همه چيز در مورد پزشكي

انحرافات جنسي چيست؟ علائم و نشانه هاي انحرافات جنسي چه مي باشد؟ آيا انحرافات جنسي درمان دارد؟ انحرافات جنسي  پارافيليا كاملاً مزمن است، به طوري كه حداقل دو سال درمان حتي براي پارافيلي خفيف انجام مي شود.  پيشگيري از بروز هرگونه رفتار پارافيلي معمولاً شامل كاهش عوامل خطر رواني- اجتماعي براي پيشرفت آن است. در ادامه اين مقاله از بخش جنسي دكتر زخم به توضيح كامل انحرافات جنسي و درمان آن مي پردازيم.

حقايق انحرافات جنسي پرافيليا

انحرافات جنسي  پرافيليا اختلالات عاطفي است كه به عنوان خيال، تحريك جنسي يا رفتارهاي مكرر، شديد در يك دوره حداقل شش ماه اتفاق مي افتد و باعث پريشاني چشمگير يا مداخله در مناطق مهم عملكرد مي شود.  به جز مازوخيسم، متخصصان پزشكي تقريباً به طور انحصاري تشخيص پارافليلا در مردان را مي دهند.  انواع مختلفي از اختلالات پارافيلي وجود دارد كه هريك از آنها تمركز متفاوتي بر روي برانگيختگي و انحرافات جنسي فرد مبتلا دارند.

عوامل خطر شناختي، بيولوژيكي، رواني و اجتماعي براي ايجاد پارافيلي وجود دارد. در حالي كه محرك جنسي مطلوب براي مبتلايان به پارافيلي بستگي به پارافيلي خاص دارد، ويژگي هاي بيماري اغلب بسيار مشابه است، همانطور كه در جديدترين مرجع استاندارد براي تشخيص سلامت روان، DSM-5 شرح داده شده است. به منظور تعيين تشخيص پارافيلي، متخصصان سلامت روان معمولاً به فرد مصاحبه پزشكي، معاينه بدني و آزمايشات روتين آزمايشگاهي تجويز مي كنند. متخصص حرفه اي هر سابقه علائم سلامت روان را ارزيابي مي كند.  درمان اختلالات و انحرافات جنسي پارافيلي معمولاً شامل روان درماني و دارو است.

پارافيلي چيست؟ انواع مختلف پارافيلي ها چيست؟

كلمه انحرافات جنسي  پارافيليا از كلمه يوناني نشات گرفته است. پارا به معناي اطراف يا كنار است و فيليا به معناي عشق است. تعريف انحرافات جنسي پارافيليا عبارت است از هر اختلال عاطفي كه با خيال پردازي هاي جنسي تحريك مي شود، تمايلات يا رفتارهاي مكرر، شديد، در مدت زمان حداقل شش ماه رخ مي دهد و باعث پريشاني چشمگير يا مداخله در كار شخص مبتلا، عملكرد اجتماعي يا موارد ديگر مي شود. اين برخلاف انواع جنسي است، يعني رفتارهاي جنسي معمولي اما جزئي از هر بيماري نيستند.

تعداد افرادي كه از انحرافات جنسي پارافيلي رنج مي برند، دشوار است به دلايل مختلف اندازه گيري شود. بسياري از مبتلايان به يكي از اين اختلالات و انحرافات جنسي در خفا و از شرم رنج مي برند و برخي نيز به رفتارهاي توهين آميز جنسي دست مي زنند و از اين رو براي عدم گزارش انحرافات جنسي پارافيلي خود سرمايه گذاري مي كنند. بنابراين، بسياري از تخمين ها در مورد شيوع اختلالات پارافيليك از تعداد افراد درگير با سيستم كيفري – عدالت به دليل پدوفيلي ناشي مي شود. بيشتر افراد مبتلا به اين انحراف جنسي مردان هستند (3٪ -5٪ از جمعيت مذكر)، و فقط 1٪ -6٪ از اين افراد زن هستند. با اين حال، زنان با توجه به فايده اين شك كه توسط كساني كه رفتارهاي جنسي خود را ارزيابي مي كنند، مبتلا به انحرافات جنسي پارافوليا هستند، تشخيص داده نمي شوند.

