همه چيز در مورد پزشكي

با اين وجود، سودمندي سيس‌پلاتين و ديگر داروهاي مبتني بر فلز براي درمان سرطان به واسطه عواملي مانند سميت و عدم پايداري در بلند مدت محدود بوده است.

اكنون، مطالعه سوربكت چيست اي جديد كه توسط پژوهشگران دانشگاه RMIT در ملبورن، استراليا انجام شده و نتايج آن در نشريه Chemistry: A European Journal منتشر شد، نشان داده است كه چهار مولكول مهندسي شده زيست فعال مبتني بر طلا مي توانند در درمان سرطان بكار گرفته شوند.

آزمايشات پيش‌باليني نشان داده اند كه اين مولكول ها مي توانند عملكردي ۲۴ برابر موثرتر از سيس‌پلاتين در نابودي برخي سلول هاي سرطاني داشته باشند.

همچنين، آنها در مهار تومور بهتر عمل كرده و نسبت به داروهاي ديگر مقاوم هستند كه امكان تاثير با طول مدت بيشتر را فراهم مي كند.

به گفته ندا ميرزاده، يكي از مولفان اين مطالعه، نتايج اين مطالعه پتانسيلي باورنكردني نمايندگي سوربكت را براي توسعه درمان هاي ضد سرطان جديد با قدرت و دقت بيشتر را نشان داده است.

تركيبات فلزي به عنوان دارو

هزاران سال است كه مردم از فوايد درماني فلزات آگاه هستند. فلزات عناصري طبيعي هستند كه در طيف گسترده اي از فعاليت هاي سلولي نقش دارند و حداقل تا اندازه اي با بدن انسان سازگار هستند. اما انتخاب دوز ايمن و مطلوب چالش برانگيز بوده است.

با اين وجود، مصريان و چيني هاي باستان طلا و مس را با موفقيت در درمان سفليس به كار گرفتند. به همين ترتيب، پزشكان يونان باستان از سولفيد جيوه براي درمان بيماري چشم، تراخم و شرايط ديگر استفاده مي كردند.

در اواسط دهه ۱۹۶۰، بارنت شركت سوربكت روزنبرگ، پژوهشگر، طي آزمايشاتي كه روي باكتري اشريكيا كولاي (ئي. كولاي) انجام مي داد، متوجه شد كه افزايش قدرت در الكترودهاي پلاتيني موجب توقف ناگهاني تقسيم سلولي در نمونه ها مي شود.

روزنبرگ خيلي زود دليل اين شرايط را كشف كرد: تركيبي به نام سيس‌پلاتين كه توسط الكترودها توليد مي شد.

پژوهش هاي بيشتر روزنبرگ كارايي چشمگير سيس‌پلاتين در توقف رشد تومورها در موش ها را نشان داد.

از زمان تصويب نهايي براي استفاده انساني در سال ۱۹۷۸، سيس‌پلاتين به مهم‌ترين ابزار در مبارزه با سرطان، چه به تنهايي و چه همراه با تركيبات ديگر تبديل شده است.

چهار مولكول جديد

تيم پژوهشي كه مولكول هاي جديد را مهندسي كرده ساكارز است مجموعه اي از شيميدانان و داروسازان را گرد هم آورده بود تا دهه ها تجربه را در توسعه مولكول هاي طلا براي مصارف خاص را به اشتراك بگذارند.

در اين مورد، پژوهشگران مولكول هايي را طراحي كردند كه سلول هاي سرطاني را بدون آسيب رساندن به سلول هاي سالم هدف قرار مي دهند.

همچنين، مولكول هاي آنها توليد تيوردوكسين ردوكتاز، آنزيمي مرتبط با رشد سرطان و مقاومت دارويي را مهار مي كنند.

افزون بر اين، مولكول ها داراي خواص ضد التهاب مفيد براي تسكين تورم هستند كه اغلب در محل تومور ديده مي شود. اين توانايي ممكن است امكان استفاده از اين مولكول ها در توسعه روش هاي درمان براي آرتريت يا التهاب مفاصل در آينده را نيز فراهم كند.

پژوهشگران پانسمان عسل مطالعات پيش باليني در محيط آزمايشگاهي و در بافت زنده را تكميل كرده اند كه اثر سيتوتوكسيك مولكول هاي آنها بر سلول هاي سرطان پروستات، پستان، دهانه رحم، ملانوما، و روده بزرگ را نشان داده است. همچنين، آنها موفق به كند كردن رشد تومور در سوژه هاي حيواني به ميزان ۴۶.۹ درصد در مقابل ۲۹ درصد سيس‌پلاتين شدند.

منبع: عصرايران