همه چيز در مورد پزشكي

به گزارش : بازنشستگي در تمام كشورها وجود دارد، بدترين نوع تعبيرهاي رايج از بازنشستگي كه خطر روحي و جسمي براي صاحبش دارد، تصوراتي است مانند اينكه دوران كار و سودمندي ام تمام شده است و اين گروه چون زندگي را فقط در كاركردن مي دانند، بازنشستگي را كابوس مي دانند. برخي ديگر خودشان را با كارشان تعريف مي كنند و بازنشستگي را بي هويت بودن يا عاطل و باطل بودن معنا مي كنند.

اين تصورات باعث مي شود مردان هرچه بدون آمادگي به دوران بازنشستگي برسند آن را سخت تر ارزيابي كنند و در نتيجه دچار سختي ها و فشار رواني بيشتري شوند.

دوران بازنشستگي از نظر بهداشت رواني بسيار حائز اهميت است و از نظر پيشگيري از عوارض آن بايد به خاطر داشت كه معمول ترين بيماري هاي رواني در اين افراد اختلالات رواني ناشي از اختلالات عروقي، كمبود اكسيژن پانسمان نقره براي سوختگي و از بين رفتن فعاليت هاي عادي در مغز است كه با كم شدن روابط اجتماعي و از دست دادن مسئوليت بروز مي يابد.

برخي از روانپزشكان بر اين باورند كه اغلب مردان، افسردگي را نشانه ضعف، ناتواني يا شكست مي‌دانند و آن را يك بيماري زنانه تصور مي‌كنند، به همين دليل از بازگوكردن اين بيماري احساس خجالت مي‌كنند. غافل از اين‌كه افسردگي يك بيماري قابل درمان است كه ميليون‌ها نفر از مردان در جهان به آن مبتلا هستند و در صورت دستكم گرفتن و بي‌توجهي مي‌تواند علاوه‌ بر روح، بر جسم فرد اثر گذارد و گاه به يك بيماري لاعلاج تبديل شود.

به گفته آنان، اغلب مردان بازنشسته تا زماني كه بيماري افسردگي آنها به شكل مشكلات جسماني نمود پيدا نكند، به فكر درمان نيستند و از ابراز مشكلات روحي و رواني خود طفره مي‌روند. در حقيقت، عدم بازگويي مشكلات روحي و پشت گوش انداختن بيماري افسردگي در مردان سبب مي‌شود اين بيماري در بين آنها تا مراحل بحراني پيش رود و گاه منجر به خودكشي شود.

گزارش هاي كشوري نشان مي دهد مردان مبتلا به افسردگي چهار برابر بيشتر از زنان احتمال دارد كه اقدام به خودكشي كنند.

محمد گل محمدي روانپزشك و استاد دانشگاه در اين زمينه به خبرنگار ايرنا مي گويد: افراد به دلايل مختلفي به افسردگي مبتلا مي‌شوند، اما مرداني كه پانسمان كل اكتيو بازنشسته مي شوند، شيوع افسردگي در آنان دو برابر گروه هاي سني ديگر و زنان است.

وي ادامه مي دهد: در اين مواقع كه خطر احتمال افسردگي بالا مي‌رود، عدم حمايت خانواده از فرد مي‌تواند به اين امر دامن زند، مردان در مواجهه با اين مسائل بايد با بازگوكردن مشكلات خود با اطرافيان و در بهترين شرايط با مشاور، شجاعت به خرج دهند و سعي در تغيير سبك زندگي خود داشته باشند، چراكه مطالعات نشان مي‌دهد افسردگي و استرس با سبك زندگي و نوع شغل افراد ارتباط قوي دارد و آنها مي‌توانند با ورزش منظم، رژيم غذايي سالم حاوي كربوهيدرات‌ها، ويتامين‌ها، سبزيجات، امگا۴ و ميوه‌ها به همراه خواب كافي، استرس و افسردگي را به حداقل برسانند.

اين روانپزشك اضافه مي كند: همچنين بروز بعضي از اختلالات رواني، رفتاري، شخصيتي، حافظه و عدم قدرت زندگي به تنهايي و احتياج به حمايت ديگران باعث شده است كه مردان بازنشسته را جزء بيماران افسرده قلمداد كنند.

گل محمدي تصريح مي كند: از دست دادن اعتماد به نفس، ارتباط اجتماعي، مشكلات شغلي مهمترين عامل در بروز افسردگي مردان بازنشسته بوده و در ۸۰ درصد موارد، به علت افسردگي و در بقيه موارد به علت ابتلا به بيماري هاي غيرقابل علاج، مسئله اقتصادي، تنهايي و غيره است.

