همه چيز در مورد پزشكي

ژل درمان عفونت زخم بستر

درمان عفونت زخم بستر و انواع ديگر زخم ها با ازن تراپي

كشورهاي بلغارستان، كوبا، جمهوري چك، فرانسه، آلمان، اسرائيل، ايتاليا، رماني و روسيه از شيوه‌هاي ازني بهره مي‌برند.

در حال حاضر اوزون درماني در ميان ۱۶ مليت مختلف قانوني شناخته شده است.

در وهله اول بايد بدونيم زخم ها به چه شكلي هستند و ريشه به وجود آمدن زخم ها مانندعفونت زخم بستر از كجا مي باشد.و راه درمان زخم بستر و ديگر زخم ها چيست؟

راه هاي مختلفي براي بهبود زخم ها به خصوص عفونت زخم بستر وجود دارد كه نمونه آن ژل هاي درمان زخم بستر مي باشد.ژل زخم بستر انواع مختلفي دارد كه مي توان آنها را با توجه به تجويز پزشك و با توجه به نوع زخم خود تهيه نمود.

هم اكنون افراد بسياري هستند كه با معضلات و مشكلات فراواني نسبت به ترميم زخم ها دست به گريبان بوده

و علاوه بر بيمار، نزديكان و آشنايان آنان نيز به نوعي در مشكلات آن سهيم مي باشند.

زخم ها آنقدر متنوع هستند كه نمي توان جز از راه دسته بندي آنها، به يك طرح درماني منظم با توجه به شيوه هاي متفاوت دست يافت.

امروزه راه هاي متفاوتي براي مبارزه با زخم بستر ارائه و پيشنهاد گرديده كه عموماً در بسياري از زخم ها به عنوان كمك درمان محسوب مي شوند.

دسته بندي زخم ها را با توجه به شكل ظاهري و پيشرفت آنان به انواع قرمز، زرد ، سياه، مختلط و فشاري شرح داده

و سپس راه هاي درمان را ذكر مي كنيم.

لازم به ذكر است براي درمان هر زخم، به هر دليل ابتدا لازم است در مورد اتيولوژي زخم اطلاعاتي به دست آوريم.

چرا كه خيلي از موارد درمان زخم ها ميتواند نسبت به زخم ديگر نتيجه معكوس نيز داشته باشد.

مثلاً بيماري كه زخم ناشي از يك اسفروسيتوز ارثي (كم خوني) دردناك، مقاوم به درمان و عود كننده دارد، ممكن است با روش اسپلنكتومي درمان شود.

يا زخم ناشي از واسكوليت (التهاب رگ هاي خوني) ممكن است با استروئيد درمان گردد.

در صورتي كه استروئيد ترميم زخم هاي معمولي را به تاخير مي اندازد.

همچنين بايد به حاد يا مزمن بودن زخم ها توجه نمود چرا كه عموماً زخم هاي حاد گرانولاسيون و ترميم خوبي دارند،

در صورتي كه زخم هاي مزمن در بلند مدت مي توانند درمان گردند كه بسياري از آنان دچار بيماري ديگري مثل ديابت،

ضعف ايمني يا عروقي را به همراه دارند

كه بايد از اقدامات كمكي مانند استفاده از فاكتور هاي رشد، آنتي بيوتيك ها، پيوند هاي پوستي و اكسيژن فعال استفاده نمود.

مطلب حائز اهميت اينكه اكنون اكثر جامعه پزشكي ما با واژه اكسيژن فعال (activated oxygen ) بيگانه مي باشند.

در صورتي كه در جوامع پزشكي كشور هاي پيشرفته نزديك به ۲۵ سال است كه استفاده از شيوه اكسيژن فعال را به عنوان درمان زخم

و ديگر موارد را به عنوان كمك درمان تلقي مي كنند.

البته در خصوص درمان زخم ها دستيابي به اطلاعات ضروري در مورد بيماران از جمله تاريخچه، توجه به سن، عادات زندگي،

وضعيت تغذيه اي و دارويي، بيماري هاي زمينه اي، حالات روحي– رواني و احياناً اطلاعات خاص در مورد هر بيمار بسيار حائز اهميت مي باشد.

مثلاً هر چه سن بيمار بيشتر باشد ترميم زخم به علت مشكلات عروقي و فاكتور هاي ترميمي كندتر صورت مي گيرد.

همچنين استعمال سيگار و مصرف الكل، سوء تغذيه، داروهاي ضعيف كننده ايمني، كمبود برخي ويتامين ها از عوامل تاخير زخم مي باشند.

با توجه به تقسيم بندي زخم به انواع قرمز، زرد، سياه، مختلط و فشاري، درمان هاي معمول با توجه به وضعيت ظاهري آنان انجام مي گردد.

