همه چيز در مورد پزشكي

چگونه ناخن جويدن كودكان را ترك دهيم؟

براساس راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني، عنوان شده است كه جويدن ناخن در مجموعه اختلالات وسواسي-اجباري دسته بندي شده و با آن مرتبط است.

بر طبق طبقه بندي بين المللي بيماري ها مي توان گفت كه جويدن ناخن كه همراه با “ديگر اختلالات رفتاري و احساسي بوده و شروع آن معمولا در دوران كودكي و نوجواني اتفاق مي افتد، طبقه بندي مي شود”، مانند مكيدن انگشت شست، و انگشت در بيني كردن.

چرا كودكان ناخن مي جوند؟

جويدن ناخن يك عادت نامناسب است و علت دقيق آن قابل بحث است. يكي از دلايل ناخن جويدن مي تواند ريشه در فاكتورهاي فاميلي داشته باشد، هرچند اين علت كه آيا فاكتورهاي خانوادگي مربوط به تقليد رفتار ناخن جويدن در سايراعضاي خانواده و يا ريشه هاي ژنتيكي، تاثير دارد يا خير، هنوز ناشناخته است.

عوامل روان شناختي اصلي خريد قطره فروزومال كه با اين رفتار مرتبط هستند شامل، استرس، نگراني، اضطراب و خلق و خوي غير متمركز است. در واقع مي توان گفت عادت ناخن جويدن در كودكان مكانيزمي است براي مقابله با شرايط استرس زا و از طرف ديگرهم عدم فعاليت مناسب (فعاليت كم، خستگي) ، گرسنگي و يا پايين بودن اعتماد به نفس ممكن است باعث ناخن جويدن در كودكان شود.

تصور مي شود كه ناخن جويدن در كودكان يك رفتار خودكار و غيرعادي است.

محققان معتقدند كه در برخي كودكان عادت ناخن جويدن با اختلالات روانپزشكي همراه است و حداقل يك اختلال مرتبط با روانپزشكي در بيش از دو سوم كودكاني كه به كلينيك روانپزشكي مراجعه مي كنند وجود دارد. جالب اين كه بيشتر از نيمي از والدين اين كودكان، حداقل يك بيماري روانپزشكي داشتند، به ويژه اختلال افسردگي حاد.

بيماري هاي رواني كه اغلب در رابطه با ناخن جويدن كودكان و نوجواناني كه به درمانگاه بهداشت و ارجاع داده مي شوند، شامل:

اختلال كمبود توجه، بيش فعالي، اختلال اضطراب جدايي، اختلال تومور، اختلال وسواس فكري، عقب ماندگي ذهني، اختلال افسردگي حاد، اختلال اضطراب عمومي و اختلال هراس گزارش شده است.

بيش از يك چهارم كودكان و نوجوانان به يكي از اين اختلالات دچار بودند. در نهايت، رفتارهاي كليشه اي مانند لرزيدن لب، كوبيدن سر، برداشتن پوست و كشيدن مو در بيش از ۶۰٪ كودكان مبتلا به ناخن جويدن هم مشاهده كرم رژودرم شده است.

عوارض ناخن خوردن

در اغلب موارد، عوارض ناخن جويدن بيشتر به صورت نامناسب شدن شكل ظاهري انگشتان بوده و منحصرا در حوزه زيبايي جاي مي گيرد. با اين حال، در برخي موارد شدت ناخن جويدن، بر كيفيت زندگي بيمار تاثير مي گذارد.

به طور اجتماعي ناخن جويدن عادت ناخوشايندي است كه مي تواند باعث تحقير، سركوب هاي احساسي و آسيب هاي اجتماعي شود. علاوه بر اثرات روحي رواني و سلامتي، ناخن جويدن به طور كلي از نظر ديگران نوعي رفتار ناخوشايند در نظر گرفته مي شود.

از طرفي برخي افراد، به جويدن ناخن كفايت نكرده و ناخن را قورت مي دهند و مي خورند. اين كار مي تواند پيامد هاي بسيار بدي براي فرد داشته باشد. در واقع، ناخن خوردن مي تواند باعث كوتاه شدن پايه ناخن و يا حتي درد هاي شديد معده و يا خونريزي معده شود. علاوه بر اين، ناخن خوردن مي تواند منجر به پارونيشيا، عفونت هاي باكتريايي ثانويه و ويروس هرپس سيمپلكس از ضايعات تبخال دهاني شود.

ساير اثرات فيزيكي ناخن خوردن مربوط به دهان و دستگاه گوارش است. بثورات پوستي، ناراحتي سيستم گوارش، مشكلات دندان و ترك هاي كوچك در ناخن ها از عوارض اين عادت نامناسب است.

