همه چيز در مورد پزشكي

به گزارش : تقسيم‌كارخانگي ، تقريبا پس از انقلاب صنعتي به يكي از چالش‌هاي اساسي مكاتب مختلف فكري و فلسفي تبديل شد. سياست‌گذاري‌هاي مبتني بر برتري‌هاي جنسي، مناسبات توليد را تغيير داد و طي آن، زنان علاوه بر كمك به چرخيدن چرخ‌هاي سرمايه‌داري مدرن، چرخ‌هاي زندگي را نيز مي‌چرخاندند. كارخانگي بخشي از وظايف زنان شد. محصولات مدي هاني خواه شاغل ، خواه فاقد شغل. تقسيم كاري ناعادلانه كه به تجربه ثابت شده، مي‌تواند تأثيري جدي در موقعيت شغلي زنان داشته باشد. محققان معتقدند، اگر كار خانگي و مراقبت از كودكان عادلانه و به نسبت ۵۰ -۵۰ بين زن و مرد تقسيم نشود، زنان با بيماري‌هاي مختلفي در اثر افزايش ساعات كار هفتگي مواجه خواهند شد.

از ديابت تا آسم! حواستان باشد

يك مطالعه نشان مي‌دهد ، زناني كه بيش از ۶۰ ساعت در هفته كار مي‌كنند در معرض خطر ابتلا به چندين بيماري مزمن قرار دارند و محققي كه اين ارتباط را پيدا كرده گمان مي‌كند كه تقسيم نابرابر كارخانگي ممكن است عامل بروز مدي هاني اين بيماري‌ها باشد. زيرا چنين موردي در مردان ديده نمي‌شود.

ساعت استاندارد كار در جوامع امروزي بين ۳۰ تا ۴۰ ساعت در هفته است، اما داده‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد ، خطر ابتلا به ديابت زودرس ، بيماري‌هاي قلبي ، آرتروز و انواع خاصي از سرطان‌ها در زناني كه بيش از ۶۰ ساعت در هفته كار مي‌كنند ، سه برابر بيشتر از سايرين است. خطر ابتلا به بيماري‌هاي مزمن ريه و آسم هم در زناني كه ساعات طولاني در هفته كار مي‌كنند، بيشتر است. اين نتايج به اندازه كافي نگران‌كننده است، اما نگران‌كننده‌تر، سن ابتلاي زنان خانه‌دار به اين بيماري‌هاست كه بين ۴۰ تا ۵۰ سالگي را نشان ژل مدي هاني مي‌دهد.

پُزِ برابري ندهيد! همكاري كنيد

«آلارد دمب»، نويسنده اصلي پژوهش ، مديرسياست‌گذاري خدمات سلامت در كالج بهداشت عمومي دانشگاه ايالتي اوهايو، توضيح مي‌دهد كه توزيع نابرابر كارخانگي ممكن است اثرات كار هفتگي طولاني را بر سلامت زنان بيشتر و پررنگ‌تر كند. به اين صورت كه وقتي ساعات كار در محل كار و خانه تلفيق مي‌شود، زنان مدت زمان بيشتري را كار مي‌كنند.

به رغم تغيير نگرش در مورد تقسيم كارخانگي در نسلهاي جديد، همچنان تقسيم كارهاي خانه به صورت عادلانه انجام نمي‌شود و قطب‌هاي سرمايه‌داري همچون ايالات متحده، پماد عسل خارجي با وجود شركت‌هاي متعدد ارائه خدمات هنوز در مرحله «انتقالي» اين تقسيم‌كار قرار دارد.

به عنوان مثال يك زوج مدرن و به اصطلاح امروزي‌ها «روشنفكر»، ممكن است در حرف توافق كنند كه همه كارهاي خانه بايد به طور مساوي تقسيم شود. اما بازهم مردان، بيشتر از وظايف خانگي شانه خالي مي‌كنند مخصوصاً وقتي پاي نگهداري از كودكان به ميان بيايد.

كارشناسان پيشنهاد مي‌كنند كه براي بهبود روند و كاهش فشار كارخانگي بر زنان، سياست‌هاي «دوستانه خانوادگي» ايجاد شود و نسبت به عوارض جسماني و مخرب موثر بر سلامت ناشي از كار زياد خانگي به افراد عسل پزشكي هشدار داده شود. حمايت‌هاي اجتماعي و وجود شركتهاي ارائه‌كننده خدمات عمومي مي‌تواند حجم‌كار خانگي را براي خانواده‌ها كمتركند. اما اگر دسترسي به اين حمايت‌ها مستلزم صرف زمان است: «كمي خستگي دركنيد. اينبار نوبت مردان است كه آَشپزي كنند، لباسها را بشويند و از بچه ها مراقبت كنند.»

منبع: ايرنا