همه چيز در مورد پزشكي

اختلالات رواني چيست؟ آيا اختلالات رواني درمان دارند؟ شدت و دفعات حملات اختلال هراس در صورت درمان شدن، كاهش مي يابد و عملكرد شما را در زندگي روزمره بهبود مي بخشد. گزينه هاي اصلي براي درمان، روان درماني و داروها است. بسته به اولويت شخصي، سابقه شما، شدت اختلال هراس و دسترسي شما به درمانگراني كه آموزش خاصي در درمان اختلالات اختلال هراس ديده اند، ممكن است هركدام از دو نوع درمان اختلالات رواني براي شرايط خاص شما كارآمد باشند. در قسمت روانشناسي دكتر زخم به توضيح درمان دارويي و روان درماني اختلالات رواني بزرگسالان مي پردازيم.

روان درماني اختلالات رواني

روان درماني، كه گفتگو درماني نيز ناميده مي شود، اولين روش درماني موثر براي حملات وحشت و اختلال هراس محسوب مي شود. روان درماني مي تواند در درك حملات اختلال هراس و اختلال هراس و اختلالات رواني به شما كمك كند تا ياد بگيريد كه چگونه با آنها مقابله كنيد. نوعي روان درماني به نام شناخت درماني رفتاري مي تواند به شما كمك كند تا به بطور تجربي دريابيد كه علائم اختلال هراس خطرناك نيست. درمانگر به شما كمك مي كند تا به تدريج علائم حمله وحشت را به روشي ايمن و طي چند جلسه كاهش دهيد. هنگامي كه حساسيت به محرك اختلال هراس آور براي فرد تهديد كننده نباشد، اين حملات برطرف مي شوند. درمان موفقيت آميز همچنين مي تواند در غلبه بر ترس از موقعيت هايي كه به دليل حملات وحشت از آنها دوري كرده ايد، كمك كند. درمان موفق نيازمند زمان و تلاش است. ممكن است در طي چند هفته علائم حمله اختلال هراس كاهش يابد اما اغلب علائم پس از چند ماه بطور قابل توجهي كاهش مي يابد يا از بين مي رود. براي تثبيت بهبود علائم و يا اطمينان از تحت كنترل بودن حملات اختلال هراس، ادامه جلسات روان درماني الزامي است.

داروهاي اختلالات رواني

داروهاي اختلالات رواني مي توانند به كاهش علائم مرتبط با حملات اختلال هراس و همچنين افسردگي ناشي از اين حملات كمك كنند. انواع مختلفي از داروها در مديريت علائم حملات اختلال هراس مؤثر است، داروهايي از جمله:

مهاركننده هاي انتخابي بازگشت مجدد سروتونين (SSRI) :

اين داروها به طور كلي ايمن و عوارض جانبي جدي آن ها اندك است، داروهاي ضد افسردگي SSRI به عنوان اولين انتخاب داروها براي درمان حملات اختلال هراس توصيه مي شوند. داروهاي SSRI مانند فلوكستين (Prozac)، پاروكستين (Paxil ، Pexeva) و سرترالين (Zoloft) مصوب سازمان غذا و دارو (FDA) هستند.

مهاركننده هاي بازگشت مجدد سروتونين و نوراپي نفرين (SNRI):

اين داروها نوع ديگري از داروهاي ضد افسردگي هستند. ونلافاكسين (Effexor XR)دارويي ازين نوع است كه براي درمان اختلال هراس استفاده مي ‎شود و توسط سازمان دارو FDA تأييد شده است.

بنزوديازپين ها:

اين آرام بخش ها باعث كاهش فعاليت سيستم عصبي مركزي مي شوند. بنزوديازپين هاي مورد تأييد FDA براي درمان اختلال هراس عبارتند از: آلپرازولام (Xanax) و كلونازپام (كلونوپين). بنزوديازپين ها معمولاً فقط به صورت كوتاه مدت مورد استفاده قرار مي گيرند زيرا مي توانند باعث ايجاد عادت شوند و با وابستگي ذهني يا جسمي همراه شوند. اگر در مصرف مشروبات الكلي يا مواد مخدر مشكل داريد اين داروها انتخاب خوبي نيستند. آنها همچنين مي توانند با ساير داروها تداخل داشته باشند و باعث ايجاد عوارض جانبي خطرناكي شوند.