به جز مازوخيسم، كه در زنان 20 برابر بيشتر از مردان است، انحرافات جنسي پارافيلياها تقريباً به طور انحصاري در مردان تشخيص داده مي شوند. بسياري از افرادي كه از يك انحرافات جنسي پارافيلي رنج مي برند بيش از يك نفر دارند. به عنوان مثال، در حدود يك سوم پدوفيلي ها پارافيلي ديگري نيز دارند. بيش از نيمي درگير در سه يا چهار نوع از رفتارها هستند. اكثر افرادي كه دچار پارافيلي مي شوند قبل از 13 سالگي، خيالات خود را درباره آن شروع مي كنند. طبق جديدترين مرجع استاندارد در مورد اختلالات رواني، دفترچه راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني، نسخه پنجم (DSM-5)، كه قبل از آن DSM-IV و DSM-IV-TR انجام مي شود، تعدادي از انواع مختلف پارافيلي وجود دارد.

هركدام از آنها تمركز متفاوتي از برانگيختگي جنسي فرد مبتلا دارند:

•  شهوت پرستي: تماشاي فردي مظنون / غيرمجاز كه برهنه، ناسازگار يا مشغول فعاليت جنسي است
•  نمايشگاهگرايي: قرار گرفتن دستگاه تناسلي شخص در مقابل فرد مظنون
•  فروتوريسم: لمس يا مالش در برابر شخص غيرمجاز
•  مازوخيسم جنسي: تحقير، ضرب و شتم، محدود كردن يا در غير اين صورت رنج كشيدن
•  ساديسم جنسي: رنج جسمي يا عاطفي شخص ديگر
•  پدوفيلي: فعاليت جنسي با كودكي كه داراي سن بلوغ است (معمولاً 13 سال يا جوان تر)
•  فتيشيسم: شيفتگي جنسي با اشياء غير زنده يا قطعات بسيار خاص بدن (جزيي بودن). نمونه هايي از fetishism هاي خاص عبارتند از: somnophilia (برانگيختگي جنسي توسط فردي كه بيهوش است) و urophilia (ناشي از لذت جنسي از ديدن يا فكر كردن در مورد ادرار يا مدفوع كردن)
•  ترانسپوريسم: لباس متقابل جنسي كه برانگيخته جنسي است و عملكرد آن را مختل مي كند

Autogynephilia زيرگروه transvestism است كه به طور خاص به مرداني اطلاق مي شود كه با تفكر يا تجسم خود با يك زن تحريك مي شوند.

انحرافات جنسي پارافيلياي مشخص شده ديگر: بعضي از انحرافات جنسي پارافيلي ها معيارهاي تشخيصي كاملي را براي يك اختلال انحرافات جنسي پارافيلي ندارند، اما ممكن است داراي انگيزه هاي جنسي كنترل نشده اي باشند كه باعث ناراحتي كافي براي فرد مبتلا مي شوند كه تشخيص داده مي شود. نمونه هايي از چنين انحرافات جنسي پارافيلياي خاص شامل نكروفيلي ها (اجساد)، اسكاتولوژي (تماس هاي تلفني نامشخص)، كالبد شناسي (مدفوع و دفع مدفوع) و زئوفيليا (حيوانات) است. خواستار درگيري در رابطه جنسي اجباري يا در غير اين صورت تجاوز جنسي نشانه بيماري رواني نيست. از اين رو چنين تخلفات يك انحرافات جنسي پارافيلي محسوب نمي شود.

بيشتر بدانيد؛ پارافيليا چگونه بيماري است؟

علل ژل مدي هاني و عوامل خطر براي انحرافات جنسي پارافيلي چيست؟

مسائل بيولوژيكي كه به نظر مي رسد فاكتورهاي خطر براي پارافيليها باشد شامل برخي از اختلافات در فعاليت مغز در هنگام برانگيختگي جنسي و همچنين ساختار كلي مغز است. متخصصان بهداشت روان دريافتند كه پدوفيل هاي مرد در تست روانشناسي ضريب هوشي پايين تري در مقايسه با مرداني كه پدوفيلي ندارند، دارند. تحقيقات همچنين مشخص كرده است كه آنها صرف نظر از توانايي هاي فكري و سبك هاي يادگيري، داراي سابقه كسب درجات پايين تر از مدرسه نسبت به همتايان غير پدوفيلي خود هستند. تعدادي نظريه روانشناختي در مورد چگونگي رشد پارافيلي ها وجود دارد. برخي اين اختلالات را مظهر توسعه رواني جنسي دستگير شده مي دانند، با رفتارهاي پارافيلي كه از روان فرد در مقابل اضطراب (مكانيسم هاي دفاعي) دفاع مي كند.