۱– زخم قرمز

اين زخم ها داراي رنگي قرمز تا ارغواني روشن مي باشند

كه تصميم گيري در مور درمان اين زخم ها بستگي به روند ترميم و نوع عملكرد پزشك بر بيمار دارد.

اما بطور كل براي تسريع در بهبود زخم فراهم نمودن محيط مرطوب از اهميت فراوان برخوردار است.

مي توان اين محيط را به شيوه آب حاوي اكسيژن فعال يا به وسيله سالين يا رينگر لاكتات ايجاد نمود.

راه هاي متداول و شناخته شده در جامعه پزشكي استفاده از پانسمان زخم بستر مرطوب است

كه در اين پانسمان ها از چند لايه گاز خيس شده با محلول سالين روي زخم استفاده مي شود.

كه در نهايت روي اين لايه ها گاز خشك و لايه گاز وازلين تميز مي گذارند و بانداژ مي كنند.

روش ديگري كه هم اكنون در جوامع پيشرفته و برخي از پزشكان داخلي از آن استفاده مي كنند

برگرفته از گاز اكسيژن فعال مي باشد.

اين گاز به نام هاي اكسيژن نوزاد و اتم اكسيژن مرسوم بوده و از مولكول اكسيژن به دست مي آيد كه قابليت فوق العاده و حيرت آوري در ترميم بافت و ضدعفوني زخم ها دارد.

البته اكسيژن مولكولي است پايدار كه خودبخود تجزيه نمي گردد

اما چنانچه در مجاورت انرژي قرار گيرد شكسته و به دو اتم اكسيژن تقسيم مي گردد كه همان گاز اكسيژن فعال يا نوزاد اكسيژن مي باشد

و چون اتم اكسيژن به تنهايي در طبيعت هويت و تعريفي ندارد

سريعاً با آلودگي هاي اطراف خود پيوند نموده و آنها را اكسيد و از بين مي برد

و در مجاورت عملكرد پالايش و ضدعفوني قوي، اتم هاي اكسيژن با يكديگر نيز پيوند نموده و مجدداً به اكسيژن تبديل مي شوند.

و چنانچه تجمع خروجي اكسيژن فعال را بر روي زخم ايجاد نمائيم.

علاوه بر ضدعفوني زخم، افزايش اكسيژن نيز باعث ترميم بافت و حتي رگ زايي نيز مي گردد.

اين شيوه مي تواند نياز روش درمان اول يا متداول امروزي را در خصوص مراحل تعويض پانسمان ها، پوشاندن زخم

توسط اكسيد روي جهت جلوگيري از ماسيدگي پوست، نگراني از نفوذ عوامل خارجي استروما و ميكروب ها به داخل زخم،

نگراني تبخير سريع آب و مايعات ، پانسمان هاي مرطوب، نگراني عدم تبادل گاز و هوا و موارد ديگر را از بين برده

و در نهايت باعث تسريع در ترميم زخم هاي قرمز گردد.

از برند هاي پانسمان ميتوان از هارتمن لوهمن روشه مونليكه و غيره نامبرد

۲- زخم زرد

زخم هاي زرد داراي ترشحات غليظ يا رقيق هستند

كه درمان اين زخم ها بر خلاف نوع قرمز، خشك نمودن سطح زخم از ترشحات عفوني مورد نظر بوده

كه پس از آن اجازه گرانولاسيون زخم داده مي شود تا به تدريج تبديل به زخم قرمز گردد.

يكي از روش هاي متداول براي خشك كردن ترشحات ، شستشوي مكرر و استفاده از پانسمان خيس

به خشك است كه باعث تبخير آب از درون زخم مي گردد.

از ديگر موارد مي توان از محول هاي آنتي سپتيك مثل پرمنگنات پتاسيم استفاده كرد

و در زخم هاي كم ترشح از هيدروكولوئيد ها و هيدروژن ها به صورت پانسمان بكار برد.

البته در زخم هاي حاوي ترشحات چركي زياد استفاده از پانسمان هاي مسدود كننده ممنوع مي باشد.

گروهي از پزشكان نيز از روش لارو درماني جهت درمان زخم هاي آلوده كه نوعي مگس مي باشند استفاده مي كنند.

اين حشرات در محيطي استريل پرورش داده مي شوند و فقط از بافت هاي مرده عفوني تغذيه مي كنند

و جالب اينكه مواد ترميم كننده اي مانند الانتوئين از خود ترشح نموده و با حركت خود بافت هاي جوانه اي را تحريك مي كنند.

