همه چيز در مورد پزشكي

اختلالات تغذيه چيست؟ آيا اختلالات تغذيه درمان دارند؟ اختلالات تغذيه يك بيماري جدي است كه مي تواند تأثير منفي قابل توجهي بر روي افراد مبتلا به آن داشته باشد. اين بيماري شايعترين نوع اختلال در تغذيه است و تقريباً 2٪ از افراد جهان را تحت تأثير خود قرار مي دهد، اگرچه هنوز علت آن شناخته نشده است. در ادامه اين مقاله از بيماري دكتر زخم سلام به بررسي درباره انواع اختلالات تغذيه ، درمان، علائم، علل و خطرات سلامتي و اقدامات درماني براي جلوگيري از اختلالات تغذيه مي پردازيم.

اختلالات تغذيه

اختلالات تغذيه و خوردن در بين زنان و دختران به صورت عمومي متداول است. تحقيقات نشان مي دهد كه اختلالات تغذيه و خوردن در زنان ديابتي احتمالاً بيشتر از زناني است كه ديابت ندارند. مبتلايان به ديابت يك بيشتر از الگوي غذايي بي نظم رنج مي برند. درمورد اختلالات خوردن در آقايان و پسران مبتلا به ديابت نوع يك هيچ اطلاعاتي در دست نيست. با اين حال، اختلال در خوردن غذا در بين مردان و پسران به صورت كلي اتفاق مي افتد، بنابراين علائم هشدار دهنده را فراموش نكنيد. Bulimia شايعترين نوع از اختلالات تغذيه در زنان مبتلا به ديابت نوع يك است. در بين زنان مبتلا به ديابت نوع دو نيز خوردن غذاهاي پرخطر شايع است.

از آنجا كه هم ديابت و هم اختلالات تغذيه وابسته به حالات بدن، مديريت وزن و كنترل مواد غذايي مي شود برخي از افراد الگويي براي زندگي خود ايجاد مي كنند كه موجب به وجود آمدن اين بيماري مي‌شود. از آنجا كه عوارض ديابت و اختلالات خوردن مي تواند جدي يا حتي كشنده باشد، رفتار سالم براي بدن بسيارضروري است. اختلالات تغذيه بيماري هايي هستند كه اساس بيولوژيكي دارند و تحت تأثير عوامل عاطفي و فرهنگي به وجود مي‌آيند. در حالي كه اختلالات تغذيه ممكن بيماري‌هاي جدي و تهديد كننده زندگي باشند، درمان ساده‌اي و در دسترسي دارند.

انواع مختلف اختلالات تغذيه

1. بي اشتهايي (يا بي اشتهايي عصبي) نوعي اختلال در تغذيه است كه در اثر ترس وسواسي از افزايش وزن به وجود مي‌آيد. بي اشتهايي شامل گرسنگي كشيدن اختياري و كاهش وزن بيش از حد است. اگرچه بي اشتهايي يك اختلال روانشناختي است، عواقب جسمي جدي و گاهي خطرناك دارد.
2. Bulimia (يا bulimia nervosa) يا خوردن زياد غذا به صورت مكرر (مصرف سريع كنترل نشده مقادير زيادي غذا) است. اين بيماري ممكن است با استفراغ خود خواسته، مصرف ملين ها، ديورتيك ها، كاهش انسولين، رژيم هاي شديد يا ورزش شديد همراه باشد.
3. اختلال پرخوري اجباري (همچنين به عنوان پرخوري اجباري شناخته مي شود) عمدتاً با دوره هايي از خوردن بدون كنترل، تكانشي يا مداوم همراه است در حالي كه هيچ نظمي براي آن وجود ندارد و ممكن است در روزه هاي پراكنده يا رژيم هاي تكراري وجود داشته باشد و اغلب با احساس شرم يا نفرت از خود همراه است.