برخي ديگر بر اين باورند كه انحرافات جنسي پارافيلي نتيجه اين است كه فرد مبتلا به چيزي با برانگيختگي و علاقه هاي جنسي ارتباط دارد يا تجربه هاي جنسي غيرمعمول اوليه را كه با داشتن ارگاسم تقويت مي شود، تقويت مي كند. برخي اين اختلالات را نوعي ديگر از وسواس فكري و اجباري مي دانند. از نظر روانشناختي، پدوفيلي هايي كه با توهين جنسي به خواسته هاي خود عمل مي كنند، تمايل دارند كه درگير تفكرات تحريف شده اي با تحريف شوند، به اين ترتيب كه از موقعيت قدرت خود استفاده مي كنند و روش توهين آميز را به عنوان روشي مناسب براي تأمين نيازهاي خود مي بينند، در مورد كودكان به عنوان موجودات جنسي برابر با بزرگسالان فكر كنند، و نيازهاي جنسي آنها را غيرقابل كنترل مي كند. نظريه ديگر در مورد عوامل خطر انحرافات جنسي پارافيليا اين است كه آنها با مراحل رشد روانشناختي كودكي مانند خلق و خو، شكل گيري زودهنگام رابطه، تكرار تروما و ايجاد اختلال در رابطه جنسي مرتبط هستند، به شرح زير:

•  خلق و خوي: تمايل به ممانعت بيش از حد يا كنترل نشده از احساسات و رفتارها
•  شكل گيري روابط اوليه: عدم آگاهي پايدار، مشكل در مديريت احساسات و در جستجوي كمك و آسايش ديگران
•  تكرار تروما: افرادي كه قرباني جنسي يا ساير انواع سوءاستفاده ها مي شوند، به خصوص اگر در دوران كودكي رخ دهد، ممكن است با سوء استفاده كننده ارتباط برقرار كنند به گونه اي كه با قرباني كردن ديگران به نوعي، آنچه را كه به آنها تحميل شده است را انجام دهند. آنها همچنين ممكن است با آسيب زدن به خودشان وارد كنند، اين آسيب را وارد كنند.
•  اختلال در رشد جنسي: الگوهاي رشد لذت جنسي در نوجواني شكل مي گيرد. افرادي كه در يك خانواده پرورش يافته اند و يا بيش از حد مجاز جنسي دارند و يا از آن مهار مي شوند، در معرض خطر بيشتري براي ايجاد پارافيلي هستند.

عوامل خطر خانواده براي تكامل انحرافات جنسي پارافيليا شامل درگيري زياد والدين يا نظارت كم توسط والدين، ​​عدم محبت از مادر و عموماً عدم احساس خوب رفتار والدين است. افراد مبتلا به انحرافات جنسي پارافيلي تمايل دارند كه در برقراري ارتباط و نگهداري دوستان و روابط ديگر دچار مشكل شوند.

علائم و نشانه هاي انحرافات جنسي پارافيليا چيست؟

در حالي كه محرك جنسي مطلوب براي مبتلايان به انحرافات جنسي پارافيلي بستگي به پارافيلي خاص دارد، ويژگي هاي بيماري غالباً بسيار مشابه هستند. به طور خاص، افراد مبتلا به انحرافات جنسي پارافيلي تمايل دارند از طريق محرك محروميت يا محروميت نزديك از منابع رايج تر از علاقه جنسي، مانند شخص جذاب داراي سن مشابه، برانگيخته شوند. شدت جذابيت جنسي مي تواند به اندازه كافي زياد باشد كه باعث پريشاني شود. طبيعت غيرمعمول يا ممنوع پارافيلي اغلب باعث علائم گناه و ترس از مجازات مي شود.