همانگونه كه در قسمت زخم هاي قرمز گفته شد

به دليل قدرت فوق العاده اكسيژن فعال در ضدعفوني،

مي توان زخم ها را پس از شستشو در مجاورت و تماس گاز اكسيژن فعال قرار داد

تا باعث كاهش و حذف عفونت در زخم گرديده

و با تشخيص پزشك نسبت به ميزان استفاده از اين گاز سرعت تبديل زخم زرد را به قرمز افزايش و زمان بهبودي را به طور حيرت آوري كاهش داد.

با توجه به اينكه اتم اكسيژن ناپايدار بوده و در زمان استفاده مصرف و تبديل به اكسيژن مي گردد،

بايد از اين گاز در زمان توليد جهت درمان استفاده نمود

كه هم اكنون در بسياري از كشور ها دستگاه هاي توليد گاز اكسيژن فعال را بصورت استفاده خانگي و كلينيكي

در اختيار پزشكان و بيماران قرار مي دهند

و خوشبختانه تعدادي از پزشكان داخلي از اين دستگاه ها استفاده نموده و داخل كشور نيز وجود دارد.

(دستگاه ترميم و ضدعفوني زخم)

دستگاه هاي ترميم و ضدعفوني زخم داراي ژنراتور هايي هستند كه با ايجاد تخليه الكتريكي

يا انرژي بر روي اكسيژن اين مولكول را شكسته

و از طريق يك لوله خروجي گاز اكسيژن فعال را در دسترس درمان كننده قرار مي دهد

كه استفاده اين گاز همراه با بخار سرد و رطوبت و همچنين بصورت محلول در آب بسيار قوي تر و اثر گذارتر مي باشد.

چرا كه باعث تجمع اتم اكسيژن يا همان اكسيژن فعال در محدوده مورد نظر مي گردد.

نگهداري گاز اكسيژن فعال بصورت تزريق در كپسول گاز و حمل و نقل آن مقدور نمي باشد

اما مي تواند با تزريق آن در روغن زيتون، كنجد و آفتاب گردان به دليل خاصيت طبي هر دوي آنها جلوي واكنش و فعل و انفعالات

پيوندي اكسيژن فعال را گرفت

و آن را در دماي زير صفر درجه موميايي نمود

و بصورت كرم حاوي اكسيژن فعال جهت درمان استفاده نمود.

كه خوشبختانه تعدادي از پزشكان داخل نيز از آن استفاده مي نمايند.

در اين روش زخم بيمار را داخل آب قرار داده و يا به وسيله كيسه هايي مناسب پوشانده

و با تزريق گاز اكسيژن فعال به طور مرطوب به داخل آن كار ترميم و ضدعفوني زخم را به نحوه فوق العاده اي انجام مي دهند

و پس از هر مرحله اكسيژن تراپي سطح زخم را به وسيله كرم هاي حاوي اكسيژن فعال پوشانده

تا علاوه بر ترميم زخم باعث ريزش بافت هاي مرده و عفوني زخم بطور خشك شده گردد

و در اين مرحله زخم مسير بهبود خود را به سمت زخم قرمز طي مي كند.

لازم به ذكر است در اين مراحل جهت پيشرفت درمان و كاهش زمان بهبودي، استفاده از انواع پانسمان هاي موجود

و كاربردهاي متفاوت آنها نسبت به موقعيت ظاهري زخم ها با تشخيص پزشك به عنوان كمك درمان مي توان استفاده نمود

كه در جاي خود بسيار حائز اهميت بوده و مي توانند در كنار اين روش قدرت عملكرد خود را به خوبي به عنوان درمان مكمل نشان دهند.

۳- زخم سياه

در اين نوع، سطح زخم به وسيله ماده نگروتيك سياه رنگ و معمولاً چسبنده پوشيده شده است.

جهت درمان اين نوع از زخم ها بايد سطح نگروتيك را دبريدمان كرد

تا شرايط را براي گرانولاسيون بافت هاي زير فراهم آورد.

در مجموع اين كار به وسيله ايجاد رطوبت و ممانعت از تخريب مايعات زيرين زخم انجام مي گردد.

راه هاي ديگر دبريدمان استفاده از پانسمان هاي هيدروژل،

پانسمان هاي خيس به مرطوب دبريدمان شيميايي، و اتوليتيك مي باشد .

از پماد آلفا يا مشابه استفاده نشود

همچنين با خيساندن مستقيم زخم نيز مي توان دبريدمان را انجام داد

ولي بايد توجه داشت

كه اين عمل باعث ماسيدگي بافت هاي سالم اطراف زخم مي گردد كه در خصوص افراد ديابتي مي تواند خطرناك باشد.

