همه چيز در مورد پزشكي

آيا مردان هم مي توانند به بيماري هاي مقاربتي و عفونت جنسي مبتلا شوند؟ آگاهي و داشتن اطلاعات درباره علائم و نشانه هاي بيماري هاي مقاربتي، براي مردان مهم است، زيرا خيلي كمتر از زنان، در رابطه با اين گونه عفونت ها، مورد آزمايش قرار مي گيرند و در صورتي كه افراد مبتلا به عفونت جنسي ، زود تحت درمان قرار بگيرند، اميد زيادي به بهبودي آنها وجود دارد. در اين مقاله از بخش جنسي و بيماري هاي دكتر سلام، به برخي از علل رايج عفونت جنسي در مردان، علائم و نشانه هاي آن، روش هاي پيشگيري از عفونت و گزينه هاي درماني آن نگاهي مي اندازيم.

علائم و نشانه هاي عفونت جنسي در مردان

بيماري هاي مقاربتي (STDs) يا عفونت جنسي (STIs)، بر روي هر كسي مي تواند تاثير گذار باشد، اما اين علائم و نشانه ها، در مردان و زنان، مي تواند متفاوت باشد. به گفته سازمان بهداشت جهاني (WHO)، روزانه، بيش از يك ميليون نفر از مردم سراسر دنيا، به عفونت جنسي مبتلا مي شوند. در بعضي مواقع، عفونت جنسي علائم قابل مشاهده اي ندارد، بنابراين ممكن است فرد اين علائم را داشته باشد، اما از وجود اين عفونت جنسي اطلاعي نداشته باشد. همچنين افراد ممكن است هرگونه علامتي را با شرايط ديگري كه ممكن است بروز كند، اشتباه بگيرند. در زير، در مورد شايع ترين عفونت جنسي و علائم و نشانه هايي كه ممكن است در مردان بروز كند، صحبت مي كنيم.

عفونت جنسي كلاميديا

كلاميديا نوعي عفونت باكتريايي است كه در صورت داشتن رابطه جنسي مقعدي، دهاني و يا واژني و بدون استفاده از كاندوم، از فرد آلوده انتقال پيدا مي كند. عفونت جنسي كلاميديا، در مجراي ادرار، مقعد يا گلوي مردان مي تواند به وجود بيايد.

افراد، از كلاميديا به عنوان يك عفونت خاموش نام مي برند، زيرا غالبا از داشتن علائم اين عفونت، اطلاعي ندارند. اكثر عفونت هاي كلاميديا در مردان، هيچ گونه علائمي را ايجاد نمي كند، اما در برخي، علائم چند هفته بعد از عفونت خود را نشان مي دهند.

علائم و نشانه هاي رايج كلاميديا در مجاري ادرار در مردان عبارتند از:

• ترشح از آلت تناسلي
• درد هنگام ادرار كردن
• سوزش يا خارش در اطراف دهانه آلت تناسلي
• درد و تورم در يكي از بيضه ها يا در هر دو بيضه

عفونت كلاميديا در ناحيه مقعد كمتر شايع است اما احتمال عفونت وجود دارد. اگرچه اين عفونت ها معمولا نشانه اي ندارند، اما ممكن است سبب بروز علائم زير شوند:

• درد مقعد
• خونريزي
• ترشح

در موارد بسيار نادر، كلاميديا منجر به عفونت اپيديديم مي شود. اپيديديم لوله اي است كه اسپرم را از بيضه ها به مجاري ادرار منتقل مي كند و باعث بروز علائم زير مي شود:

• تب
• درد
• در موارد نادر، موضوعات مربوط به باروري

تشخيص

مراقبان بهداشت، معمولا براي تشخيص كلاميديا در مردان، نمونه هاي ادرار را مورد آزمايش قرار مي دهند، اما ميتوان از يك گوش پاك كن هم براي نمونه برداري از مجراي ادراري استفاده كرد.

درمان

درمان كلاميديا با مصرف آنتي بيوتيك هاي خوراكي، نسبتا آسان است. درمان شامل مصرف يك دوز يا مصرف يك دوره 7 روزه از آنتي بيوتيك مي باشد. عود مجدد عفونت شايع است، بنابراين پس از تمام شدن درمان با آنتي بيوتيك، عاقلانه است كه آزمايش ديگري براي تشخيص عفونت كلاميديا انجام شود.