علائم پارافيلي مي تواند شامل مشروط شدن تا حد وسواس باشد كه ممكن است در تلاش فرد براي فكر كردن در مورد چيزهاي ديگر يا مشاركت در فعاليت جنسي مرسوم تر با يك شريك مناسب سن دخيل باشد. مبتلايان به پارافيلي ممكن است افسردگي يا اضطرابي را تجربه كنند كه به طور موقت با درگيري در رفتار پارافيلي برطرف مي شود، بنابراين منجر به چرخه اعتياد مي شود.

متخصصان بهداشت چگونه انحرافات جنسي پارافيلي را تشخيص مي دهند؟

معمولاً ارائه دهندگان خدمات بهداشت روان، در تشخيص انحرافات جنسي پارافيليازها، از جمله روانپزشكان داراي مجوز بهداشت رواني، روانپزشكان، روانشناسان، پرستاران روانپزشكي، دستياران پزشك و مددكاران اجتماعي، به شما كمك مي كنند. يكي از اين متخصصان به احتمال زياد فرد مبتلا به انحرافات جنسي پارافيلي را براي مصاحبه پزشكي گسترده و معاينه جسمي به عنوان بخشي از تعيين تشخيص راهنمايي مي كند. براي اطمينان از اينكه فرد پارافيلي از وضعيت پزشكي رنج نمي برد كه مي تواند ارزيابي يا درمان وضعيت سلامت رواني خود را پيچيده كند، متخصصان پزشكي معمولاً آزمايش هاي معمول را در طول ارزيابي اوليه انجام مي دهند.

به عنوان بخشي از اين معاينه، ممكن است از فرد مبتلا يك سؤال از پرسشنامه استاندارد يا خودآزمايي پرسيده شود تا به ارزيابي حضور علائم پارافيلي كمك كند. يك متخصص بهداشت روان براي هرگونه سابقه يا حضور در همه علائم سلامت روان، اكتشاف كاملي را انجام مي دهد به گونه اي كه انحرافات جنسي پارافيليا از ساير انواع اختلالات رواني قابل تشخيص است. افراد مبتلا به پدوفيلي همچنين ممكن است از يك اختلال شخصيتي يا اختلال خلقي رنج ببرند و حدود 60٪ از پارافيلي ها اختلالات نمايشگاهگرايي يا ساديسم دارند.

به منظور واجد شرايط بودن در تشخيص يك اختلال انحرافات جنسي پارافيلي، فرد مجبور به تحريك جنسي مكرر و قابل توجه با توجه به موضوع جذابيت خود مي شود. در جذابيتها، محصولات مدي هاني خيال پردازيها يا اعمال بر آن جذابيت عمل مي كند. و علائم را حداقل به مدت شش ماه تجربه مي كند تا جايي كه فرد از سطح قابل توجهي از پريشاني يا مداخله در كار، عملكرد اجتماعي يا ساير جنبه هاي مهم زندگي رنج مي برد.

درمان انحرافات جنسي پارافيليا چيست؟

تحقيقات در مورد درمان انحرافات جنسي پارافيليا، به دليل تأثير هولناك اين رفتار بر روي قربانيان و به دليل درگيري مجرمان جنسي پدوفيلي با سيستم دادگستري، بر روي پدوفيلي تمركز دارد. اين مطالعات نشان داده اند كه درمان تنها در صورتي انجام مي شود كه فرد مبتلا به پدوفيلي، انگيزه و تعهد به كنترل رفتار خود داشته باشد و درمان روان درماني و دارو را تركيب مي كند.