اگر يكي از داروها براي شما مناسب نباشد، پزشك ممكن است براي تقويت اثربخشي در فرايند بهبود، توصيه به تغيير دارو و يا تركيب برخي داروهاي خاص كند. به خاطر داشته باشيد علائم بهبود، ممكن است هفته ها پس از آغاز مصرف دارو ظهور كنند. همه داروها خطر عوارض جانبي دارند و بعضي از آنها ممكن است در برخي شرايط، مانند بارداري توصيه نشوند. در مورد عوارض و خطرات احتمالي با پزشك خود صحبت كنيد.

وسواس فكري و اختلالات رواني (OCD)

اختلالات رواني با وسواس فكري ممكن است درمان كامل نداشته باشد، اما مي توان به كنترل علائم كمك كرد تا زندگي روزمره را تحت تاثير قرار ندهند. برخي از افراد تا آخر عمر به اين درمان كنترلي نياز دارند. دو درمان اصلي براي OCD نيز عبارتند از روان درماني و داروها. اغلب، براي بهبود، به هردو درمان نياز است.

روان درماني براي اختلالات رواني وسواس فكري

درمان شناختي رفتاري، نوعي روان درماني براي بسياري از مبتلايان به OCD مؤثر است. قرار گرفتن در موقعيت وسواسي و جلوگيري از پاسخ (ERP) (نوعي از درمان CBT)، مستلزم قرار گرفتن تدريجي در موقعيت وسواسي مثلا در معرض يك شيء يا خاك قرار گرفتن و يادگيري راه هاي سالم براي مقابله با اضطراب است. هدف ERP يادگيري مديريت وسواس و اجبارات اينچنين است تا از كيفيت زندگي بهتري برخوردار شويد. درمان ممكن است در جلسات فردي، خانوادگي يا گروهي انجام شود.

داروهاي اختلالات رواني وسواس فكري

برخي داروهاي روانپزشكي مي توانند به كنترل وسواس فكري OCD كمك كنند. معمولاً ابتدا داروهاي ضد افسردگي امتحان مي شوند. داروهاي ضد افسردگي مورد تأييد سازمان غذا و داروي (FDA) براي درمان OCD عبارتند از:

•  كلوميپرامين (آنافرانيل) براي بزرگسالان و كودكان 10 سال و بالاتر
•  فلوكستين (پروزاك) براي بزرگسالان و كودكان 7 ساله و بالاتر
•  فلووكسامين براي بزرگسالان و كودكان 8 ساله و بالاتر
•  پاروكستين (Paxil ، Pexeva) فقط براي بزرگسالان
•  سرترالين (Zoloft) براي بزرگسالان و كودكان 6 ساله و بالاتر

با اين حال، پزشك ممكن است داروهاي ضد افسردگي و داروهاي روانپزشكي ديگري را نيز تجويز كند.

داروهاي اختلالات رواني : چه چيزي را بايد در نظر گرفت

در اينجا چند نكته براي گفتگو با پزشك در مورد داروهاي OCD آورده شده است:

انتخاب بيماري پوستي دارو اختلالات رواني

به طور كلي، هدف اين است كه به طور موثر علائم را در كمترين مقدار ممكن كنترل كنيم. امتحان كردن چندين دارو قبل از پيدا كردن يكي از آن ها كه به خوبي در بهبود تاثير مي گذارد، دور از تصور نيست. پزشك شما براي مديريت مؤثر علائم تان ممكن است بيش از يك دارو را توصيه كند. اين امر مي تواند هفته ها تا ماه ها پس از شروع دارو طول بكشد تا منجر به بهبود علائم شود.

اثرات جانبي داروي اختلالات رواني

تمام داروهاي روانپزشكي عوارض جانبي بالقوه اي دارند. در مورد عوارض جانبي احتمالي و هرگونه نظارت بر سلامتي مورد نياز در هنگام مصرف داروهاي روانپزشكي با پزشك خود صحبت كنيد. و در صورت بروز عوارض جانبي نگران كننده به پزشك اطلاع دهيد.

