- نویسنده : عيسي قاسمي
- بازدید : 253 مشاهده
خود همراه است و افرادي كه دوره سالمندي را ميگذرانند، بيشتر از ديگران در معرض اين مشكلات قرار دارند.
به گزارش : كاهش دماي محيط در فصول سرد با مشكلات خاص بهداشتي خود همراه است و افرادي كه دوره سالمندي را ميگذرانند، بيشتر از ديگران در معرض اين مشكلات قرار دارند. افزايش سن و رسيدن به دوره سالمندي شما را در زمستان در معرض خطراتي براي سلامتتان قرار ميدهد كه از جمله آنها ميتوان به هيپوترمي (كاهش درجه حرارت بدن)، سرمازدگي و افت قند و فشارخون اشاره كرد.
كاهش درجه حرارت بدن
توانايي بدن به تحمل سرما با افزايش سن افراد كاهش پيدا ميكند و سالمندان را در معرض خطر بيشتر كاهش درجه حرارت بدن قرار ميدهد.
در اين عارضه خطرناك درجه حرارت بدن بهطور چشمگيري افت ميكند و براي مدت طولاني در اين حد باقي ميماند. هيپوترمي ممكن است به حمله قلبي، مشكلات كليوي، آسيب كبدي و حتي مرگ بينجامد. افراد دچار كاهش درجه حرارت بدن ممكن است اندكي سردرگم، كند و خوابآلوده به نظر برسند، دچار لكنت يا كندي زبان باشند، بلرزند يا عضلات اندامهايشان سفت شود.
حساسيت بيشتر سالمندان به اين عارضه تا حدي به اين علت است كه سوختوساز در بدن افراد سالمند، آهستهتر است، در نتيجه نسبت به افراد جوان، حرارت كمتري توليد ميكند.
به پانسمان phmb علاوه، تغييرات جسمي در سنين بالا باعث ميشود توانايي سالمندان براي تشخيص اينكه درجه حرارت چقدر پايين است، دچار اشكال شود. اين مساله، بهخصوص اگر فرد سالمند تنها زندگي كند و كس ديگري همراهش نباشد، ميتواند مشكلآفرين شود.
همچنين برخي عوارض پزشكي و شيوه زندگي بيحركت ممكن است سالمندان را در معرض آسيبپذيري بيشتر حتي در سرماي خفيف قرار دهد.
برخي بيماريها ممكن است مانع از اين شود كه سالمندان در فصل سرد، گرم بمانند. ديابت، مشكلات تيروئيدي، بيماري پاركينسون، آرتريت و نقصان حافظه از جمله اين بيماريها هستند. اگر به اين بيماريها مبتلا هستيد، با پزشكتان مشورت كنيد.
نشانههاي اوليه كاهش درجه حرارت بدن
دست و پاي سرد
صورت بادكردهپوست رنگپريده
لرزيدن (هر چند در برخي موارد هيپوترمي لرز وجود ندارد.)
كند شدن سرعت گفتار يا لكنت زبان
خوابآلوده به نظر رسيدن
خشمگين يا سردرگم بودن
اگر كاهش درجه حرارت بدن ادامه يابد، اين نشانهها ممكن است بروز كند:
آهسته شدن حركات، اشكال در راه رفتن يا دست و پا چلفتي شدن
سخت شدن حركت دادن دست و پا
كاهش سرعت ضربان قلب
تنفس آهسته و سطحي
از حال رفتن و از دست دادن هوشياري
پيشگيري از كاهش درجه حرارت بدن
سالمندان با انجام اقداماتي ميتوانند مانع كاهش درجه حرارت بدن شوند كه شامل اين موارد است:
هنگامي كه هوا سرد و توفاني است، در خانه بمانيد. در اتاقهايي سوپرازورب h را كه استفاده نميكنيد، ببنديد و مراقب باشيد پنجرهها باز نمانده باشند و از نوارهاي درزگير استفاده كنيد. در صورت لزوم حوله لولهشده پشت درز درها بگذاريد.
هنگامي كه بيرون ميرويد، براي مدت طولاني در سرما يا باد نمانيد.
هنگام خروج از منزل، چند لايه لباس بپوشيد. پوشيدن ۲ يا ۳ لايه لباس گشاد نازكتر نسبت به يك لايه لباس ضخيم گرماي بيشتري فراهم ميكند.
كت، كلاه، دستكش، چكمه و روسري براي پوشاندن بيني و دهانتان و محافظت از ريههايتان از هواي بسيار سرد استفاده كنيد.
مراقب باشيد خيس نشويد زيرا خيس شدن باعث ميشود به سرعت لرز كنيد. اگر دچار لرز شديد، فورا به خانه برگرديد؛ لرز ممكن است نشانه هشداردهنده كاهش درجه حرارت بدن باشد.
هنگامي كه در خانه هستيد، زير لباسهايتان، لباس زير بلندي همراه جوراب و دمپايي بپوشيد. از يك پتو يا پوستين براي گرم نگهداشتن پاها يا شانههايتان استفاده كنيد. در صورت لزوم در خانه از كلاه استفاده كنيد.