روان درماني براي پدوفيلي و ساير پارافيلي ها تمايل به استفاده از درمان شناختي رفتاري دارد. تمركز روان درماني تمايل دارد كه به فرد مبتلا به پدوفيلي كمك كند تا عقلاني راجع به رفتار خود تشخيص دهد و با آن مبارزه كند، همچنين آموزش فرد مبتلا به پدوفيلي در ايجاد همدلي براي قرباني و تكنيك هايي براي كنترل انگيزه هاي جنسي خود باشد. اين روش درماني با استفاده از الگوي پيشگيري از عود كه مشابه با معالجه افراد داراي اعتياد به مواد مخدر است، رويكردي براي درمان مجرمان جنسي دارد. اين رويكرد تلاش مي كند تا به فرد پارافيلي كمك كند تا موقعيت هايي را افزايش دهد كه خطر بروز رفتار جنسي را افزايش مي دهد و راه هايي براي اجتناب يا پاسخ دهي بيشتر به آن عوامل محرك را مي يابد. افراد مبتلا به پارافيلي همچنين ممكن است از آموزش مهارتهاي اجتماعي بهره مند شوند تا به آنها در توسعه روابط مناسب و متقابل با سن كمك كنند.

داروهايي كه توليد هورمون تستوسترون مردان را سركوب مي كنند، دفعات يا شدت تمايل جنسي را در پدوفيل ها كاهش مي دهند. ممكن است سركوب تستوسترون سه تا 10 ماه طول بكشد تا ميل جنسي كاهش يابد. مطالعات در مورد تأثير مهاركننده هاي انتخابي بازگشت مجدد سروتونين (SSRI) در معالجه پدوفيلي و ساير پارافيلي ها در يافته هاي آنها در مورد اثربخشي آنها متفاوت است. با اين حال، SSRI ها ممكن است علاوه بر كمك به ساير روش هاي درماني، به دليل اينكه تمايل به كاهش وسواس جنسي دارند و نياز به همراهي با پارافيلي را دارند و ممكن است در افزايش توانايي پارافيل در كنترل انگيزه هاي خود مؤثر باشد. نمونه هايي از داروهاي SSRI عبارتند از: فلوكستين (پروزاك)، سرترالين (زولوفت)، پاروكستين (Paxil)، سيتالوپرام (سلكسا)، اسيتالوپرام (لكساپرو) و وورتيوكسستين (Trintellix).

برخي تحقيقات مقدماتي وجود دارد كه داروهاي محركي مانند متيل فنيدات (ريتالين) مي توانند اثر SSRI را افزايش دهند و نالتركسون مي تواند برخي از وسواس جنسي را كه همراه با انحرافات جنسي پارافيليا است كاهش دهد. بنابراين اينجاست كه ما شروع خواهيم كرد – با افكار شما.

مرحله اول: وقتي در مورد رابطه جنسي فكر مي كنيد، آرامش خود را حفظ كنيد

تمريناتي كه به شما توصيه مي كنم روزانه حدود 15 دقيقه از وقت شما را مي گيرد. بسيار مهم است كه شما يك روز را از دست ندهيد، زيرا اگر اجازه دهيد در زمان شكاف ايجاد شود، روند كار موثر نخواهد بود. با چشمان بسته خود در يك صندلي راحتي در اتاقي بنشينيد. در صورت امكان، موسيقي پس زمينه پخش كنيد. به تجربيات مختلفي كه داشته ايد فكر كنيد. برخي از آنها به شما آرامش و برخي ديگر احساس تنش مي دهند. اگر به رابطه جنسي بي اعتنا باشيد، هر وقت به فكر عشق ورزيدن باشيد، احتمالاً احساس تنش خواهيد كرد و قطعاً براي شما ناخوشايند خواهد بود.

از فكر كردن در مورد رابطه جنسي خودداري كنيد و افكار خود را به سمت تجربه هاي آرامش بخش هدايت كنيد. سپس روي آرامش هر عضله در بدن خود تمركز كنيد. از پاهاي خود شروع كرده و به سمت سر خود حركت كنيد، توجه خود را به آرامش هر عضله در طول مسير معطوف كنيد. ممكن است قبل از اين كه بدانيد تمام ماهيچه هاي شما كاملاً شل شده است، پنج دقيقه يا بيشتر طول بكشد. وقتي كاملاً آرام شديد، دوباره به عشق فكر كنيد، اما اين بار كاملاً آرام باشيد. اجازه ندهيد كه هيچ ماهيچه اي خسته شود. همانطور كه به رابطه جنسي فكر مي كنيد، متوجه خواهيد شد كه بعضي از افكار به هيچ وجه شما را آزار نمي دهند، اما برخي ديگر مانند عشق به همسرتان ممكن است آرامش را تقريباً غيرممكن سازند.