اختلالات تغذيه و خوردن انواع ديگري نيز دارد كه ممكن است از فردي به فرد ديگر متفاوت باشد و بر اساس الگوهاي خاصي به وجود بيايد. انواع ديگر اختلالات تغذيه ممكن است شامل موارد زير باشد:

• مشكلات غذا خوردن يا اختلال در خوردن غذا كه تنها برخي از ويژگي‌هاي اختلالات تغذيه را دارد. به عنوان مثال، افرادي كه مصرف مواد غذايي را به شدت محدود مي كنند، اما معيارهاي كاملي براي بي اشتهايي عصبي ندارند.
• جويدن غذا و تف كردن آن (بدون بلع).
• خوردن غذاهايي خاص به خصوص در زمان افزايش استرس.

علايم هشدار دهنده اختلالات تغذيه

علايم اختلالات تغذيه شامل موارد زير مي باشد:

• افزايش غير قابل توضيح در سطح A1C
• كتواسيدوز ديابتي مكرر
• نگراني شديد از اندازه / شكل بدن
• ورزش بيش از حد و هيپوگليسمي مرتبط
• وعده هاي غذايي بسيار كم كالري
• عدم وجود قاعدگي
• اختلالات خوردن و بارداري

زنان مبتلا به اختلالات خوردن نسبت به زنان سالم و عادي ميزان سقط جنين بالاتري دارند. همچنين، ممكن است نوزادان در اين زنان زودرس به دنيا بيايند، به اين معني كه وزن آنها به اندازه نوزاداني كه به طور كامل به دنيا مي آيند، رشد نمي كند. زنان مبتلا به بي اشتهايي عصبي دچار كمبود وزن هستند و ممكن است در دوران بارداري به اندازه كافي وزن اضافه نكنند. آنها ممكن است نوزادي با وزن كم با تولد غير طبيعي و مشكلات سلامتي به دنيا بياورند.ئزنان مبتلا به بوليمياي عصبي كه به كم خوري خود ادامه مي دهند ممكن است دچار كمبود آب بدن، عدم تعادل شيميايي يا حتي بي نظمي در ضربان قلب شوند. بارداري در اين حالت خطرات سلامتي را افزايش مي دهد.

زناني كه به دليل خوردن زياد دچار اضافه وزن مي شوند بيشتر در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا، ديابت حاملگي و نوزادان چاق هستند. نوزادان چاق در معرض خطر بسياري از مشكلات پزشكي هستند كه برخي از آنها كشنده است. كم خوري ممكن است دندانها و استخوان هاي شما را ضعيف و شكننده كند زيرا نياز كودك به كلسيم از شما بيشتر است. اگر كلسيم بدن با محصولات لبني و منابع ديگر پر نشود، مي تواند در سال هاي بعدي دچار پوكي استخوان و شكستگي استخوان شويد. هنگامي كه كلسيم از استخوانهاي شما خارج شود، جايگزيني آن تقريبا غيرممكن و دشوار است.

ديابولييميا

كاهش وزن غير قابل توضيح يكي از علامت هاي ديابت است كه اغلب به فرد هشدار مي دهد كه سبك زندگي او اشتباه است. اين علايم به همراه علائم ديگري مانند تشنگي بيش از حد و تكرر ادرار، غالباً منجر به تشخيص ديابت مي شود. درمان ديابت نوع يك معمولا به همراه انسولين است. “ديابولييميا” نوعي اختلال در خوردن است كه هيدروژل با خودداري از تزريق انسولين عمداً منجر به كاهش وزن در بيماران ديابتي مي شود. محدوديت انسولين منجر به مقادير بالاي گلوكز در خون مي شود كه به درون ادرار مي ريزد و باعث دفع كالري ها از گلوكز مي شود. عواقب آن مي تواند شديد باشد، از جمله كم آبي، از بين رفتن بافت بدون چربي و در موارد شديد، كتواسيدوز ديابتي. ديابوليمي به طرز حيرت انگيزي شايع است. يك سوم از زنان مبتلا به ديابت نوع يك، محدوديت انسولين را كه در بين افراد بين 15 تا 30 بالاتر است را گزارش مي كنند.