به اندازه كافي غذا بخوريد تا وزنتان را حفظ كنيد. نخوردن غذا باعث ميشود لايه چربي زير پوستتان كه باعث محافظت در برابر سرما ميشود، نازك شود.
درجه ترموستات را دستكم در حد ۲۰ درجه سانتيگراد نگه داريد. حتي دماي در حد ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتيگراد ممكن است در افراد سالمند باعث كاهش درجه حرارت بدن شود.
اگر از هيترهاي فضاي باز براي گرم كردن استفاده ميكنيد، به خطرات مربوط به آتشسوزي و مسموميت با گاز مونوكسيدكربن سوپرازورب c توجه داشته باشيد.
با پزشكتان در مورد داروهاي مصرفيتان مشورت كنيد- داروها چه با نسخه و چه بينسخه- ممكن است خطر كاهش درجه حرارت بدن را افزايش دهند.
از افراد خانواده يا دوستان بخواهيد در طول فصل سرد به شما سر بزنند. اگر قطع برق باعث شده منبع گرماييتان را از دست بدهيد، نزد بستگان يا دوستانتان برويد.
موارد اضطراري
اگر گمان ميكنيد شخصي دچار كاهش درجه حرارت بدن شده، درجه حرارت بدن او را اندازه بگيريد و اگر اين درجه حرارت از ۵/۳۵ درجه پايينتر آمده بود، با اورژانس تماس بگيريد.
تا زماني كه اورژانس برسد، اين اقدامات را انجام دهيد:
شخص را به يك جاي گرمتر منتقل كنيد.
او را در يك پتو، حوله يا كت گرمي كه در دسترس داريد، بپيچانيد.
حتي گرماي بدن خود شما هم ميتواند كمككننده باشد. كنار فرد به ملايمت دراز بكشيد.
اگر فرد هوشيار است، نوشيدني گرمي به او بدهيد، اما از نوشيدنيهاي الكلي يا كافئيندار مانند قهوه معمولي پرهيز كنيد.
دست و پاهاي فرد را مالش ندهيد.
سعي نكنيد فرد را با بردن به حمام گرم كنيد.
از بالشتكهاي گرمكننده استفاده نكنيد.
سرمازدگي
يك خطر ديگر سرماي شديد، سرمازدگي است. سرمازدگي هنگامي رخ ميدهد كه پوست در معرض درجه حرارت بسيار پايين قرار گيرد. سرمازدگي معمولا بيني، گوشها، گونهها، چانه و انگشتان دست و پا را گرفتار ميكند و ممكن است با اين نشانهها بروز كند:
قرمزي پوست
دردناك سوپرازورب p شدن پوست و بيحسي آن
سفيد شدن يا به رنگ خاكستري/زرد درآمدن پوست
سفت شدن شديد يا مومي شدن پوست
سالمنداني كه دچار بيماري قلبي و ساير مشكلات گردش خون هستند، با احتمال بيشتري ممكن است دچار سرمازدگي شوند.
براي محافظت در برابر سرمازدگي اين نكات را رعايت كنيد:
هنگامي كه بيرون ميرويد، همه بخشهاي بدنتان را بپوشانيد.
هنگامي كه پوستتان قرمز يا كبود ميشود يا احساس سوزش ميكنيد، به خانه بازگرديد.
اگر فكر ميكنيد خودتان يا اطرافيانتان دچار سرمازدگي شدهايد، فورا با اورژانس تماس بگيريد.
ليز خوردن و افتادن
ليز خوردن و افتادن خطر ديگر زمستان براي سالمندان است. افتادن ممكن است سالمند را دچار آسيبهاي شديدي مانند شكستگي لگن كند.
براي كاهش خطر سقوط در سنين بالا به اين توصيهها توجه كنيد:
به دقت مسيرهاي جلوي خانهتان را پارو كنيد يا از كسي بخواهيد اين مسيرها را برايتان پارو كند.
در پيادهروهاي يخزده يا پربرف راه نرويد. از مسيرهايي حركت كنيد كه خشك هستند و پاك شدهاند.
چكمههاي عاجدار بپوشيد.
اگر از عصا استفاده ميكنيد، نوك لاستيكي آن را پيش از آنكه فرسوده شود، عوض كنيد. ممكن است استفاده از نوكهاي يخشكن كه روي انتهاي عصا نصب ميشود، مفيد باشد. تجهيزات مخصوص پزشكي براي حركت در زمستان را ميتوانيد از دراگاستورها تهيه كنيد.
هنگام پاروكردن برف محتاط باشيد. هواي سرد فشاري اضافي روي جراحي پوست قلب وارد ميكند و فشار پاروكردن هم ميتواند فشار وارد بر قلب را افزايش دهد، بهخصوص اگر از قبل هم بيماري قلبي داشته باشيد. پاروكردن براي افراد دچار پوكي استخوان هم خطرناك است.
قبل از اقدام به پاروكردن برف يا ساير كارهاي سخت در هواي سرد، با پزشكتان مشورت كنيد.
منبع: هفته نامه سلامت
منبع