همه چيز در مورد پزشكي

مطالعات

اخير محققان دانشگاه نانيانگ در سنگاپور نشان مي‌دهد ميكروب‌هاي روده در تنظيم عملكرد و حجم توده عضلاني نقش دارند.

به ژل هيدروزورب گزارش ايرنا به نقل از پايگاه خبري مديكال نيوز، به مرور زمان و با افزايش سن، حجم و قدرت عضلات كاهش مي‌يابد. استحكام عضلات يكي از مهمترين نشانه‌هاي بدن سالم است. با تضعيف عضلات، اندام هاي داخلي بدن و به ويژه استخوان‌ها آسيب پذير مي‌شوند. معمولا توده عضلاني پس از ۵۰ سالگي، حدود ۱.۵ درصد در سال كاهش مي‌يابد، اين ميزان پماد زخم پس از ۶۰ سالگي به ۳ درصد در سال مي‌رسد.

محققان دانشگاه نانيانگ در سنگاپور تحقيقات گسترده‌اي را در زمينه كاهش توده عضلاني مرتبط با سن آغاز كردند. اين مطالعات با بررسي مدل‌هاي حيواني نشان مي‌دهد ميكروبيوم روده نقش بسيار مهمي در تنظيم توده عضلاني و عملكرد آن دارند. اين مطالعه نشان مي‌دهد جوندگان بدون باكتري روده، عضلات ضعيف‌تري دارند.

اين وريدي مطالعه اطلاعات ارزشمندي را نه تنها در مورد عملكرد و رشد عضلات، بلكه در مورد نحوه تعامل آن با سلول‌هاي عصبي كنترل‌كننده عضلات در اختيار قرار مي‌دهد.

به اين منظور دو گروه از موش‌هاي آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفتند. گروه اول فاقد باكتري روده و گروه دوم نرمال بودند. نتايج نشان مي‌دهد موش‌هاي فاقد باكتري روده ماهيچه‌هاي ضعيف‌تري داشتند و نمايندگي محصولات هارتمن به طور كلي انرژي كمتري توليد مي‌كردند. در ادامه محققان باكتري‌هاي روده موش‌هاي عادي را به موش‌هاي فاقد باكتري پيوند زدند و مشاهده كردند عملكرد و رشد عضلات موش‌ها پس از پيوند به ميزان قابل ملاحظه‌اي بهبود يافت.

ميكروب‌هاي روده در بسياري از بيماري‌ها از جمله ديابت، بيماري‌هاي كبد، سرطان و بيماري‌هاي مغزي نقش پماد آلفا براي سوختگي پاي نوزاد دارند و اين مطالعه مي‌تواند منجر به توسعه راهكاري براي درمان كاهش توده عضلاني مرتبط با سن باشد.

از دست دادن توده عضلات علاوه بر كاهش توانايي و قدرت انجام فعاليت‌هاي روزانه، احتمال شكستگي استخوان‌ها را نيز پس از زمين خوردن افزايش مي‌دهد.

نتايج اين مطالعه در نشريه Science Translational Medicine منتشر شده است.