بيشتر بدانيد؛ رژيم غذايي ديابت

معالجه اختلالات تغذيه

پس از محدود شدن انسولين يا ساير رفتارهاي غذايي مختل شده، يك چرخه شرم، گناه و ساير احساسات منفي مي تواند كار شما را دشوار كرده و شرايط را براي درمان سخت كند. يك رويكرد تيم محور، مانند طلا است. اين تيم بايد در صورت لزوم، يك متخصص بهداشت روان را به همراه ساير اعضاي تيم مراقبت هاي بهداشتي مانند غدد دروني، پرستار، متخصص تغذيه و ساير افراد را در برگيرد. در موارد بسيار شديد، ممكن است بستري شدن در بيمارستان تا زماني كه فرد از نظر روحي و رواني پايدار شود، لازم باشد. انجام مداوم حداقل چك اپ ماهانه يا و ملاقات با پزشك ممكن است بعد از درمان ضروري باشد.

پس از محدود شدن انسولين يا ساير رفتارهاي غذايي مختل شده، يك چرخه شرم، گناه و ساير احساسات منفي مي تواند كمك به شما را دشوار كرده و شرايط را براي درمان دشوار كند. يك رويكرد تيم محور، استاندارد طلا است. اين تيم بايد در صورت لزوم، يك متخصص بهداشت روان را به همراه ساير اعضاي تيم مراقبت هاي بهداشتي مانند غدد درون ريز، مربي پرستار، متخصص تغذيه و ساير افراد در برگيرد. در موارد بسيار شديد، ممكن است بستري شدن در بيمارستان تا زماني كه فرد از نظر روحي و رواني پايدار باشد، لازم باشد. انجام مداوم حداقل ماهانه يا بيشتر با اعضاي تيم مراقبت ممكن است انجام شود.

چرا اجبار به خوردن موجب درمان اختلالات تغذيه نمي‌شود؟

درك درست از اختلالات تغذيه دشوار است. اين مسئله را تنها كساني درك خواهند كرد كه با آن درگير بوده‌اند. به عنوان كسي كه فردي داراي اين اختلالات را در منزل داريد، بايد رويكرد و نگاه خود را تغيير دهيد. اختلالات تغذيه ممكن است براي هر كسي اتفاق بيوفتد و اكثر انسان‌ها قبل از ابتلا به آن در مورد آن حتي فكر هم نمي‌كنند. اما ممكن است به آن دچار شوند. براي درك اينكه چرا تنها علاقه به غذا خوردن در اختلالات مربوط به تغذيه كافي نيست، مواردي است كه بايد به آن اشاره كنيم.

علائم و نشانه هاي اختلالات تغذيه و خوردن چيست؟

علائم هر اختلالي متفاوت است، اما شايع ترين علائم اختلالات تغذيه آن عبارتند از:

• وزن غير طبيعي و كم بدن
• رژيم نامنظم
• ميل به خوردن به تنهايي يا مخفيانه
• استفاده از حمام بعد از غذا
• وسواس از دست دادن يا افزايش سريع وزن
• وسواس در مورد ظاهر بدني و نظر ديگران در مورد ظاهر
• احساس گناه و شرم در مورد عادات غذا خوردن
• استرس غير طبيعي يا ناراحتي در مورد عادات غذا خوردن

چه عوامل خطرزايي با اختلالات تغذيه همراه است؟

زنان بيشتر از آقايان دچار اختلال در خوردن هستند. ساير عوامل ژنتيكي، اجتماعي و محيطي كه ممكن است خطر ابتلا به اختلالات تغذيه و خوردن را افزايش دهد شامل موارد زير است:

• سن
• سابقه خانوادگي
• رژيم بيش از حد
• سلامت روان
• تغيير زندگي
• فعاليت هاي فوق برنامه
• سن

اگرچه آنها ممكن است اين اختلال در هر سني بروز كنند، اما اختلالات تغذيه و خوردن در نوجوانان و اوايل دهه بيست زندگي شايع تر است

سابقه خانوادگي

ژنها ممكن است حساسيت فرد را در بروز اختلال خوردن افزايش دهند. افراد داراي اقوام درجه يك كه اختلال خوردن دارند احتمال بيشتري براي ابتلا به اين بيماري دارند.