خطر خودكشي در اختلالات رواني

اكثر داروهاي ضد افسردگي به طور كلي بي خطر هستند. در بعضي موارد، ممكن است در كودكان، نوجوانان و بزرگسالان زير 25 سال در هنگام مصرف داروهاي ضد افسردگي، به خصوص در چند هفته اول بعد از شروع يا با تغيير در ميزان مصرف، افكار خودكشي ذهن آنهارا درگير كند. اگر افكار خودكشي به سراغ شما آمد، فوراً با پزشك خود تماس بگيريد يا در موارد اضطراري كمك بگيريد. به خاطر داشته باشيد كه داروهاي ضد افسردگي در طولاني مدت احتمالاً با بهبود خلق و خوي خطر خودكشي را كاهش مي دهند.

تداخل داروهاي اختلالات رواني با ساير داروها

هنگام مصرف داروي ضد افسردگي، در مورد ساير نسخه هاي دارويي يا داروهاي بدون نسخه، گياهان دارويي يا ساير مكمل هاي مصرفي به پزشك خود بگوييد. برخي از داروهاي ضد افسردگي هنگام تركيب با داروهاي خاص يا مكمل هاي گياهي مي توانند واكنش هاي خطرناكي ايجاد كنند.

متوقف كردن مصرف داروهاي ضد افسردگي و اختلالات رواني

داروهاي ضد افسردگي اعتياد آور محسوب نمي شوند، اما گاهي اوقات ممكن است وابستگي جسمي (كه با اعتياد متفاوت است) رخ دهد. بنابراين متوقف كردن ناگهاني درمان يا از دست دادن چندين دوز مي تواند باعث علائمي شبيه به ترك شود، كه گاهي اوقات سندرم قطع ناميده مي شود. مصرف دارو را حتي اگر احساس بهتري داريد، بدون مشورت با پزشك قطع نكنيد، زيرا ممكن است عود علائم OCD را تجربه كنيد. با پزشك خود مشورت كنيد تا به تدريج و با خيال راحت دوز خود را كاهش دهيد. در مورد خطرات و فوايد استفاده از داروهاي خاص با پزشك خود مشورت كنيد.

درمان هاي ديگر براي اختلالات رواني

گاهي اوقات، داروها و روان درماني و اختلالات رواني به اندازه كافي براي كنترل علائم OCD مؤثر نيستند. تحقيقات در مورد اثربخشي بالقوه تحريك عميق مغز (DBS) براي درمان OCD كه به روش هاي درماني سنتي پاسخ نمي دهند ادامه دارد. از آنجا كه DBS براي استفاده در معالجه OCD كاملاً آزمايش نشده است، مطمئن شويد كه تمام جوانب مثبت و منفي و خطرات احتمالي آن براي سلامتي را درك كرده ايد.

رفتار پرخاشگرانه در اختلالات رواني

رفتار پرخاشگرانه معمولا بي دليل نيست اما بايد علل اصلي آن را مشخص كنيد. صحبت كردن با ديگران در مورد تجربياتي كه باعث مي شود احساس پرخاشگري كنيد، مي تواند مفيد باشد. در برخي موارد، شما مي توانيد ياد بگيريد كه چگونه با ايجاد تغيير در شيوه زندگي يا شغل خود، از موقعيت هاي نااميدكننده دوري كنيد. همچنين مي توانيد استراتژي هايي براي مقابله با موقعيت هاي نااميد كننده تهيه كنيد. به عنوان مثال، مي توانيد بياموزيد كه چگونه صريح و صادقانه و بدون اينكه پرخاشگر شويد، ارتباط برقرار كنيد. پزشك ممكن است براي كمك به رفتارهاي پرخاشگرانه روان درماني را توصيه كند. به عنوان مثال، درمان شناختي رفتاري (CBT) مي تواند به شما در يادگيري نحوه كنترل رفتار كمك كند.

