همه چيز در مورد پزشكي

بيماران ديابتي در مراحل اوليه در بعضي از موارد از به كار بردن لفظ ديابت اِبا داشته و مي گويند فقط قند خون آن ها كمي بالا است. اما واقعيت با اين كتمان عوض نمي شود.

داشتن اطلاع صحيح از اين بيماري از آن جا كه بيماري ديابت، بيماري مزمني مي باشد شما را در كنترل بيماري كمك خواهد كرد.

حتما شما هم شنيده ايد كه فردي مبتلا به ديابت نوع يك و يا نوع دو است. منظور از اين تقسيم بندي چيست؟ و چه تفاوتي بين اين دو وجود دارد؟

ديابت نوع 1 چيست؟

در ديابت نوع 1 ( يا ديابت جواني يا ديابت وابسته به انسولين)، پانكراس هيچ انسوليني ترشح نمي كند، انسولين هورموني است كه بدن را قادر مي سازد تا گلوكز موجود در غذا را به انرژي تبديل كند.

درنبود اين هورمون، گلوكز به جاي تبديل به انرژي به جريان خون باز مي گردد و سبب ايجاد علايم و مشكلات بسياري از جمله خستگي مي شود.

ديابت نوع 1 با نوع 2 متفاوت است زيرا كه ديابت نوع 1 تنها با انسولين قابل درمان است، كه اين انسولين معمولا يا از طريق تزريق زير پوستي يا از طريق پمپ انسولين به فرد تجويز مي گردد.

بسياري از علايم ديابت نوع 1 مشابه نوع 2 هستند. پزشك شما مي تواند با انجام آزمايشاتي عملكرد پانكراس شما را بررسي كرده و تشخيص قطعي را بدهد.

چه عاملي سبب ابتلا به ديابت نوع 1 مي شود؟

علت ابتلا به ديابت نوع 1 هنوز ناشناخته است البته تصور مي شود كه تركيبي از عوامل ژنتيكي ،سابقه خانوادگي و فاكتورهاي محيطي مثل ويروس در ايجاد بيماري دخالت داشته باشند.

معمولا در چه سني افراد به ديابت نوع 1 مبتلا مي گردند؟

زماني كه پانكراس توانايي توليد انسولين براي تنظيم قند خون را از دست بدهد شما به ديابت نوع 1 مبتلا خواهيد شد.

اكثر افرادي كه ديابت نوع 1 در آن ها تشخيص داده شده، در سنين كودكي يا جواني به سر مي برند.

ديابت نوع 1 چگونه درمان مي شود؟

بر خلاف مبتلايان به ديابت نوع 2 كه در مراحل اوليه نياز به انسولين ندارند و اگر با وجود مصرف قرص هاي ضد ديابتدرتنظيم قند خون ناتوان بودند بايد از انسولين استفاده كنند، مبتلايان به ديابت نوع 1 هرگز نمي توانند از دارو استفاده نمايند.

هدف انسولين درماني اين است كه كار انسولين ترشح شده در بدن را تقليد كند.

يكي از فاكتورهاي كليدي در انسولين درماني افراد ديابتي، اين است كه گلوگز خون را به دقت كنترل كند و كمك كند تا ميزان قتد خون تا حد ممكن به حد طبيعي نزديك گردد.بيماران ديابتي بايد با پزشك خود در مورد ميزان گلوكز خون هدف خود مشورت نمايند. همچنين تعيين ميزان A1C بسيار مهم است.

A1C آزمايشي است كه نشان مي دهد كنترل ديابت شما طي 2 تا 3 ماه گذشته چگونه بوده است.

با كنترل قند خون و رساندن آن به حد طبيعي شما مي توانيد از بسياري از مشكلاتي كه ساير افراد ديابتي با آن مواجه هستند، پيشگيري نماييد.

افراد ديابتي مستعد ابتلا به چه مشكلاتي هستند؟

خون در سراسر بدن شما جاري است و زماني كه ميزان گلوكز موجود در خون بالا باشد، محيطي را كه ارگان هاي مختلف بدن در آن وظايف خود را انجام مي دهند، مختل مي سازد. در اين هنگام بدن شما علايمي را ظاهر مي سازد تا نشان دهد كه اوضاع داخلي بدن شما مناسب نيست، اين علايم، همان علايمي هستند كه افراد ديابتي تجربه مي كنند. اگر اين وضعيت كه تحت عوامل مختلف ايجاد مي گردد، بدون درمان رها شود، سبب ايجاد مشكلاتي مثل حمله هاي قلبي، سكته، كوري، نارسايي كليه و بيماري رگ هاي خوني مي گردد كه ممكن است سبب قطع عضو، آسيب هاي عصبي و ناتواني جنسي شود.

البته پيشگيري نقش مهمي در كاهش اين مشكلات خواهد داشت. با كنترل قند خون تان مي توانيد به بدن خود كمك كنيد تا اعمال خود را تا حد ممكن به صورت مطلوب انجام دهد. با اين كار شانس تجربه مشكلات ناشي از قند خون بالا را كاهش خواهيد داد.

آيا ديابت نوع 1 قابل پيشگيري است؟

هيچ راهي براي پيشگيري از ديابت نوع 1 وجود ندارد. با وجود اين حقيقت، شما مي توانيد با اجراي مراقبت هاي ديابتي و ميزان هموگلوبين A1C نرمال و كنترل دقيق قند خون، شانس ايجاد مشكلات ناشي از ديابت را كاهش دهيد. كلينيك ها و مراكز درماني بسياري هستند كه به شما كمك مي كنند تا با استفاده از برنامه هاي جامع درماني تا حد ممكن به سلامتي دست يابيد.

براي كنترل ديابت نوع يك فقط بايد انسولين تزريق نمود؟

اگرچه كنترل ديابت نوع اول بدون تزريق انسولين امكان پذير نيست، ولي فرد مبتلا مي تواند با داشتن شيوه زندگيسالم اعم از تغذيه مناسب، فعاليت بدني و كنترل استرس در كنترل قند خون موفقيت بيشتري داشته باشد كه اين، نياز به انسولين را براي فرد مبتلا محدود تر مي نمايد.

علاوه بر اين تغيير شيوه زندگي بروز عوارض ديابت را به تاخير خواهد انداخت.

منبع :