تبخال

تبخال پماد سوختگي نوعي عفونت است كه توسط ويروس ساده تبخال به وجود مي آيد. دو نوع ويروس ساده تبخال وجود دارد كه بر قسمت هاي مختلفي از بدن تاثير مي گذارد.

ويروس تبخال ساده نوع 1، كه تبخال دهاني نيز ناميده مي شود و باعث تاول هاي تبخالي در داخل و اطراف دهان مي شود.

ويروس تبخال ساده نوع 2 كه تقريبا و هميشه از طريق رابطه جنسي بدون كاندوم منتشر شده و باعث تبخال تناسلي مي شود.

بيشتر افرادي كه مبتلا به تبخال مي باشند، علائمي مبني بر وجود تبخال ندارند و آنهايي هم كه مبتلا هستند ممكن است در تشخيص آنها، با مشكل روبرو شوند.

علائم عفونت معمولا، 2 تا 12 روز بعد از عفونت ظاهر مي شوند. بعضي مواقع تاول هاي تبخالي خيلي خفيف هستند و شبيه نيش حشرات، موهاي زائد و يا بريدگي تيغ هستند.

علائم و نشانه هاي رايج تبخال در مردان عبارتند از:

• تاول هاي دردناك و يا زخم هاي سر باز در داخل يا اطراف دهان
• تاول هايي در ناحيه تناسلي، ركتوم، باسن يا ران
• احساس سوزش يا خارش پوست در اطراف تاول ها
• درد عضلاني در قسمت پائين پشت، باسن و قسمت بالايي پاها
• تب
• از دست دادن اشتها

تشخيص

مراقبان بهداشت با انجام آزمايشات زير، قادر به تشخيص تبخال هستند:

1- آزمايش واكنش زنجيره پليمراز (PCR) : در اين آزمايش، DNA فرد از نظر وجود تبخال مورد بررسي قرار مي گيرد. اين آزمايش در زماني كه هيچ گونه علائمي از اين عفونت در افراد ديده نمي شود، مفيد مي باشد.

2- آزمايش خون

3- آزمايش كشت سلولي : زماني كه فرد در اطراف اندام هاي تناسلي خود، زخم هايي را مشاهده مي كند، مراقبان بهداشت، از اين آزمايش استفاده مي كنند كه شامل جمع آوري نمونه اي از مايع داخل يكي از زخم ها مي باشد.

درمان

هيچ گونه درماني براي تبخال وجود ندارد، و افراد ممكن است در طول زمان، شيوع مجدد اين بيماري را تجربه كنند. درمان ها معمولا شامل كنترل علائم و افزايش مدت زماني است كه بيماري مجددا شيوع پيدا مي كند.

عفونت جنسي سوزاك

سوزاك نوعي عفونت است كه توسط باكتري Neisseria gonorrhoeae به وجود مي آيد. سوزاك بر روي مجراي ادرار، ركتوم يا گلو مي تواند تاثير گذار باشد. افراد، اين باكتري ها را از طريق رابطه جنسي واژني، مقعدي يا رابطه جنسي دهاني بدون كاندوم مي توانند انتقال دهند.

اكثر مرداني كه به سوزاك مبتلا مي باشند، هيچ گونه نشانه اي ندارند. زماني كه سوزاك در مجاري ادراري بروز پيدا مي كند، علائمي نيز ايجاد مي شود كه معمولا 1 تا 14 روز پس از بروز عفونت، خود را نشان مي دهد.

علائم و نشانه هاي رايج سوزاك در مردان عبارتند از:

• ادرار همراه با درد
• ترشحات سفيد، زرد يا خاكستري رنگ از مجراي ادرار
• درد در بيضه ها
• خارش و درد در مقعد
• حركات روده همراه با درد
• ترشح خوني از مقعد

درمان

مراقبان بهداشت، سوزاك را با مصرف آنتي بيوتيك مي توانند درمان كنند. مراكز كنترل بيماري (CDC)، درمان دوگانه با مصرف سفترياكسون و آزيترومايسين را توصيه مي كنند. اين داروها پيشرفت عفونت را متوقف مي كنند، اما عوارضي كه به علت اين بيماري به وجود آمده، قابل جبران نيست.