اين موضوع مي تواند به شما در توسعه مكانيسم هاي مقابله كمك كند. همچنين مي تواند به داشتن درك مناسبي از عواقب اقدامات تان بيانجامد. گفتاردرماني يكي ديگر از راه هاي درمان است. اين روش مي تواند به شما در درك دلايل پرخاشگري كمك كند. همچنين مي تواند به شما در كار كردن از طريق احساسات منفي كمك كند. در بعضي موارد، پزشك ممكن است داروهايي براي درمان رفتار پرخاشگرانه شما تجويز كند. به عنوان مثال، آنها ممكن است داروهاي ضد صرع (AEDs) مانند فنيتوئين و كاربامازپين را تجويز كنند. اگر مبتلا به اسكيزوفرني، آلزايمر يا اختلال دو قطبي هستيد، ممكن است تثبيت كننده خلقي را براي شما تجويز كنند. پزشكان همچنين ممكن است شما را به مصرف مكمل هاي اسيد چرب امگا 3 ترغيب كنند. بسته به دلايل اصلي رفتار پرخاشگرانه شما، برنامه درماني شما متفاوت خواهد بود. با پزشك خود صحبت كنيد تا در مورد وضعيت و گزينه هاي درماني خود بيشتر بدانيد.

بيشتر بدانيد؛ 24 درصد ايرانيان اختلالات رواني دارند!

اختلال عملكرد جنسي در اختلالات رواني

اختلال عملكرد جنسي چگونه درمان مي شود؟

بيشتر انواع اختلالات جنسي با درمان مشكلات اساسي جسمي يا رواني قابل اصلاح است. ساير راهكارهاي درماني شامل موارد زير است:

دارو

هنگامي كه يك دارو عامل اختلال عملكرد است، ممكن است تغيير در دارو به درمان اختلال كمك كند. زن و مرد مبتلا به كمبود هورمون ممكن است از نوشيدني هاي هورموني، قرص ها يا كرم ها بهره مند شوند. براي آقايان، داروهايي از جمله سيلدنافيل (وياگرا)، تادالافيل، وردنافيل (لويتراش ، استاكسين) و آوانافيل ممكن است با افزايش خونرساني به آلت به بهبود عملكرد جنسي كمك كنند.

وسايل و تكنولوژي مكانيكي براي اختلالات رواني

وسايلي مانند دستگاه هاي خلاء و كاشت آلت تناسلي ممكن است به مردان مبتلا به اختلال نعوظ (عدم توانايي پانسمان hartmann در دستيابي يا حفظ نعوظ) كمك كند. دستگاه خلاء (اروس) نيز براي استفاده در خانم ها تأييد شده است، اما مي تواند پر هزينه باشد. دستگاه گشادكننده نيز ممكن است به زناني كه انقباض شديد عضلات واژن را تجربه مي كنند، كمك كند.

سكس تراپي در اختلالات رواني

متخصصين رابطه جنسي مي توانند براي زوجيني كه مشكلات جنسي را تجربه مي كنند، و اين مشكلات توسط پزشك اصلي آنها قابل حل نيست، بسيار مفيد باشد. درمانگران غالباً مشاوران خوبي در زمينه ازدواج هستند. براي زوجيني كه مي خواهند از روابط جنسي خود لذت ببرند، خوب است كه وقت و تلاش خود را صرف مشورت با يك درمانگر حرفه اي كنند.

درمان هاي رفتاري در اختلالات رواني

اينها شامل تكنيك هاي مختلفي از جمله بينش رفتارهاي مضر در رابطه يا تكنيك هايي مانند خود تحريكي براي درمان مشكلات برانگيختگي و يا ارگاسم است.

روان درماني و اختلالات رواني

درمان توسط يك مشاور آموزش ديده مي تواند به فرد كمك كند تا آسيب هاي جنسي، احساس اضطراب، ترس يا گناه و تصوير بد بدن را كه ممكن است در گذشته اتفاق افتاده باشند را برطرف كند. اين عوامل ممكن است در عملكرد جنسي فعلي فرد تأثير داشته باشد.

آموزش و ارتباطات در اختلالات رواني

آموزش ديدن در مورد رابطه جنسي و رفتارها و پاسخ هاي جنسي ممكن است به فرد در رفع مشكلات اضطرابي خود درباره عملكرد جنسي كمك كند. گفتگوي آزاد با شريك زندگي خود در مورد نيازها و نگراني هاي تان نيز به غلبه بر موانع بسياري در راستاي داشتن يك زندگي سالم جنسي كمك مي كند.