اين استاد دانشگاه پيكو اسميت اند نفيو با بيان اينكه موثرترين راه پيشگيري از افسردگي ايجاد تغييرات در سبك و روش زندگي دوران بازنشستگي است، اظهار مي دارد: استفاده از گردش هاي تفريحي، ديدن موزه ها، مساجد، پارك ها، شركت در مسئوليت هاي خانوادگي و غيره باعث پيدايش اعتماد به نفس و اجتماعي شدن مجدد مي شود.

گل محمدي مي گويد: اين مسئوليت ها، باعث يادآوري خاطرات و تجربيات دوران فعاليت فرد در مراحل قبلي زندگي شده كه خود يك نوع روش درماني است، مردان بازنشسته سالم ترين مدير، راهنما، مشاور و از بهترين متفكرين دنيا هستند و به افراد جوان، بايد آموزش داد كه با افراد پير، چه روشي داشته باشند و چگونه از تجربيات آنها استفاده كنند و همچنين آموخت كه روزي آنها نيز پير خواهند شد.

افسردگي مهمان ناخوانده بسياري از افراد در دوران بازنشستگي

مينا بيگي روانشناس نيز در اين زمينه به خبرنگار ايرنا مي گويد: افسردگي مهمان ناخوانده بسياري از افراد در دوران بازنشستگي است و تنهايي، بي‌هدفي، بي‌انگيزگي، نداشتن برنامه و ديگر موارد در اين سنين، اصلي‌ترين عوامل بروز اين بيماري است.

وي مي افزايد: فردي كه قصد بازنشستگي دارد (به ويژه مردان) بايد به طور واقع گرايانه با اين مساله روبه‌رو شود كه بازنشستگي تمامي برنامه‌هاي او را تغيير مي‌دهد؛‌ ديگر هر روز پانسمان suprasorb صبح از خانه خارج نمي‌شود، عده كثيري از مردم را نمي‌بيند، هدف كاري خاصي را دنبال نمي‌كند و به طوركلي مانند قبل زندگي برنامه‌ريزي شده ندارد.

بيگي تصريح مي كند: بايد به زندگي خود برنامه‌اي درست بدهد. فرد بازنشسته مانند قبل هر روز به بهانه‌اي مانند خريد يا گشت و گذار از منزل خارج شود، به طور منظم با دوستان خود ديدار داشته باشد، در حد وسع مالي گاه مسافرت كند، برنامه‌هاي مورد علاقه خود را پي بگيرد، با خانواده و اقوام ديدار داشته باشد و به خصوص براي نوه‌ها وقت بگذارد و كارهاي شادي بخش ديگر انجام دهد، وگرنه افسردگي گريبانگيرش خواهدشد و دوران بازنشستگي تلخي را تجربه خواهدكرد.

سندرم آشيانه خالي

دكتر مصافي مي‌گويد: معمولا والدين مادامي كه شاغلند همزمان از فرزندان خود نگهداري مي‌كنند و انواع مسئوليت‌ها را به عهده دارند. با رسيدن سنين بازنشستگي، هنگام ازدواج فرزندان و ترك خانه پدر و مادر از راه مي‌رسد و كم‌كم شرايط جديدي پيش مي‌آيد. تا چندي قبل والدين سركار مي‌رفتند و سرشان بشدت به مشغله‌هاي زندگي گرم بوده و در خانه هم به فرزندان مشغول بوده‌اند.

اما حالا ناگهان محيط كار براي آنها تمام شده و با سندرم آشيانه خالي كه همان ترك فرزندان و ايجاد محيط خالي و فارغ از هياهوي سابق است، روبه‌رو مي‌شوند. تحمل اعصاب سندرم آشيانه خالي براي والدين وابسته به فرزند دشوار است و اين مساله براي والديني كه بتازگي بازنشسته شده‌اند بمراتب سخت‌تر است.

سالمندان بازنشسته‌اي كه ديگر فرزند در خانه ندارند بايد برنامه‌هايي جدي براي سرگرم كردن خود داشته باشند. نشست و برخاست با همسن و سالان، پركردن وقت با انواع سرگرمي‌ها و داشتن برنامه‌هاي لذتبخش براي آنها از هر شخص ديگر واجب‌تر است.

منبع: ايرنا