همه چيز در مورد پزشكي

خيلي‌ها فكر مي‌كنند حتما بايد دسته جمعي سفر كرد، چون تنهايي سفر كردن آنقدرها كه بايد خوش نمي‌گذرد. وقتي تنهايي، معاشري نداري و بايد خودت را با شرايط وفق بدهي، اتفاقات و مخاطرات احتمالي را بايد تنهايي تجربه كني و حتي وقتي از چيزي خوشحال مي‌شوي بايد تنهايي به وجد بيايي و اين براي آنهايي كه يك عمر با جمع بوده‌اند، دشوار است. درست است كه تنهايي سفر كردن سختي‌هاي خاص خودش را دارد، ولي اثراتي را روي روح و جسممان مي‌گذارد كه به اين سادگي‌ها و با سفرهاي جمعي به دست نمي‌آوريم.

1- همه ما نياز داريم كه بعضي وقت‌ها با خودمان بيشتر خلوت كنيم، قدري مشغله‌ها و روزمرگي‌هايمان را كنار بگذاريم و حتي از بعضي چيزها فاصله بگيريم و چه فرصتي بهتر از سفر؟ تنهايي سفر كردن به ما فرصت فكر كردن به ابعاد مختلف زندگي را مي‌دهد، حتي به ما فرصت مي‌دهد كه در آرامش برنامه بريزيم و همه چيز را حتي از نو شروع كنيم.

2-وقتي تنها سفر مي‌كنيم بيشتر كارها را بايد خودمان انجام بدهيم، در حقيقت وقتي تصميم گرفتيم تنها سفر كنيم بايد اين را هم در نظر داشته باشيم كه هوا هميشه هم آفتابي نيست، ممكن است اتفاقات كرم رژوردم غيرمنتظره‌اي هم بيافتد و همه اينها از طرفي هم به استقلال ما كمك مي‌كند و هم به بزرگ شدن‌مان. وقتي تنهاييم، مي‌توانيم توانمان را در مواجه با سختي‌ها و شرايط مختلف محك بزنيم و متوجه شويم كه واقعيت به ترسناكي تصورات ما هم نيست.

3- سفر به هر شكلش از ما آدم‌هاي انعطاف‌پذيري مي‌سازد كه متناسب با شرايط مي‌توانند تغيير كنند و در تنهايي اين وجه از سفر پررنگ‌تر است.  ما مي‌دانيم تنهاييم و بايد خودمان شرايط را پيش ببريم. بايد شجاعت مواجه با شرايط مختلف را داشته باشيم، چون در غير اينصورت كارمان پيش نمي‌رود. سفر ما را از رويا بيرون مي‌آورد و وقتي از دنياي خودت بيرون بيايي اعتماد به نفس قبول كردن چيزهاي مختلف و غيرمنتظره را هم پيدا ميكني.

4-وقتي تنها هستيم بيشتر مي‌توانيم به نقاط ضعف و قوتمان پي ببريم. در حقيقت شرايط ما را به سمت انجام كارهايي سوق مي‌دهد كه كه تا پيش از اين فكر مي‌كرديم از پسشان برنمي‌آييم يا ممكن است خرابشان كنيم. در حقيقت ما در موقعيتي هستيم كه متوجه مهارت‌هاي پنهانمان مي‌شويم، شرايط ما را به جلو هل مي‌دهد و ذهن‌‌مان را بازتر مي‌كند.

5-خيلي از ما به آرامش و تمركز احتياج داريم و وقتي كسي در اطرافمان نيست همه اينها بيشتر مي‌شود، همه چيز بر عهده خودمان است، بهتر مي‌توانيم كارهايمان را پيش ببريم، براي انجام كارها آزاد هستيم و با سرعت خودمان حركت مي‌كنيم. ديگر از اختلافات يا تفاوت سليقه‌هاي جمعي خبري پماد زخم نيست، ما در تنهايي ديگر تابع جمع نيستيم و شايد اين موضوع دست‌مان را براي انجام كارها با خلاقيت بيشتر باز بگذارد.

براي خواندن درباره سفر و مهارت‌هاي آن مي‌توانيد به بلاگ اسنپ تريپ مراجعه كنيد. با كمك اسنپ تريپ مي‌توانيد رزرو هتل هاي ايران را به راحتي انجام دهيد.

6-وقتي با جمع سفر مي‌كنيم شايد چندان نيازي به گفتگو و آشنا شدن با آدم‌هاي جديد نداشته باشيم، چون به خيال‌مان با جمع آمده‌ايم و با جمع هم برمي‌گرديم. حتي شايد در جمع، براي تجربه چيزهاي جديد هم خودمان را به زحمت نياندازيم و نيازش را هم احساس نكنيم. ولي وقتي تنهاييم بيشتر مجبوريم با آدم‌هايي كه نمي‌شناسيم ارتباط برقرار كنيم. مي‌توانيم دوست‌هاي خوبي پيدا كنيم و هنر حرف زدن با ديگران را ياد مي‌گيريم. حتي مي‌توانيم هنر نه گفتن را بياموزيم، چون عكس آن ممكن است به ضررمان تمام شود.  در سفر، مرزهاي كمتري براي ارتباط برقرار كردن با آدم‌ها بوجود مي‌آيد، ساختارهاي زندگي روزمره تا حدي شكسته مي‌شود و راحت‌تر مي‌توان با بقيه معاشرت كرد.

7-وقتي پماد سوختگي تنهاييم بيشتر با خودمان درگيريم و اين بستگي به خودمان دارد كه خودمان را دوست داشته باشيم يا نه. تنهايي سفر كردن به ما ياد مي‌دهد كه از چيزهايي هرچند كوچك هم خوشحال شويم و حس قدرداني‌مان بيشتر شود. گوستاو فلوبر مي‌گويد سفر آدم‌ها را فروتن مي‌كند چون در سفر شما پهناور بودن جهان را درك مي‌كنيد. سفر فقط سرگرم كننده و هيجان انگيز نيست. پرده‌ها كنار مي‌رود و مي‌فهمي دنياي ديگري هم غير از دنياي تو وجود دارد.

اين مطلب توسط سايت اسنپ تريپ نوشته شده است. اسنپ تريپ رزرو آنلاين هتل و بليط هواپيما است و مي‌خواهد كاري كند كه همه با هر سليقه و توان مالي‌اي سفر بروند.