آيا اختلال عملكرد جنسي در اختلالات رواني قابل درمان است؟

موفقيت درمان اختلال عملكرد جنسي بستگي به علت اصلي بروز اين مشكل دارد. اختلال عملكرد خفيفي كه مربوط به استرس، ترس و اضطراب است، اغلب با موفقيت با مشاوره، آموزش و بهبود ارتباط بين زوجين قابل درمان است.

سردرد و اختلالات رواني

درمان سردرد در اختلالات رواني

هنگامي كه صحبت از درمان سردرد مي شود، داروها مي توانند درد شما را كاهش دهند، اما آنها تنها گزينه ي ممكن نيستند. براي كنترل استرس يا جلوگيري از محرك ها ممكن است تغيير سبك زندگي مفيد باشد. اين روش ها حتي ممكن است از بروز سردرد جلوگيري كنند. آنچه براي يك شخص مفيد است ممكن است براي ديگري مفيد نباشد، بنابراين با پزشك خود صحبت كنيد تا بهترين راه حل را براي شما پيدا كند.

داروهاي سردرد در اختلالات رواني

انواع مختلف دارو، انواع مختلفي از سردردها را درمان مي كنند. سردردهاي ممتد: كاهش دهنده درد مانند استامينوفن، آسپرين، ايبوپروفن يا ناپروكسن معمولاً كمك كننده هستند. اما مراقب باشيد كه مصرف بيش از حد بسياري از اين قرص ها مي توانند باعث سردردهاي برگشتي شوند. اگر لازم است اين داروها را در مقادير بالا مصرف كنيد بايد به پزشك خود مراجعه كنيد. به هيچ شخص زير ۱۹ سال آسپرين ندهيد – اين احتمال ابتلا به يك بيماري جدي به نام “سندرم رايه” را افزايش مي دهد.

سردردهاي ميگرني در اختلالات رواني

يك كلاس از داروها به نام تريپتانس اصلي ترين درمان سر درد هاي ميگرني است. آنها شامل التريپتان، ناراتريپتان، سوماتريپتان، زولميتريپتان و ساير موارد هستند. شما مي توانيد آنها را به صورت قرص، تزريق يا اسپري بيني استفاده كنيد. نوعي ارگوتامين به نام دي هيدروگروتامين نيز سردردهاي ميگرني را درمان مي كنند. شما مي توانيد آن را به شكل سرنگ يا اسپري بيني پيدا كنيد. اسپرسين و ساير داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي نيز در صورت استفاده از آن ها در زمان بروز اولين نشانه حمله ميگرن مي توانند به شما كمك كنند. داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي نيز شامل ايبوپروفن و ناپروكسن هستند. اگر در هر ماه، ۴ روز يا بيشتر سردرد هاي شديد و طولاني ميگرني داشته باشيد پزشك ممكن است استفاده از دارو را براي اجتناب از حملات ميگرني توصيه كند، اين داروها عبارتند از :

• داروهاي فشار خون مانند پروپرانولول (ايندورال)، وراپاميل و ساير موارد
• داروهاي ضد افسردگي
• داروهاي ضد تشنج مانند توپيرامات
• مهار كننده هاي مربوط به ژن كلسيتونين پپتيد
• شل كننده هاي عضلاني
• تكنيك هاي آرام سازي و بيوفيدبك
• اجتناب از غذاهايي كه باعث ميگرن شما مي شوند.

دستگاه هاي پيشگيري از ميگرن در اختلالات رواني

سِفالِي 

يك دستگاه هدبند مانند كوچك است كه پالس هاي الكتريكي اي از طريق پيشاني ارسال مي كنند كه اعصاب در ارتباط با ميگرن را تحريك مي كند. اسپرينگ يا اي نئورا تي ام اس : اين دستگاهي پالس هايي صادر مي كند و به مغز مي فرستد كه بر مغز اثر مي گذارد. در هنگام بروز اولين نشانه هاي سردرد اين دستگاه را در پشت سر خود قرار دهيد.

گاما كُر

اين دستگاه كوچك به عنوان يك محرك اعصاب پاراسمپاتيك غير قابل انعطاف نيز شناخته مي شود. هنگامي كه آن را نزديك اعصاب پاراسمپاتيك در گردن قرار مي دهيد امواج خفيفي براي تسكين درد به الياف عصبي ارسال مي كند.