مراقبان بهداشت، در مورد افزايش مقاومت سوزاك در برابر آنتي بيوتيك ها خيلي نگران هستند، زيرا موفقيت آميز بودن درمان را با مشكل روبرو مي كنند، اگر چه كه باعث غير ممكن شدن روند درماني نمي شود.

سيفليس

بيماري پانسمان زخم سيفليس نيز توسط باكتري ها به وجود مي آيد كه افراد از طريق رابطه جنسي واژن، مقعد يا رابطه جنسي دهاني منتقل مي كنند.

مرداني كه با مردان ديگر رابطه جنسي (MSM) برقرار مي كنند، بيشتر در معرض خطر ابتلا به سيفليس قرار دارند. تقريبا 70 درصد از عفونت هاي سيفليس اوليه و ثانويه كه در سال2017 تشخيص داده شد، مربوط به همين دسته از افراد بود.

سيفليس به عنوان يك “مدعي بزرگ” نيز شناخته مي شود، زيرا علائمي شبيه به بيماري هاي ديگر مي تواند داشته باشد. اين علائم معمولا بين 10 تا 90 روز بعد از عفونت ظاهر مي شوند و ميانگين بروز نشانه ها 21 روز مي باشد.

علائم پيشرفت سفليس 4 مرحله دارد:

• اوليه
• ثانويه
• نهفته
• مرحله سوم

 هر مرحله مجموعه اي منحصر به فرد از علائمي است كه مي تواند هفته ها، ماه ها يا حتي سال ها طول بكشد.

علائم سيفليس اوليه عبارتند از:

• بروز يك زخم كوچك و سفت كه در ابتدا با ورود باكتري به بدن ايجاد مي شود و معمولا در آلت تناسلي مرد، مقعد، دهان و يا لب ديده مي شود.
• ديده شدن زخم ها بر روي انگشتان يا باسن
• غدد لنفاوي متورم در ناحيه گردن، كشاله ران يا زير بغل

علائم سيفليس ثانويه عبارتند از:

• دانه هاي قرمز رنگي در كف دست يا كف پا
• زخم هاي خاكستري يا سفيد بزرگ در دهان، سينه، زير بغل و يا كشاله ران
• خستگي
• سردرد
• گلو درد
• تورم غدد لنفاوي
• ريزش مو
• دردهاي عضلاني

مرحله پنهان يا “نهفته” سيفليس كه علائم قابل مشاهده نيستند و مي تواند چندين سال به طول بكشد.

مرحله سوم سيفليس بسيار نادر است و عوارض شديدي از لحاظ سلامتي بر روي اعضاي بدن ميگذارد.

علائم سيفليس در مرحله سوم عبارتند از:

• مننژيت
• سكته مغزي
• ديوانگي
• كوري
• مشكلات قلبي
• بي حسي

تشخيص

مراقبان بهداشت، براي بررسي بيماري سيفليس، احتمالا از آزمايش خون و يا آزمايش مايع درون زخم استفاده مي كنند.

درمان

مراقب بهداشت، براي درمان سيفليس اوليه، ثانويه و نهفته، ممكن است از آنتي بيوتيكي به اسم بنزاتين بنزيل پنيسيلين استفاده كند. افرادي كه به پني سيلين حساسيت دارند، از آنتي بيوتيك هاي ديگري مانند داكسي سايكلين يا آزيترومايسين استفاده كنند.

اگر چه آنتي بيوتيك ها مانع از پيشرفت عفونت مي شوند، اما آسيب دائمي ناشي از عفونت را نمي توانند از بين ببرند.

ويروس پاپيلوم انساني

ويروس پاپيلوماي انساني (HPV) گروهي از ويروس هاي مرتبط هستند كه حاوي بيش از 150 گونه مي باشند.

ويروس پاپيلوماي انساني، يكي از شايع ترين عفونت جنسي مي باشد و طبق نظر مراكز كنترل بيماري، ويروس پاپيلوماي انساني، بيشتر بر روي افرادي تاثير مي گذارد كه در اواخر دوره جواني و اوايل دهه 20 از زندگي خود هستند.