رژيم بيش از حد

كاهش وزن اغلب با نظرات مثبت مواجه مي شود. نياز به تصديق مي تواند شما را به رژيم غذايي شديدتري سوق دهد كه مي تواند منجر به اختلال در خوردن غذا شود.

سلامت روانشناختي

اگر اختلالات تغذيه و خوردن داريد، يك مشكل اساسي رواني ممكن است در بروز آن نقش داشته باشد. اين مشكلات مي تواند شامل موارد زير باشد:

• عزت نفس كم
• اضطراب
• افسردگي
• وسواس فكري
• روابط آشفته
• رفتار تكانشي
• انتقال زندگي

برخي از تغييرات و و وقايع در زندگي مي توانند موجب پريشاني و اضطراب عاطفي شوند كه مي تواند شما را مستعد ابتلا به اختلالات خوردن كند. اين مسئله به ويژه در صورتي كه در گذشته با يك اختلالات تغذيه روبرو بوده ايد صادق است. اين موارد مي تواند شامل، تغيير شغل، پايان يك رابطه يا مرگ يك دوست عزيز باشد. سوءاستفاده، تجاوز جنسي نيز مي تواند باعث اختلال در خوردن غذا شود.

فعاليت هاي فوق برنامه

اگر بخشي از تيم هاي ورزشي يا گروه هاي هنري هستيد، در معرض خطر بيشتري براي اين اختلال قرار داريد. اعضاي هر جامعه اي كه به عنوان سمبل وضعيت اجتماعي شناخته ميشوند از جمله ورزشكاران، بازيگران، رقصندگان، مدل ها و شخصيت هاي تلويزيوني نيز همين مسئله صادق است. مربيان، والدين و متخصصان ورزشي يا هنري ممكن است با تشويق كاهش وزن ناخواسته، در اختلالات غذا خوردن نقش داشته باشند.

آيا خريد قطره فروزومال نوجوانان تحت تأثير اختلالات تغذيه و خوردن هستند؟

نوجوانان به دليل تغييرات هورموني در دوران بلوغ و فشارهاي اجتماعي به نظر مي رسد دوست دارند، لاغرتر باشند و در معرض اختلالات تغذيه و خوردن قرار دارند. اين تغييرات طبيعي است و ممكن است نوجوان شما فقط يك بار عادتهاي ناسالم غذا خوردن را انجام دهد. اما اگر نوجوان شما شروع به وسواس بيشتري در مورد وزن، ظاهر و يا رژيم غذايي خود به خرج داد يا به طور مداوم به خوردن بيش از حد يا خيلي كم مشغئل شد، ممكن است دچار اختلالات تغذيه باشد. كاهش وزن يا افزايش وزن غير طبيعي نيز ممكن است نشانه اختلال در خوردن باشد، به خصوص اگر نوجوان شما به طور مكرر حرفهاي منفي در مورد بدن خود بگويد.

اگر گمان مي كنيد نوجوان شما اختلال خوردن دارد، در مورد نگراني هاي خود با او صادق باشيد. اگر آنها راحت با شما صحبت مي‌كنند، درك كنيد و به نگراني هاي آنها گوش فرا دهيد. همچنين از آنها بخواهيد كه به يك پزشك، مشاور يا درمانگر مراجعه كنند تا به مسائل اجتماعي يا عاطفي كه ممكن است باعث بروز اختلال آنها شود، بپردازند.

آيا مردان مبتلا به اختلالات تغذيه و خوردن مي‌شوند؟

خانم ها بيشتر اوقات از اختلالات خوردن رنج مي برند، اما مردان نيز از اين بيماري مصون نيستند. مرداني كه اختلال خوردن دارند معمولا بيماري شان تشخيص داده نمي شود. حتي در صورت بروز علائم مشابه در مقابل يك زن، احتمال ابتلا به اختلال در خوردن غذا در مردان كمتر وجود دارد. برخي از مردان از وضعيتي به نام ديسورفيا عضلاني رنج مي برند كه تمايل شديد و افراطي براي عضله دارتر شدن است.