سردرد هاي خوشه اي

مسكن هاي ساده براي اين سردردها جوابگو نيست، زيرا به سرعت عمل نمي كنند. اما پزشكان به اين پي برده اند كه تنفس اكسيژن با غلظت زياد مي تواند درد را تسكين دهد. مسكن هايي همچون ليدوكائين كه از طريق بيني وارد مي شود مي تواند درد بعضي بيماران را كاهش دهد. تريپتان هايي از جمله ارگوتامين يا سوماتريپتان كه به شكل سرنگ تزريق مي شوند، مي توانند به درمان سردرد كمك كنند. دارو هاي پيشگيري كننده اي همچون داروي فشار خون وراپاميل يا داروهاي استروئيدي مثل پردنيزون اگر در اولين مرحله هاي بروز سر درد مصرف شوند ، مي توانند به درمان سردرد خوشه اي كمك كنند.

سردرد ژل دبريد هاي سينوسي در اختلالات رواني

در صورت ابتلا به عفونت باكتريايي، سركوب كننده ها و آنتي بيوتيك ها به شما كمك مي كنند.

از ايجاد سردرد در اختلالات رواني جلوگيري كنيد

اگر مواردي را كه باعث سردرد شما مي شود مي دانيد – مانند برخي غذاها، كافئين، الكل يا سر و صدا – سعي كنيد از آنها جلوگيري كنيد. براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد آنچه در حملات شما ايجاد مي شود، تاريخچه سردرد هاي خود را كه شامل پاسخ اين سؤالات است، نگه داريد:

• چه موقع سردردهاي شما شروع مي شود؟
• هر چند مدت يكبار سردرد مي شويد؟
•  آيا قبل از شروع سردرد علائمي داريد؟
•  درد در چه مناطقي است؟
•  درد چه مدت طول مي كشد؟
•  سردرد در چه ساعاتي از روز اتفاق مي افتد؟
•  آيا بعد از مصرف غذاي خاصي سردرد مي شويد؟
•  در مورد زنان، در چه زماني در چرخه ماهانه شما اين اتفاق مي افتد؟
•  آيا سردردها از عوامل محيطي مانند بو، سر و صدا يا برخي از آب و هواها ايجاد مي شوند؟

درمان هاي خانگي در اختلالات رواني

وقتي دچار سردرد مي شويد اين موارد ساده را امتحان كنيد تا به خودتان كمك كنيد تا احساس بهتري داشته باشيد:

•  از بسته يخي روي پيشاني، پوست سر يا گردن خود استفاده كنيد.
•  از داروهاي او تي سي مانند استامينوفن، ايبوپروفن يا ناپروكسن استفاده كنيد.
•  مقداري كافئين مصرف كنيد.
•  به يك اتاق تاريك و ساكت برويد.

روش هاي درماني جايگزين در اختلالات رواني

ساير روش هاي درماني مي توانند درد را تسكين دهند يا حتي از حمله جلوگيري كنند. كايروپراكتيك و ماساژدرماني: هنگامي كه فشار عضلاني باعث سردردهاي تنشي مي شود، يك كايروپراكتور ممكن است بتواند آن را از طريق ستون فقرات يا گردن تسكين دهد. همچنين ماساژ درماني نيز مي تواند از تكنيك هاي ماساژ بر بافت نرم روي سر، گردن و قسمت فوقاني پشت استفاده كند. بيوفيدبك و تمدد اعصاب: بيوفيدبك به شما كمك مي كند تا نحوه واكنش گروه هاي عضلاني نسبت به استرس را كنترل كنيد. اين ممكن است به جلوگيري يا تسكين سردردهاي تنشي كمك كند.

 طب سوزني:

م مطالعات نشان داده اند كه قرار دادن سوزن هاي نازك در نقاط خاص بدن ممكن است به تسكين تنش و سردردهاي ميگرني كمك كند.

 مراقبه هاي بدن-ذهني:

هيپنوتيزم، تنفس عميق، تجسم، مراقبه و يوگا ممكن است با كمك به شما در مقابله با استرس، درد را تسكين دهد. اين كار ممكن است به ويژه براي سردردهاي تنشي مفيد باشد. هيپنوتيزم ممكن است ميزان احساس شما به درد را كاهش دهد.