همچنين ناخن جويدن ممكن است باعث آبسه شده و به لثه آسيب برساند. يكي ديگر از عوارض ناخن جويدن اين است كه ممكن است عفونت ها و باكتري ها را از راه ناخن به دهان و در نتيجه بدن منتقل كند.

ناخن خوردن، همچنين پماد سوختگي مي تواند به اختلالات تمپورومنديبولار منجر شود. اين عادت نادرست مي تواند خطر ابتلا به عفونت پوسيدگي گوارشي را هم در دستگاه گوارش افزايش دهد .اين اختلال بيشتر در كودكان مشاهده مي شود.

راهكارهايي براي درمان ناخن جويدن كودك

به طور كلي، ناخن جويدن يك وضعيت حاد و نگران كننده نيست و اين عادت اغلب به مرور زمان از بين رفته و خود به خود حل مي شود ؛ بنابراين ممكن است در موارد خفيف، درمان خاصي لازم نباشد زيرا در موارد خفيف، ناخن جويدن منجر به عواقب جسمي يا اجتماعي مهمي نمي شود.

با اين وجود، ناخن جويدن در صورتي كه با ساير اختلالات همراه باشد، نياز به مراقبت هاي ويژه دارد. براي درمان اين عادت ، ابتدا سابقه پزشكي كودك (از جمله جنبه هاي روان شناختي) و معاينه كامل پزشكي صورت مي گيرد.

جويدن ناخن يك عادت نامناسب است و علت دقيق آن قابل بحث است

اضطراب منتشره

هدف ازروش هاي درماني، مديريت مواردي براي از بين بردن استرس كودك و ارائه پشتيباني، انگيزه و كمك به نگراني هاي كودك است. كليد موفقيت اين است كه كودك يا نوجوان انگيزه لازم براي ترك اين عادت را داشته باشد.

در درمان غير دارويي معمولا مداخلات رفتاري دروسوسه ناخن جويدن در نظر گرفته مي شود.با اين حال، تغيير عادت، زيربناي درمان رفتاري بوده و اجزاي اصلي تغيير عادت عبارتند از آموزش، آگاهي، آرام سازي، پاسخ رقابتي و جايگزيني.

چگونه هيدروژل ناخن جويدن كودكان را ترك دهيم؟

روش هاي معمول ديگر هم شامل اعمال ماده بد طعم بر روي ناخن، مجازات و يا يادآوري كودكان براي متوقف كردن ناخن جويدن است كه ممكن است موثر باشد ؛ اما اين روش احتمال دارد كه اضطراب را افزايش دهد.

مشغول كردن كودك و يا ترغيب آن ها به انجام كارهاي دستي مانند نواختن موسيقي، تمرين و فعاليت هاي ورزشي يا استفاده از توپ هاي كوچك مخصوص مي تواند موثر باشد.

داروي جلوگيري از خوردن ناخن

براي ترك عادت ناخن خوردن، علاوه بر درمان هاي رفتاري و غير دارويي، از درمان هاي دارويي هم استفاده مي شود. در اين ميان، مهار كننده هاي بازجذب سروتونين مي توانند در مديريت ناخن خوردن موثر باشند.

اين مهاركننده ها به ويژه در موارد شديد موثر هستند. اين داروي مهاركننده عوارض بدي نداشته و به خوبي در بيماران استفاده مي شود. در گزارش هاي موردي، ليتيوم در كمك به بيماران افسرده و كودكاني كه عادت به ناخن خوردن دارند ، براي غلبه براين عادت مزمن اثربخش است.

داروي كلسترول خون

داروهاي ديگري كه ممكن است در درمان ناخن جويدن استفاده شوند شامل N-acetylcysteine ​​ است كه داراي اثرات آنتي اكسيداني است و براي پيشگيري از اضطراب بيمار مفيد است. اما بايد اضافه كرد كه اثربخشي اين دارو تقريبا كوتاه مدت است.

در مورد بروز اين عادت در كودكان بايد اضافه كرد كه كودكان از بزرگسالان آسيب پذير تر و پانسمان زخم حساس تر بوده و در هرنوع اختلال و درمان، بايد تمام موارد تحت نظر پزشك صورت يافته و جوانب احتياط كاملا رعايت شود. درمان مداوم براي جلوگيري از پيامدهاي منفي اين عادت نادرست در كودكان به صورت پيگيري منظم و توجه به تمام رفتارهاي فردي كودك است.

منبع: برنا