در حالي كه بيشتر زنان مبتلا به اختلالات خوردن، آرزو مي كنند كه وزن كم كنند و لاغرتر شوند، مردان مبتلا به اختلالات تغذيه خود را بسيار كوچك مي دانند و مي خواهند وزن خود را افزايش دهند يا توده عضلات خود را افزايش دهند. آنها ممكن است درگير رفتارهاي خطرناكي مانند استفاده از استروئيدها شوند و همچنين ممكن است از انواع ديگر داروها براي افزايش سريع توده عضلاني استفاده كنند. تحقيقات نشان مي دهد كه بسياري از مردان مبتلا به اختلالات خوردن به دنبال درمان نيستند و خود را بيمار نمي‌دانند.

چگونه مي توانم به كسي كه ممكن است اختلالات تغذيه و خوردن داشته باشد كمك كنم؟

اگر فكر مي كنيد شخصي كه مي شناسيد ممكن است اختلالات تغذيه و خوردن داشته باشد، در مورد آن صحبت كنيد. اين مكالمات مي تواند دشوار باشد زيرا اختلالات خوردن مي تواند باعث ايجاد احساسات منفي شود و يا باعث شود شخصي نسبت به عادت هاي غذايي خود احساس دفاعي پيدا كند. اما گوش دادن به نگراني هاي آنها يا نشان دادن اهميت و درك شما مي تواند به تشويق شخص براي درخواست كمك يا معالجه كمك كند.

چگونه اختلالات تغذيه درمان مي شود؟

درمان اختلالات تغذيه، به علت آن و سلامت كلي شما بستگي دارد. پزشك ممكن است ميزان مصرف غذايي شما را ارزيابي كند، شما را به يك متخصص بهداشت روان ارجاع دهد يا اگر اختلال شما تهديد كننده باشد، شما را در بيمارستان بستري كند. در بعضي موارد، روان درماني، مانند درمان رفتاري شناختي (CBT) يا خانواده درماني، مي تواند به رفع مشكلات اجتماعي يا عاطفي كه ممكن است باعث اختلال شما شود كمك مي‌كند.

هيچ دارويي كه بتواند به طور كامل اختلال خوردن را درمان كند، وجود ندارد. اما برخي از داروها مي توانند به كنترل علائم اضطراب يا اختلال افسردگي كه ممكن است باعث اختلال در خوردن شما شود كمك كند. اين داروها مي توانند شامل داروهاي ضد اضطراب يا داروهاي ضد افسردگي باشند. كاهش استرس شما از طريق يوگا، مديتيشن يا ساير تكنيك هاي ريلكسيشن نيز مي تواند به شما در كنترل اختلال در خوردن غذا كمك كند. درمان اختلالات خوردن شامل تغذيه سالم به همراه مراقبت پزشكي و معالجه روانشناختي است. همچنين ممكن است براي برخي از افراد داروهايي تجويز شوند. تيم مراقبت هاي بهداشتي با شما همكاري خواهد كرد تا تصميم بگيرد كه كدام روش درماني براي شما مناسب است.

تغذيه سالم

براي مبتلايان به بي اشتهايي عصبي، درمان مؤثر هميشه بايد شامل تغذيه منظم و كافي باشد. تيم مراقبت هاي بهداشتي به طور مفصل با شما صحبت خواهند كرد، اما اين موارد نكات كليدي است:

تغذيه مناسب بخشي غيرقابل مذاكره در برنامه درماني شما است. بازگشت به وزن سالم و جذب مواد مغذي براي سالم ماندن در روند درمان شما ضروري است. تيم مراقبت هاي بهداشتي در انجام اين كار به شما كمك مي كند. معمولاً، يك متخصص تغذيه كه در درمان اختلالات غذيه تجربه دارد، رژيم غذايي متناسب را براي شما برنامه ريزي خواهد كرد تا از دريافت تمام پروتئين هاي اساسي، كربوهيدرات ها، چربي ها، ويتامين ها و مواد معدني مورد نياز بدن اطمينان حاصل كند. نقش متخصص تغذيه اين است كه به شما كمك كند تا بخشي از زندگي روزمره خود را در تهيه غذاي سالم قرار دهيد. عادت ها يك شبه تغيير نمي كنند، اما با گذشت زمان مي توانيد ياد بگيريد كه رابطه اي سالم و عاري از استرس با غذا برقرار كنيد.