درمان شناختي رفتاري:

اين شيوه، مديتيشن و آرامش را با آموزش در انگيزه، رفتار و نحوه اداره عواطف، در مي آميزد. با كمك روان درماني، مي توانيد ياد بگيريد كه افكار و نگرش هاي منفي را تغيير دهيد و نحوه پاسخ به استرس را تغيير دهيد. اين مهارت ها ممكن است در جلوگيري از سردردهاي ميگرني و تنش به شما كمك كند.

 درمان با بوتاكس:

سازمان FDA ، بوتاكس را كه درماني براي چين و چروك نيز هست، براي جلوگيري از سردردهاي مزمن ميگرن در بزرگسالان تأييد كرده است. اگر ۱۵ روز يا بيشتر در ماه با ميگرن درگير هستيد، مي توانيد هر ۳ ماه به سر و گردن خود بوتاكس تزريق كنيد.

اختلال روان تني و اختلالات رواني

اصطلاح اختلال رواني تني به معناي وضعيتي است كه در آن تصور مي شود بيماري جسمي ناشي از استرس رواني است يا از طريق آن بدتر مي شود. از آنجا كه اين اختلال با ذهن و بدن ارتباط دارد، درمان آن نيز شامل اقدامات درماني متشكل از دو بخش پزشكي و روانشناختي است. قبل از ارائه درمان مناسب، ابتدا فرد مبتلا به بيماري روان تني به منظور يافتن عوامل استرس زا بررسي مي شود.

بيشتر بدانيد؛ ابتلا به سرطان با اختلالات رواني

درمان اختلال روان تني و اختلالات رواني

هر فرد به دليل فشار رواني بيماري هاي مختلف پزشكي را تجربه مي كند. بيماريهاي جسمي ناشي از عوامل رواني را مي توان از طريق دارو يا جراحي درمان كرد، اما درمان كامل اين بيماري تنها در صورت مشخص شدن علت ايجاد فشارهاي رواني حاصل مي شود. بنابراين، جلسات روان درماني براي كاهش اين عوامل رواني مانند استرس، اضطراب، افسردگي و … براي بهبود بيماري جسمي ضروري است.

روان درماني:

اين روش تحت عنوان صحبت درماني نيز شناخته مي شود. در اينجا، پزشك و بيمار در مورد وضعيت روحي و اتفاقات و شيوه زندگي اي كه بيمار تجربه مي كند تعامل دارند. اين تعامل به درمانگر كمك مي كند تا بيماري ذهني خاصي را كه بيمار از آن رنج مي برد، تجزيه و تحليل كند تا بتواند درمان مناسبي را ارائه دهد.

روانكاوي :

اين روش درماني براي درمان افسردگي و اختلال اضطراب استفاده مي شود. اين يك پروسه طولاني است كه شامل دو تا پنج جلسه در هفته و براي چند سال است. روانكاو يادداشت ها و آرزوهاي كودكي بيمار را كه در وضعيت روحي و رواني خاصي قرار دارد يادداشت مي كند تا به مشكل بيمار پي ببرد و آن را مرتفع كند.

رفتار درماني شناختي:

اين روش درماني معطوف به معاينه افكار و عقايد بيمار است كه بر وضعيت روحي وي تأثير مي گذارد. اين كار كمك مي كند تا بر احساسات بيمار كه منجر به تغيير در رفتار وي ميشود، غلبه شود. اين درمان بيمار را قادر مي سازد تا بر موقعيت هاي منفي مانند افسردگي، عصبانيت، فوبيا، درد مزمن و غيره غلبه كند. جلسات بسته به شدت وضعيت بيمار مي تواند متفاوت باشد.

روان درماني گروهي:

اين جلسات شامل ۵ تا ۱۵ جلسه تحت نظر روانپزشك دوره ديده است. براي رسيدن به يك نگرش متعادل به بيماران تمرين هيدروتك داده مي شود. اين روش درماني براي بيماراني است كه مشكلات ارتباطي، بيماري هاي پزشكي و غيره دارند. افراد داراي مشكل هر هفته ۱ تا ۲ ساعت در يك مكان اختصاصي جمع مي شوند.

