همه چيز در مورد پزشكي

پژوهشگران

"دانشگاه ميشيگان" باور دارند كه مدل‌هاي پيش‌بيني خطر ابتلا به سرطان مي‌توانند مرگ و مير ناشي از سرطان ريه را كاهش دهند.

به نمايندگي سوربكت گزارش ايسنا و به نقل از وب سايت رسمي دانشگاه ميشيگان، تغيير روش شناسايي افراد مبتلا به سرطان ريه و استفاده از مدل‌هاي پيش‌بيني خطر ابتلا به اين بيماري مي‌تواند مرگ و مير ناشي از سرطان ريه را سالانه تا ۱۴ درصد كاهش دهد.

گروهي از پژوهشگران دانشكده سلامت عمومي "دانشگاه ميشيگان" (UMich) باور دارند كه با اين مدل‌هاي ساكارز پيش‌بيني مي‌توان سالانه حدود دو هزار مرگ و مير ناشي از سرطان ريه را در آمريكا كاهش داد. با استفاده از مدل‌هاي پيش‌بيني كه در سال‌هاي اخير ابداع شده‌اند و به دست آوردن اطلاعات بيشتر مي‌توان از مرگ و ميرهاي ناشي از اين بيماري پيشگيري كرد.

"كوين تن هاف" (Kevin ten Haaf)، از پژوهشگران اين پروژه گفت: اين موضوع مهم است كه توصيه‌هاي مربوط به بررسي سرطان ريه، فقط در مورد اين بيماري پانسمان جراحي سوربكت به كار گرفته نشوند، بلكه براي بررسي سلامت عمومي و افزايش اميد به زندگي افراد مورد استفاده قرار بگيرند. اين كار مي‌تواند به شناسايي افرادي كه قابليت درمان شدن را دارند، كمك كند و خطرات روش‌هاي معمول بررسي را كاهش دهد.

روش‌هاي پانسمان عسل كنوني بررسي سرطان ريه، كار خود را بر اساس سن بيمار، ميزان سيگار كشيدن و مدت ترك سيگار انجام مي‌دهند. پژوهشگران دانشگاه ميشيگان، مدل‌هاي پيش‌بيني بسياري را بررسي كردند كه براي پيش‌بيني مرگ و مير يا نجات از سرطان ريه، بر رفتار، سبك زندگي و سابقه خانوادگي بيمار تمركز داشتند.

"رافائل سوربكت چيست مزا" (Rafael Meza)، پژوهشگر ارشد اين پروژه گفت: نتايج اين پژوهش، اهميت زيادي در بررسي سرطان ريه در سراسر جهان خواهند داشت. راهبردهاي بررسي بر اساس ميزان خطر، اين قابليت را دارند كه به نجات زندگي بيماران كمك كنند. كشورها بايد اين موضوع را در بررسي‌هاي باليني در نظر بگيرند تا بهترين راهبرد را براي تصميم‌گيري ارائه دهند.

اين پژوهش، در "Journal of the National Cancer Institute" به چاپ رسيد.