تيم مراقبت هاي بهداشتي تمام تلاش خود را براي اطمينان از خوردن كافي غذا انجام مي دهند يا با حضور در وعده هاي غذايي اگر در بيمارستان هستيد از شما مي‌خواهند كه غذاي خود را درست مصرف كنيد. هنگامي كه به اندازه كافي خوب شديد، مي توانيد در هر وعده غذايي آنچه مي خوريد را ضبط كنيد و در طول قرار ملاقات هاي سرپايي خود با تيم مراقبت هاي بهداشتي صحبت كنيد. اگر نتوانيد غذا بخوريد، يا از خوردن غذا امتناع كنيد، به كرم رژودرم شما جايگزين مواد غذايي متعادل مانند نوشيدني هايي كه سرشار از انرژي و پروتئين هستند، داده مي شود. به طور كلي از جايگزين هاي غذايي اجتناب مي شود زيرا هدف اصلي اين است كه شما را مجبور به مصرف دوباره غذاهاي عادي كنند.

اگر به طور جدي قادر به خوردن غذا يا نوشيدن جايگزين هاي غذايي نيستي، ممكن است نياز به تغذيه از بيني داشته باشيد (جايي كه لوله تغذيه اي از طريق بيني و معده عبور مي كند). هنگامي كه بزرگسالان مبتلا به بي اشتهايي عصبي شديد و طولاني مدت بعد از مدت طولاني عدم خوردن شروع به خوردن يا تغذيه مي كنند، احتمال بروز يك واكنش جدي معروف به “سندرم بازگشت” وجود دارد. به دليل اين خطر، فرايند بايد توسط يك تيم تخصصي با مهارت و تجربه در كار با افرادي كه دچار بي اشتهايي عصبي شديد طولاني مدت هستند، انجام گيرد. افراد مبتلا به بوليويا عصبي يا اختلال خوردن زياد ممكن است براي جلوگيري از رفع مشكلات پزشكي يا نياز به كاهش وزن داشته باشند. تيم بهداشت و درمان ممكن است يك برنامه كاهش وزن مناسب و نظارت شده را در كوتاه مدت توصيه كند. در دراز مدت، موثرترين روش براي مديريت وزن شما تغيير تفكر و رفتار است. درمان روانشناختي در انجام اين كار به شما كمك مي كند.

مراقبت پزشكي از اختلالات تغذيه

ممكن است شما براي عوارض پزشكي ناشي از گرسنگي، استفراغ يا مصرف ملين به درمان نياز داشته باشيد. همچنين ممكن است به مراقبت هاي عمومي پزشكي و دندانپزشكي احتياج داشته باشيد. عوارض پزشكي ناشي از گرسنگي مي تواند شامل مشكلات جدي و حتي خطر شود، مانند:

• كم آبي
• سطح قند خون پايين
• كم خوني (عدم وجود گلبول هاي قرمز)
• فشار خون پايين
• ضربان قلب بسيار كند يا نامنظم
• تعداد گلبولهاي سفيد خون كم (كه توانايي شما در مبارزه با عفونت را كاهش مي دهد)
• مشكلات كبد و كليه
• تغيير در ساختار مغز
• پوكي استخوان (استخوان هاي متخلخل ضعيف كه به راحتي مي شكنند و به آرامي بهبود مي يابند)
• يبوست يا مشكلات شكمي (معده)
• اگر زن باشيد، دوره هاي شما متوقف مي شود (يا شروع نمي شود).

به ندرت، فردي كه مدت طولاني گرسنه بوده يا به شدت دچار سوء تغذيه شده است، مي تواند با شروع دوباره غذا يك واكنش جدي نشان دهد. اگر در معرض اين خطر قرار داشته باشيد پزشكان شما را معاينه مي كنند و سطح فسفات، پتاسيم و منيزيم موجود در خون شما را هر روز براي يك يا دو هفته اول بررسي كنند. در صورت مشاهده هرگونه تغيير خطرناك، پزشكان با مكمل هاي خوراكي يا مايعات داخل وريدي (از طريق قطره اي) اين مشكلات را درمان مي كنند.