در مورد عشق ورزيدن به همسر خود فكر نكنيد. به طور كلي فقط به رابطه جنسي فكر كنيد. همسر خود را به كلي كنار بگذاريد. واكنش هاي خود را در مورد رابطه جنسي با تصور جنبه هاي مختلف رابطه جنسي بررسي كنيد. اگر خيال جنسي داريد، در مورد آنها فكر كنيد، و اين چه چيزي است كه باعث مي شود آنها براي شما جذاب باشند. سپس، بدون اينكه به همسر خود فكر كنيد، به جنبه هاي ديگري از رابطه جنسي كه كمتر جذاب يا كاملاً ناخوشايند هستند، فكر كنيد. در حالي كه به همه اين موارد فكر مي كنيد كاملاً آرام باشيد.

وقتي پانزده دقيقه تمرين آرامش بخش شما تمام شد، آنچه را كه در مورد خودتان آموخته ايد، يادداشت كنيد. چه افكاري جنسي براي شما جذاب بود و چه افكاري ناپديد مي شدند؟ چه افكاري باعث شده احساس آرامش كنيد و چه فكرهايي باعث آرامش شما نشده است؟ محتواي اين ژورنال را نبايد تا زماني كه علائم شما كاملاً برطرف شود، با همسرتان به اشتراك بگذاريد و با او رابطه جنسي متقابل برقرار كنيد. اگر افكار جنسي خاصي وجود داشت (كه به همسرتان مربوط نمي شود) كه باعث مي شود عضلات شما احساس تنش كنند يا معده شما فشرده شود، هر روز 15 دقيقه اين تمرين را تكرار كنيد تا بتوانيد بدون احساس تنش در مورد آنها فكر كنيد. شما همچنين بايد بعد از هر جلسه به يادداشت برداري ژورنال بپردازيد تا به شما كمك كند تا از طريق واكنش هايي كه تجربه مي كنيد فكر كنيد.

مرحله عسل پزشكي دوم: هنگامي كه به رابطه جنسي با همسر خود فكر مي كنيد، احساس آرامش كنيد.

اگر نسبت به رابطه جنسي با همسر خود بيزار باشيد، هر وقت به فكر عشق ورزي با او هستيد، احساس تنش ناخوشايندي خواهيد كرد. بنابراين در اين مرحله، هدف اين است كه بدون احساس تنش و يا تجربه يك واكنش ناخوشايند در مورد آن فكر كنيد. همانطور كه قبلاً توضيح دادم، هنگامي كه يك واكنش عاطفي ناخوشايند با يك وضعيت يا رفتار در ارتباط باشد، يك واكنش هراسان ايجاد مي شود. راه معكوس كردن اين ارتباط، تلاش براي جلوگيري از بروز واكنش ناخوشايند در هنگام حضور اوضاع يا رفتار است. اگر مي توانيد احساس آرامش كنيد و فقط در مورد رابطه جنسي با همسر خود فكر كنيد، اين امر همچنين باعث مي شود كه انجمن نابساماني كه قبلاً ايجاد شده بود را “خاموش” كنيد.

چشم هاي خود را ببنديد، بنشينيد و استراحت كنيد. مطمئن باشيد كه تنها هستيد و بدون هيچ كاري يا هركسي كه بتواند شما را منحرف كند. مانند گذشته، تمام عضلات خود را از سر تا انگشتان پا آرام كنيد و به فكر عشق بازي با همسر خود باشيد. متوجه خواهيد شد كه برخي افكار ناراحت كننده هستند. اين ممكن است كه يكي از راه هايي كه همسر شما مي خواهد عشق بازي كند، براي شما ناراحت كننده باشد سرانجام مي فهميد كه حتي ناراحت كننده ترين افكار اعمال جنسي ديگر واكنشي ناخوشايند را به وجود نمي آورند. دليلش اين است كه با آرامش مناسب، مي توانيد واكنشهاي عاطفي خود را تقريباً با هر چيزي خاموش كنيد. اطلاعاتي كه در اين مرحله از خود مي آموزيد در مرحله بعد به شما كمك مي كند، بنابراين حتماً بعد از هر جلسه 15 دقيقه اي، يادداشت هاي خود را در ژورنال خود ادامه دهيد. شما بايد جنبه هاي عشق ورزي با همسر خود را مستند كنيد كه بيشترين استرس را براي شما ايجاد مي كند. حتي اگر ياد بگيريد كه وقتي در مورد آنها فكر مي كنيد آرام باشيد، ديگر نمي خواهيد كه دوباره به آنها عشق ورزيد، دوباره آنها را تكرار كنيد.