درمان با شوك الكتريكي يا اي  سي  تي :

اين درمان عمدتاً براي بيماران مبتلا به افسردگي شديد و ساير شرايط رواني ارائه ميشود. اين شيوه شامل انتقال جريان الكتريكي پايدار از طريق مغز و به منظور ايجاد فعاليت هاي مغز در جهت تسكين علائم بيماري رواني است. اين دوره ها به مدت يك ماه با فواصل معين تجويز مي شود و در مقايسه با درمان با دارو ايمن تر و مؤثرتر است.

هيپنوتيزم:

هيپنوتيزم وضعيتي مانند خلسه را القا مي كند كه در آن كنترل آگاهانه ذهن سركوب مي شود و ذهن ناخودآگاه آشكار مي شود، كه از طريق آن هيپنوتيزم كننده مي تواند وضعيت ذهن بيمار را درك كند. هيپنوتيزم درماني براي اختلالات مرتبط با استرس مانند بي خوابي و ساير شرايط رواني اي كه از طريق بيماري هايي همچون سندرم روده تحريك پذير، پسوريازيس، اگزما و غيره بدتر مي شود، استفاده شود.

تداعي آزاد :

اين درماني است كه براي تسكين احساسات مرتبط با حوادث آسيب زا استفاده مي شود. مدت زمان مورد نياز براي اين روش درماني در مقايسه با ساير روش هاي درماني طولاني تر است و مورد استفاده گسترده قرار نمي گيرد.

طب سوزني:

اصل اساسي اين روش درماني تحريك نقاط بدن با استفاده از سوزن ها و اصلاح بي نظمي هاي جريان انرژي از طريق كانال هايي است كه به عنوان نصف النهار شناخته مي شوند. اين روش بيشتر براي درمان اضطراب و افسردگي استفاده مي شود. جلسات اين روش درماني ممكن است بر اساس چگونگي رهايي بيمار از عوامل استرس زا متفاوت باشد. بسياري از بيماران بعد از درمان طب سوزني احساس آرامش عميقي مي كنند.

درمان هاي كمكي براي بيماري هاي رواني و اختلالات رواني

دارو درماني در اختلالات رواني:

اين يك درمان حمايتي است كه به همراه روان درماني و اي  سي  تي  ارائه مي شود. و به ترتيب با تجويز داروهاي ضد افسردگي و ضد اضطراب، افسردگي و اضطراب را كاهش مي دهد. اين روش درماني فقط بعد از گذشت چند هفته باعث بهبود شرايط اختلالات رواني در بيمار مي شود.

فيزيوتراپي رواني در اختلالات رواني :

اين درمان با ايجاد تعادل عاطفي در ذهن بر دستيابي به سلامتي جسماني بهتر در بيمار متمركز است.

ورزش در اختلالات رواني:

فعاليت بدني با رها كردن بيمار از شرايط سخت رواني و اجتماعي باعث بهبود سلامت جسمي و رواني در بيماران رواني مي شود. در حقيقت، مطالعات نشان داده اند كه ورزش ها مي توانند تعامل اجتماعي، ادراك بدني بدن و غيره را بهبود بخشند.

يوگا در اختلالات رواني :

در بيماران رواني، روش تنفس يا پراياياما و مراقبه براي تسكين استرس كاملاً مؤثر است. هنگامي كه نفس نگه داشته مي شود، عضلات به طوري كه استرس، ترس و ساير عوامل براي مدت معيني احساس نشوند، سفت مي شوند. استفاده طولاني مدت از اين دوره در افكار و احساسات بيماران رواني تأثير دارد.

ماساژ درماني در اختلالات رواني :

اين روش درماني شامل فشار دست (ماساژ) براي كاهش استرس است. هدف اين شيوه دستي درمان تأثير مثبت بر سيستم عصبي، گردش خون و لنفاوي بدن است. اين درمان به كاهش اضطراب و درد كمك مي كند و فرصتي براي بهبودي بدن بيمار فراهم مي كند.

تغيير شيوه زندگي در اختلالات رواني :

محدود كردن مصرف كافئين، داشتن يك رژيم متعادل، مصرف مكمل هاي ويتامين و پرهيز از الكل و سيگار كشيدن نيز مي تواند تا حدودي اضطراب را تسكين دهد.