اغلب استفراغ خودخواسته باعث ايجاد زخم يا پارگي مري (لوله‌اي كه دهان و معده را به هم وصل مي كند) يا تورم غدد بزاقي ميشود. اسيد معده موجود در استفراغ شما مي تواند به ميناي دندان شما آسيب برساند، بنابراين ممكن است شما نيز به بازديد منظم از دندان پزشك نياز داشته باشيد.از دست دادن زياد پتاسيم با استفراغ مي تواند باعث ضربان قلب نامنظم شود، كه مي تواند باعث افزايش فشار خون شود. پزشك ممكن است خون شما را آزمايش كرده و در صورت لزوم اقدام به درمان كند.

استفاده بيش از حد از ملين ها مي تواند عملكرد طبيعي روده شما را مختل كند. بعضي اوقات اين آسيب مي تواند دائمي باشد. براي مشكلات روده ممكن است شما به درمان متخصص نياز داشته باشيد. مبتلايان به بيماري بوليميا يا اختلال در خوردن زياد كه وزن زيادي را اضافه كرده اند، ممكن است به دليل سطح كلسترول يا تري گليسيريد در خون، فشار خون بالا يا قند خون بالا، بيماري قلبي عروقي داشته باشند (يا در معرض خطر آن باشند). آنها همچنين ممكن است در معرض خطر ابتلا به ديابت باشند. تيم مراقبت هاي بهداشتي شما مي توانند آزمايشات و درمان هاي معمول را براي اين شرايط ترتيب دهند.

بيشتر بدانيد؛ ورزشكارن و اختلالات تغذيه اي در آنها

آنچه در مورد درمان اختلالات تغذيه بايد بدانيد

بيشتر افراد مبتلا به اختلال در خوردن غذا به تيمي از متخصصان بهداشت نياز دارند (مثلاً پزشك عمومي، روانپزشك، روانشناس و متخصص تغذيه). شما و تيم مراقبت هاي بهداشتي در مورد يك برنامه درماني به توافق مي رسيد. به شما اطلاعاتي داده مي شود كه روشهاي درماني مناسب براي شما در آن نوشته شده است. اگر بيش از يك گزينه وجود داشته باشد، پزشكان به شما كمك مي كنند تصميم بگيريد كه چه چيزي براي شما مناسب است.

بيشتر افراد مبتلا به اختلال خوردن مي توانند در حالي كه در خانه زندگي مي كنند درمان موثري داشته باشن ممكن است گاهي لازم باشد براي مدت كوتاهي به بيمارستان برويد. براي به حداكثر رساندن شانس بهبودي كامل، به مراقبت پزشكي، تغذيه مناسب و معالجه روانشناختي نياز خواهيد داشت. خانواده شما يا افراد نزديك به شما مي توانند در مراقبت شركت كنند. اطلاعات خصوصي شما با ديگران به اشتراك گذاشته نمي شود مگر اينكه موافقت كنيد، يا اينكه كمك به شما در بهتر شدن و ايمن ماندن بسيار ضروري است.

داروهاي اختلالات تغذيه

داروها بخشي از درمان استاندارد براي بي اشتهايي عصبي نيستند زيرا شواهدي به اندازه كافي قوي در مورد مؤثر بودن آنها وجود ندارد. در مورد مبتلايان به بيماري بوليميا يا اختلال در خوردن زياد، اگر يك وضعيت بهداشت رواني لوزالمعده ديگري مانند افسردگي، اضطراب، كنترل تكانه يا اختلال در مصرف مواد نيز داريد، پزشك ممكن است داروهاي ضد افسردگي يا تثبيت كننده خلق و خو را تجويز كند. اين داروها ممكن است در كنار درمان روانشناختي نيز مفيد باشند، حتي اگر يكي از اين شرايط را نداشته باشيد. تحقيقات نشان مي دهد كه داروهاي ضد افسردگي مي توانند به مبتلايان به كمك كنند كه پرخوري كنترل نشده خود را كاهش دهند و همچنين روحيه خود را بهبود بخشند.