اكثر مرداني كه به ويروس پاپيلوماي انساني مبتلا مي شوند، هرگز علائمي ندارند، اما برخي ديگر، چند ماه يا حتي يك سال پس از ابتلا به عفونت اوليه، متوجه علائم مي شوند. شايع ترين علائم ويروس پاپيلوماي انساني در مردان، زگيل هايي در داخل دهان يا پماد آلفا براي آفتاب سوختگي گلو و يا زگيل هاي تناسلي كه شامل برآمدگي هايي در اطراف آلت تناسلي يا مقعد هستند.

پيشگيري

دسته بندي ويروس پاپيلوماي انساني در ميان انواع عفونت جنسي ،خيلي عادي نيست، زيرا واكسني وجود دارد كه مي تواند از آن پيشگيري كند.

در واقع، دو نوع واكسن وجود دارد كه توسط سازمان غذا و داروي آمريكا مورد تائيد قرار گرفته است. اين دو واكسن، گارداسيل و سرواريكس نام دارند. اين واكسن ها در برابر ويروس پاپيلوماي انساني 16 و 18 موثر هستند و جزو گونه هاي بسيار خطرناك مي باشند زيرا مسئول بروز انواع خاصي از سرطان هستند.

بنا بر توصيه مركز كنترل بيماري، كودكان 11 تا 12 ساله، براي محافظت در برابر عوارض عفونت، بايد واكسن ويروس پاپيلوماي انساني را دريافت كنند.

همچنين اين مركز توصيه مي كند پسران جوان و مردان تا سن 26 سالگي، در صورتي كه اين واكسن را در سنين پائين تر نزده اند، بايد آن را دريافت كنند.

تشخيص

در حال حاضر آزمايشاتي براي بررسي اين نوع ويروس در مردان وجود ندارد و همچنين هيچ گونه آزمايش معتبر و موثقي هم در اين رابطه موجود نيست. با اين حال، مراقب بهداشت بر اساس زگيل هاي تناسلي قابل مشاهده، قادر به تشخيص مي باشد.

درمان

در اكثر موارد، ويروس پاپيلوماي انساني، بدون هيچ گونه درماني، مداوا مي شود و هيچ نوع عوارض بهداشتي نيز ايجاد نمي كند. با اين حال، اگر اين ويروس از بين نرفت و يا فرد تحت درمان قرار نگرفت، باعث بروز مشكلات بهداشتي، از جمله انواع خاصي از سرطان مي شود.

هيچ درمان قابل قبولي براي ويروس پاپيلوماي انساني وجود ندارد، اما علائم و عوارض آن ممكن است درمان شود. به عنوان مثال، مردان از داروهاي موضعي و خوراكي براي درمان زگيل هاي تناسلي مي توانند استفاده كنند.

ويروس ايدز (HIV)

ويروس ايدز (HIV) ويروسي است كه به سلول هاي ايمني بدن حمله مي كند. اين ويروس از طريق تماس با مايعات عفوني بدن مانند مايع مني، مايعات واژينال و خون شيوع پيدا مي كند. رابطه جنسي بدون استفاده از كاندوم، شايع ترين روش انتقال اين ويروس است.

اكثر افرادي كه به اين ويروس مبتلا مي شوند، در طي 2 تا 6 هفته از ابتلا به عفونت، علائمي شبيه به بيماري آنفلوانزا را تجربه مي كنند. علائم و نشانه هاي عفونت در مردان عبارتند از:

• تب
• گلو درد
• خارش بدن
• سردرد

ساير علائم عبارتند از:

• خستگي
• درد مفصلي و عضلاني
• تورم غدد لنفاوي
• تهوع و استفراغ

درمان

هيچ درماني براي ويروس نقص ايمني بدن (HIV) وجود ندارد، اما مراقبان بهداشت براي پيشگيري كردن از علائم، انتقال و پيشرفت آن به مرحله 3 HIV، كه سندرم نقص ايمني (ايدز) ناميده مي شود، درمان هاي موثري را توصيه مي كنند.

مراقبان بهداشت از نوعي درمان ضد ويروسي، براي درمان ويروس HIV استفاده مي كنند. درمان ضد ويروسي، ميزان HIV را در خون و در ديگر مايعات بدن كاهش مي دهد.

