همه چيز در مورد پزشكي

جدید ترین مطالب
بخش بایگانی
 خطرات ورزش هاي مدارس را دريابيد

را تجربه مي‌كنند كه اغلب آن‌ها خفيف‌اند و موجب دردهاي آني و زودگذر مي‌شوند و برخي از آن‌ها شديدند و مي‌توانند موجب عواقب جبران‌ناپذيري براي آنان شوند.

به گزارش از عواقب اين آسيب‌ها مي‌توان به دور شدن مادام‌العمر دانش‌آموزان از فعاليت و ورزش، ترس از فعاليت و ورزش، منزوي شدن و افسردگي آنان، دردهاي مزمن و كاهش آمادگي جسماني اشاره كرد مطالعات نشان مي دهد، ميزان آسيب ها در ورزش هاي دبيرستاني كاهش داشته اما آنسفالوتي تروماي مزمن ناشي از ضربه سر در فوتبال بيشتر شده است.

يك مطالعه جديد در امريكا نشان مي دهد ميزان آسيب هاي ناشي پانسمان كل اكتيو از ضربات در ورزش هاي دبيرستاني رو به كاهش است اما ميزان تروماي سر رو به افزايش است. محققان دانشگاه كاروليناي شمالي دريافتند ميزان ضربات وارده به دانش آموزان ورزشكار در دوره دبيرستان در همه رشته هاي ورزشي 40 درصد كاهش داشته است.

اما طي سال هاي 2013 تا 2018 ميزان آسيب هاي ناشي از ضربات در فوتبال 18 درصد بيشتر شده است. اين امر خطر بروز تروماي موسوم به «آنسفالوپاتي تروماي مزمن» كه نوعي عارضه عصبي است كه بر اثر ضربات مكرر به سر بوجود مي آيد را در دانش آموزان افزايش مي دهد.

بنا بر تحقيقي كه دانشمندان در مركز پزشكي دانشگاه پيتسبرگ انجام داده اند، حدود يك پنجم ورزشكاران دبيرستاني كه ورزش هاي پربرخورد انجام مي دهند دچار ضربه به سر مي شوند.

اما پيكو اسميت اند نفيو تلاش هايي هم براي كاهش اين آسيب ها انجام شده است.در حال حاضر تمامي 50 ايالت آمريكا قوانيني را پذيرفته اند كه لزوم بازگشت ورزشكاران آسيب ديده به بازي را به حداقل رسانده است.

اين تيم تحقيقاتي براي انجام اين آزمايش كه در مجله journal Pediatrics چاپ شده است، ميزان ضربات ورزشي در 20 ورزش دبيرستاني را بررسي كردند.

اين ورزش ها شامل بيسبال پسران، بسكتبال، ورزش هاي ميداني، فوتبال، هاكي روي يخ، چوگان، دو و ميداني، فوتبال آمريكايي، كشتي، بسكتبال دختران، هاكي روي چمن، سافتبال، شنا و شيرجه، دو و ميداني و واليبال بود.

محققان 9 هزار و پانسمان نقره براي سوختگي 500 مورد ضربه را كه طي سال هاي تحصيلي 2013 تا 2014 و 2017 تا 2018 رخ داده بود با استفاده از داده هاي پايگاه اطلاعاتي مركز ملي مطالعه و نطارت بر آسيب هاي ورزش هاي دبيرستاني ارزيابي كردند. اين ضربات در طي تمرين يا بازي رخ داده بود و نيازمند رسيدگي پزشكي و معاينه بود.

ميزان ضربات از طريق ميزان زمان حضور ورزشكار در تمرين يا مسابقه كه مي توانست منجر به خطر آسيب مغزي شود اندازه گيري شد. آسيب محققان دريافتند كه فوتبال پسران با ضريب 10.40 در هر 10 هزار نفر عامل بالاترين ميزان آسيب هاي مغزي بود و پس از آن فوتبال دختران و هاكي روي يخ پسران بيشترين آسيب ها را داشتند.

در طي مدت اين تحقيق با آنكه ميزان آسيب ها در رشته هاي مختلف ورزشي كاهش داشت اما آسيب هاي وارده به سر در بازي فوتبال افزايش داشت.طي اين نمايندگي شركت لوهمن روشه مدت، آسيب هاي اين رشته ورزشي به 33.19 در هر 10 هزار ورزشكار افزايش يافت كه 20 درصد افزايش را نشان مي دهد.

مطالعات قبلي نشان داده است كه تروماي سر مي تواند منجر به آنسفالوتي تروماي مزمن عصبي منجر شود.

نوع اول و دوم اين تروما علايمي همچون سردرد، تغيير خلق و خو، افسردگي و فراموشي كوتاه مدت را نشان مي دهد در حالي كه در نوع 3 و 4 ، فرد آسيب ديده حالتي تهاجمي پيدا مي كند، به افت حافظه شديد دچار مي شود و دچار مشكل در تكلم و از دست دادن توجه مي شود.

دكتر اويناش چاندران يكي از نويسندگان اين تحقيق و محقق دانشگاه كاروليناي شمالي مي گويد: اين نتايج براي همه كساني كه در ورزش هاي دبيرستاني سهيم هستند از جمله والدين، مربيان، اعصاب ورزشكاران و نيز محققان مهم است .

دانشمندان اين دانشگاه اعلام كرده اند در تحقيقات بعدي خود قصد دارند روي چگونگي بروز اين آسيب ها و ميزان اثر بخشي راه هاي جلوگيري از آنها تحقيق كنند.

منبع: سيناپرس



منبع

تظرات ارسال شده