در صورت بروز علائم اضطراب يا تفكر وسواسي، پزشكان ممكن است مقدار كمي داروي ضد افسردگي را پيشنهاد كنند. افرادي كه وزن بدن آنها بسيار كم است، بيشتر در معرض خطر عوارض جانبي ناخواسته هستند. بنابراين به آنها فقط در صورت لزوم اين دارو تجويز مي شود. اگر فكر مي كنيد ممكن است عوارض جانبي دارويي داشته باشيد، سريعاً به تيم مراقبت هاي بهداشتي خود بگوييد.

درمان روانشناختي در اختلالات تغذيه

علاوه بر تغذيه و معالجه پزشكي، براي بهبودي و سالم ماندن بايد در تفكر و رفتار خود نيز تغييراتي ايجاد كنيد. درمان روانشناختي بخش اساسي درمان، براي همه افراد مبتلا به اختلالات تغذيه است. اين مسئله فرصتي فراهم مي كند تا بفهميد چه چيزي باعث مشكلات غذايي شما شده و نحوه برخورد با آن را پيدا كرده است.

انواع مختلفي از درمانهاي روانشناختي وجود دارد، اما همه اين درمان‌ها شامل صحبت كردن با يك درمانگر (روانشناس يا روانپزشك) است. اين روش درماني به شما كمك مي كنند تا تفكر، اقدامات و روابط خود را درك كنيد، به اين ترتيب مي توانيد تغييراتي ايجاد كنيد و زندگي روزمره خود را آسان تر كند. برخي از اصلي ترين روش هاي روانشناختي براي كمك به افراد مبتلا به اختلالات خوردن عبارتند از:

• خانواده درماني (اعضاي خانواده به عنوان يك تيم براي مديريت مستقيم رفتار كودك با يكديگر همكاري مي كنند)
• درمان شناختي رفتاري (با يادگيري شما براي شناخت افكار و عقايد منفي و به چالش كشيدن آنها، شروع به كار مي كند تا بتوانيد رفتار خود را تغيير دهيد)
• روان درماني بين فردي (با توجه به زمان و چگونگي شروع علائم و مشكلات شما در رابطه با افراد بررسي مي شود.)
• روان درماني رواني (متمركز بر كشف مواردي است كه در ذهن شما وجود دارد كه معمولاً از آن آگاه نيستيد).

براي كودكان و نوجوانان مبتلا به بي اشتهايي عصبي، خانواده درماني معمولاً بهترين انتخاب است. اگر خانواده درماني امكان پذير نباشد يا موفقيت آميز نبود، انواع ديگر درمانهاي روانشناختي در نظر گرفته مي شوند. اگر به شدت وزن كمي داريد، قبل از شروع درمان روانشناختي، بايد بهبود جسمي خود را شروع كنيد.

كمك عملي ديگر درباره اختلالات تغذيه

بزرگسالان مبتلا به بي اشتهايي عصبي طولاني مدت ممكن است نياز به كمك در زمينه تغذيه، مسكن، مسائل مالي و فعاليتهاي تفريحي و شغلي داشته باشند. اگر مصرف مواد نيز وجود داشته باشد، تيم مراقبت هاي بهداشتي شما بايد براي درمان آن نيز به شما كمك كند.

چرا بايد خودم را درمان كنم؟

اگر فكر مي كنيد ممكن است اختلالات تغذيه داشته باشيد، ديدن هر چه سريعتر يك متخصص بهداشت بسيار مهم است. اگر اختلالات خوردن درمان نشود، مي تواند منجر به مشكلات جدي پزشكي شود. اختلالات خوردن مي تواند به شرايط اورژانسي پزشكي تبديل شود، بنابراين برخي از افراد مبتلا به اختلال در تغذيه براي انجام درمان مشكلات طولاني مدت ناشي از سوء تغذيه بايد به بيمارستان بروند. داشتن اختلال در خوردن غذا مي تواند در زندگي، آموزش، كار و زندگي اجتماعي شما اختلال ايجاد كند.