مرحله سوم: هنگام رابطه جنسي آرامش خود را حفظ كنيد

حفظ آرامش خود را ياد بگيريد. به محض يادگيري آرامش هنگام فكر كردن در مورد عشق به همسرتان، براي مرحله بعدي آماده هستيد و از او دعوت مي كنيد تا در همان اتاق به شما بپيوندد. در ابتدا، او بايد به سادگي در جاي ديگري در اتاق بنشيند و كتاب بخواند. حتي اگر او توجه زيادي به شما نمي كند، ممكن است مجدداً تمرين آرامش را شروع كنيد. حضور او ممكن است به شما تنش دهد. اگر تمام عضلات خود را از سر تا پا شل كنيد، در نهايت يك بار ديگر احساس راحتي خواهيد كرد. سپس، همانطور كه به عشق ورزيدن به او فكر مي كنيد، به آرامش خود ادامه دهيد.

در اين مرحله، همسر شما نبايد چيزي بگويد يا كاري انجام دهد بلكه بنشيند و كتاب بخواند. اگر او نتواند آن دستورالعمل ساده را دنبال كند، ما مشكلات جدي داريم. دليل بيزاري جنسي شما اين است كه او سعي كرده است به شما عشق ببخشد به گونه اي كه براي او لذت بخش باشد اما براي شما ناخوشايند است. براي غلبه بر بي ميلي جنسي شما، او بايد ياد بگيرد كه احساسات شما را در آينده محقق كند. اما در اين مرحله، اگر از پيگيري تكاليف امتناع ورزد، و به جاي خواندن بي سر و صدا، او شروع به صحبت با شما كند، يا راه مي رود و شما را لمس مي كند، روش را كاملاً متوقف كنيد. اگر او نتواند ساده ترين درخواست هاي شما را دنبال كند، هيچ اميدي به انتقال موفقيت آميز در رابطه جنسي با همسرتان نيست.

اين مهم است كه همسرتان درك كند كه شما، نه او، بايد در كنترل كامل روند بهبودي خود باشيد يا كارايي نخواهد داشت. اگر او نتواند يا نمي تواند با آن موافقت كند، نه تنها توضيح مي دهد كه چرا شما از آغاز آن گريزي داريد، بلكه توضيح مي دهد كه چگونه عدم همكاري وي از بهبودي شما جلوگيري كرده است. اين تمرينات را هر روز ادامه دهيد تا زماني كه كاملاً آرام شويد و در مورد عشق ورزيدن به همسرتان با او در همان اتاق فكر كنيد. و يادداشت را در ژورنال خود فراموش نكنيد كه تجربه شما را توصيف مي كند.

مرحله چهارم: ياد بگيريد كه در هنگام رابطه با همسرتان به آرامش بپردازيد.

اكنون شما آماده هستيد تا به همسرتان بگوييد كه چه فكر مي كنيد. در صندلي راحتي خود بنشينيد و چشمان خود را ببنديد. در ابتدا توضيحات خود را به موقعيتهاي جنسي محدود كنيد كه در مورد آنها صحبت كردن آسان است و از صحبت كردن درمورد اعمال جنسي كه به نظر شما مزاحمت خاصي مي بخشد، خودداري كنيد. وقتي اولين بار در مورد رابطه جنسي صحبت مي كنيد، متوجه مي شويد كه تنش دوباره بالا مي رود، اما پس از كمي تمرين، ياد مي گيريد كه در توصيف احساسات خود، آرامش داشته باشيد. او بايد با شما حرفي بزند. تمام كاري كه او بايد انجام دهد گوش دادن است.

