همه چيز در مورد پزشكي

به گزارش : معمولا براي جلوگيري از عوارض آن، زماني كه بچه هنوز نوزاد است و سن كمي دارد جراحان چسبيدگي انگشتان را اصلاح كرده و درمان مي كنند. اغلب جراحي‌هاي اصلاحي موفقيت آميز بوده و كودك مي تواند و انگشتان به هم چسبيده او از هم جدا شده و عملكرد آن ها بهبود مي يابد.
چسبندگي انگشتان پا

چسبندگي ژل هيدروزورب انگشتان پا
علل چسبيدگي انگشتان چيست؟

سينداكتيلي يكي از شايع ‌ترين اختلالات مادرزادي است كه تخمين زده مي شود از هر ۲،۰۰۰ تا ۳،۰۰۰ كودك ۱ كودك به آن مبتلا است. اين اتفاق زماني رخ مي ‌دهد كه انگشتان پا يا انگشتان دست نوزاد در طول رشد جنين به درستي جدا نمي ‌شوند. علاوه بر اين سينداكتيلي مي تواند زماني رخ دهد كه پوست يا ساختار ديگر بدن پس از يك آسيب مهم مانند سوختگي به درستي التيام نيافته باشد.

اين عارضه اغلب به عنوان يك چسبندگي ظاهر مي شود. اكثر موارد چسبيدگي انگشتان وقتي رخ مي ‌دهد كه پوست در طول رشد جنين نتواند جدا شود.

با اين حال، موارد شديدتر اين عارضه ممكن است شامل بخش‌ هاي ديگر بدن نيز باشد، اين بخش ها عبارتند از:

استخوان ها
رگ ‌هاي خوني
پانسمان زخم بستر ماهيچه ‌ها و عضلات
عصب ‌ها

سينداكتيلي يا چسبيدگي انگشتان ممكن است به عنوان نشانه ‌اي از سندروم يا شرايط پزشكي ديگري ظاهر شوند، اما اغلب موارد غيرسندرومي هستند، به اين معني كه آن‌ ها هيچ دليل مشخصي ندارند. در حال حاضر، ۳۰۰ سندرم مختلف مرتبط با syndactyly وجود دارد، كه بيشتر آنها شرايط ژنتيكي هستند. رايج ترين آنها عبارتند از:

سندرم داون
سندرم آپرت
سندرم كروزون

پايه ژنتيكي معتبر براي برخي از انواع چسبيدگي انگشت ها وجود دارد و اكثر مردم انگشتان چسبيده را يك وضعيت ارثي مي دانند. با اين حال، محققان هنوز فاكتورهاي كليدي كه موجب ايجاد اين شرايط مي شوند را درك نمي كنند زيرا هر مورد با مورد ديگر متفاوت است.

براساس تحقيقات موجود، پسرها بيشتر از دختران در معرض ابتلاي چسبيدگي وريدي انگشتان قرار دارند و به نظر مي ‌رسد كه در كودكان سفيدپوست نسبت به ساير پيشينه ‌هاي قومي بيشتر چسبيدگي انگشتان مشاهده شود. اگر چه اين عارضه مي ‌تواند بر هر كدام از انگشتان پا و يا فضاي بين آن‌ ها تاثير بگذارد، اما اغلب بين انگشتان دوم و سوم بروز مي ‌كند.
گزينه ‌هاي درماني چيست؟

در اغلب موارد، اين امكان وجود دارد كه انگشت هاي به هم چسبيده با عمل جراحي اصلاح شود و اين عمل معمولا بين سنين ۱۲ تا ۱۸ ماه قبل از پيشرفت كامل آن اتفاق مي افتد.

بهتر است قبل از اينكه هرگونه ناهنجاري مفصلي ايجاد شود، اين مشكل را رفع كنيد.

پزشك معمولا با اشعه ايكس يا اولتراسوند مشخص ميكند كه انگشتان دقيقا با چه ساختاري به هم چسبيده اند و بهترين روش جراحي نيز معلوم مي شود.

آن‌ ها همچنين ممكن است به آزمايش خون و آزمون هاي پماد زخم كروموزومي بپردازند تا بررسي كنند كه آيا اين وضعيت يك سندرم است يا خير؟ به ويژه اگر كودك داراي علائم فيزيكي ديگري از يك سندرم ژنتيك است.

روش دقيق جراحي براي اصلاح چسبيدگي انگشتان دست و پا، به شدت و ساختار آن بستگي دارد.
زمان بهبودي و درمان

اكثر كودكان بايد چند روز پس از جراحي در بيمارستان بمانند. معمولا كبودي، تورم و تغيير رنگ ناخن روي انگشتان وجود دارد. پس از مرخص شدن از بيمارستان كودك به مصرف داروهاي مسكن نياز خواهد داشت.

در اكثر موارد، سينداكتيلي با موفقيت درمان مي شود. بسته به روش جراحي، معمولا كودك يك ماه پس از جراحي مي تواند بر روي انگشتان از هم جدا شده فشار وارد كند و ۳ الي ۶ ماه طول مي كشد تا جراحت به طور كامل بهبود يابد.

از آنجايي كه انگشتان پاي به هم چسبيده مي ‌توانند با رشد مناسب تداخل نمايندگي محصولات هارتمن داشته باشند ، منجر به معلوليت مي ‌گردند و احتمالا اعتماد به نفس كودك را خدشه دار مي كند. اغلب برنامه ‌هاي بيمه بخشي از هزينه جراحي اصلاحي را پوشش مي ‌دهند.

مجله سلامت