چنانچه افراد مبتلا، داروها را طبق دستورالعمل آنها مصرف كنند، مانع از خطر انتقال بيماري به افراد ديگر مي شوند. زماني كه HIV غير قابل شناسايي باشد، قابل انتقال نمي باشد، يعني از يك فرد به فرد ديگر، نمي تواند منتقل شود.

با درمان هايي كه در حال حاضر در دسترس مي باشند، به ندرت ممكن است كه HIV به AIDS تبديل شود.

عفونت پماد زخم جنسي هپاتيت B

هپاتيت، التهاب كبد است كه به دليل نوعي عفونت ويروسي اتفاق مي افتد. از شايع ترين ويروس هاي هپاتيت، ويروس هپاتيت B (HBV) مي باشد. HBV از طريق خون، اسپرم و ساير مايعات بدن مي تواند در بين افراد شيوع پيدا كند.

مراقبان بهداشت، از عفونت HBV، به عنوان يك بحران نام مي برند، به اين معني كه موقتي است و چند هفته طول مي كشد و يا مزمن است كه در اين صورت با شرايط سخت و مادام العمري همراه مي باشد.

اكثر افرادي كه به هپاتيت B مبتلا هستند، هيچ گونه علائمي را نشان نمي دهند، و آنهايي هم مبتلا هستند، علائم آن را با علائم سرماخوردگي يا آنفلوآنزا اشتباه مي گيرند. به طور ميانگين، 90 روز پس از بروز علائم، HBV خودش را نشان مي دهد.

علائم و نشانه هاي هپاتيت B عبارتند از:

• تب
• خستگي
• از دست دادن اشتها
• درد شكمي
• حالت تهوع
• استفراغ
• درد عضلاني و مفصلي
• يرقان (زردي)، كه باعث تيره شدن ادرار و زرد شدن پوست مي شود

پيشگيري

هپاتيت B قابل پيشگيري است و همانند ويروس پاپيلوماي انساني (HPV)، با زدن واكسن، باعث مصون ماندن از ابتلا به اين بيماري مي شويد. سازمان بهداشت جهاني (WHO) حداقل تزريق سه بار واكسن هپاتيت B را در تمامي نوزادان توصيه مي كند.

تشخيص

مراقبان بهداشت، علائم آسيب كبدي مانند زردي را مورد بررسي قرار مي دهند. آزمايشاتي كه به تشخيص هپاتيت B مي توانند كمك كنند عبارتند از:

• آزمايش خون
• سونوگرافي كبدي
• بيوپسي كبدي

درمان

در حال حاضر، درماني براي هپاتيت B از نوع حاد آن، وجود ندارد. اما، افراد از داروهاي هپاتيت B مزمن مي توانند استفاده كنند و دانشمندان نيز در حال توليد داروهاي جديدي هستند. افراد مبتلا به هپاتيت B مزمن، براي تشخيص علائم بيماري كبد، بايد به طور منظم مورد آزمايش و بررسي قرار بگيرند.

چشم انداز كلي

بيشتر مرداني كه مبتلا به انواع عفونت جنسي هستند، هيچ نشانه اي مبني بر ابتلا به اين عفونت ندارند، يعني اينكه تعداد واقعي موارد مبتلا به عفونت جنسي ، خيلي بيشتر از آن چيزي است كه مراقبان بهداشت، شاهد آن هستند.

با درمان اين نوع عفونت، مرداني كه به انواع عفونت جنسي مبتلا هستند، مي توانند اميدوار شوند. با اين حال، در صورت درمان نشدن، عفونت ها به شرايط مزمن و مادام العمري تبديل مي شوند.

مردان با استفاده از كاندوم در طول رابطه جنسي، مي توانند از بروز عفونت جنسي پيشگيري كنند. همچنين براي جلوگيري از برخي عفونت جنسي ، واكسيناسيون نيز موثر مي باشد.

مرداني كه از نظر جنسي فعاليت زيادي دارند، بايد آزمايشاتي را از نظر ابتلا به بيماري هاي مقاربتي، انجام دهند. تشخيص زودهنگام اين عفونت ها باعث تسريع در روند درمان شده و از شيوع عفونت در بين ديگران، جلوگيري مي كند.

منبع: دكتر سلام