البته چنانچه در زمان خيساندن مستقيم زخم از آب حاوي اكسيژن فعال استفاده شود

مي توان از ماسيدگي بافت هاي سالم اطراف زخم جلوگيري و آن را كاهش داد

و از آنجائي كه اكسيژن فعال به دليل قابليت ضد عفوني باعث خشكي پوست مي گردد، لازم است

پس از هر بار استفاده محل زخم

و اطراف آن را به وسيله كرم حاوي اكسيژن فعال چرب نمائيم تا هم از خشكي پوست جلوگيري شود

و هم نسبت به سرعت بهبود زخم تاثير نمايد.

۴- زخم هاي مختلط

اين زخم ها تركيبي از زخم هاي سياه و زخم هاي تميز و جوانه اي مي باشند كه مانند شيوه هاي پيشنهادي قبل،

ابتدا قسمت نكروزه و سياه زخم را درمان نموده تا پس از نابود شدن عفونت به روش زخم قرمز آن را بهبود نمائيم .

۵- زخم هاي فشاري

زخم هاي فشاري كه به نام زخم بستر ناميده مي شوند در بيماراني كه به علتي دچار بي حركتي شده اند

اين عارضه گريبان گير آنان شده و علت عمده ايجاد زخم بستر مربوط به فشار طولاني مدت بر روي پوست

و متعاقب آن عدم خون رساني به اين عضو مي باشد.

به طور جامع مي توان مراحل ابتدايي تا پيشرفته زخم را به شرح زير بيان نمود.

فشار وارده باعث كاهش يا قطع خون رساني به پوست يا بافت هاي زيرين شده

و به دليل اختلال در وضعيت متابوليسم موجب انوكسي و ايسكمي بافتي شده

و چنانچه مدت زمان فشار طولاني تر شود مرگ سلولي و سپس نكروز بافتي، خراشيدگي و زخم را خواهيم داشت

و با شكافته شدن پوست بدن ، ميكروارگانيسم ها و عفونت هاي ثانوي در محل زخم نفوذ مي كنند

كه در نهايت مي تواند عميق تر گردد و به عضله و استخوان راه يابد

و موجب انتقال عفونت از طريق جريان خون به تمام نقاط بدن شود.

البته زخم هاي فشاري نيز مانند دسته بندي زخم از قرمز تا سياه متنوع و متفاوت مي باشد

كه مي توان به شيوه ها و روش هايي كه شرح داده شد نسبت به درمان آنها اقدام نمود.

با توجه به ماهيت و مشكلات زخم ها بسيار واضح و روشن است كه معضلاتي همچون عفونت،

پائين بودن سيستم ايمني بدن، مشكلات عروقي، كاهش ميزان اكسيژن در خون، بالا بودن قند خون مخصوصاً در افراد ديابتي،

بالا بودن سن، بالا بودن غلظت خون از مشكلات مهم و اساسي زخم ها مي باشد.

اما با توجه به عملكرد طبيعي و خدادادي اكسيژن فعال و شيوه تجزيه و پيوندي خارق العاده آن در استفاده از اين گاز،

اكسيژن فعال در درمان اينگونه مشكلات به طور شگفت انگيزي عمل مي نمايد.

با توجه به خاصيت اكسيژن فعال هر گونه ويروس، ميكروب، قارچ، باكتري و آلودگي هاي خطرناك در مجاورت

و تماس اين ماده حياتي قرار گيرد آنها را اكسيد نموده و در نهايت نابود و بي خطر مي سازد.

به همين منظور چنانچه بيمار و حتي يك فرد سالم آب نوشيدني خود را به وسيله اكسيژن فعال پالايش و ضدعفوني نمايد.

علاوه بر اينكه هر گونه رنگ، بو، طعم نامطبوع، ميكروب، ويروس، باكتري و آلودگي هاي خطرناك را از بين مي برد

مي توان با نوشيدن آن اكسيژن نوزاد را وارد سيستم گردش خون نموده

و در نهايت باعث افزايش اكسيژن خون، پائين آمدن غلظت خون و بالا بردن سيستم ايمني افراد ( مخصوصاً افراد كهنسال ) و از همه مهم تر سيستم گردش خون را

سم زدايي و ضدعفوني نمود.

در خصوص افراد ديابتي به اين روش نشان داده شده است كه خوردن آب حاوي اكسيژن فعال باعث كاهش قند خون مي گردد.

و جالب تر اينكه نوشيدن آب حاوي اكسيژن فعال مخصوصاً به طور ناشتا زخم معده،

ورم معده را درمان و حتي باعث كاهش عفونت روده و زخم هاي آن نيز مي شود.

همچنين بدن همان واكنشي را كه نسبت به جذب مولكول اكسيژن دارد به نوزاد اكسيژن نيز نشان مي دهد

با اين تفاوت كه غلظت بالاي اكسيژن نوزاد هيچگونه عوارض و مشكلي را بر خلاف غلظت بالاي ۳ درصد اكسيژن ايجاد نمي كند .

منبع