همانطور كه قبلاً نيز اشاره كردم، اگر همسرتان تصميم به مسئوليت پذيري گرفت و بعد از توصيف افكار شما سعي كرد با شما در برقراري عشق با او صحبت كند، به او بگوييد كه اين همان چيزي است كه در درجه اول گريزي ايجاد كرده است. اگر او نمي تواند برنامه را دنبال كند، آن را پايان دهيد. سرانجام، بايد به همان اندازه موقعيت هاي جنسي را براي همسرتان توصيف كنيد كه فكر مي كنيد. شما ممكن است بخواهيد به ژورنال خود مراجعه كنيد تا به شما كمك كند يادآوري كنيد كه برخي از آنها چه بودند. هر زمان كه در مورد آنها صحبت مي كنيد، سعي كنيد كاملاً آرام باشيد و در نهايت متوجه خواهيد شد كه حتي آزار دهنده ترين خاطرات جنسي شما ديگر واكنشي پرتنش يا اضطراب نخواهند آورد.

بيشتر بدانيد؛ رابطه جنسي را چگونه بهبود دهيم؟

مرحله پنجم: ياد بگيريد كه وقتي به همسرتان عشق مي ورزيد، آرامش برقرار كنيد.

شما بايد بسيار آهسته و راحت در روابط جنسي با همسر خود سهولت برقرار پماد عسل خارجي كنيد. هر روز 15 دقيقه به اين كار اختصاص دهيد تا تمرين خود را از دست ندهيد. اول، شما بايد ياد بگيريد كه از محبت صحبت كنيد، بدون اينكه هراسي داشته باشيد كه منجر به رابطه جنسي شود، مي توانيد بغل كنيد، ببوسيد و دست او را بگيريد. سپس، همسرتان بازوها، پاها، كمر و ساير نواحي غير اروژن را لمس كند (از پستان، معده و ناحيه تناسلي خودداري كنيد)، بدون اينكه منجر به رابطه جنسي شود. همين كار را براي او انجام دهيد. هنگامي كه در مناطق غير برون همسر خود احساس راحتي مي كنيد، و راحت او را لمس مي كنيد، آماده هستيد تا مراحل نخست عشق را شروع كنيد.

من در مورد احساس برانگيختگي جنسي با شما بحث نكرده ام، زيرا هدف ما غلبه بر واكنشهاي بدخواهانه بود. اما تا زماني كه شما مي توانيد با همسر خود در مورد رابطه جنسي با او صحبت كنيد در حالي كه كاملا احساس آرامش مي كنيد ممكن است قبلاً احساس تحريك جنسي را تجربه كرده باشيد. محبت شما كه ممكن است تجربه كنيد ممكن است منجر به احساس برانگيختگي جنسي شود. اين احساس برانگيختگي جنسي علامت شما براي عشق ورزيدن به همسرتان است. هرگز سعي نكنيد بدون آن عشق بورزيد.

به ياد داشته باشيد، اگر هر جنبه اي از عشق ورزي براي شما ناخوشايند است، راهي براي لذت بردن از آن پيدا كنيد. به همسرتان اجازه دهيد كه پشت شما را به شكلي كه شما لذت مي بريد، مالش دهد، نه راهي كه او لذت مي برد. در برابر وسوسه مقاومت به جلو مقاومت كنيد و فقط عشق بورزيد تا همسرتان را خوشحال كنيد، زيرا احتمال دارد شما را به عقب برگرداند. هنگامي كه شما آماده مقاربت هستيد، در ابتدا همسرتان كاملاً بي حركت به پشت خود باشد. در بالاي سر او بنشينيد يا دراز بكشيد تا در كنترل كامل اوضاع قرار بگيريد. با موقعيت ها و روش هاي متفاوتي رابطه برقرار كنيد تا بتوانيد ياد بگيريد كه چگونه بدن شما كار مي كند تا لذت بخش ترين احساسات را ايجاد كنيد. فقط پس از آنكه در آنچه كه تحصيل كرده است، كنترل او را كنار بگذاريد كه شما را قادر مي سازد از تجربه با او لذت ببريد.

بعضي اوقات تجربه هايي را خواهيد كرد كه رفتارشناسان آن را “بهبودي خودبخود” مي نامند، زيرا عادات شما بسيار جديد خواهد بود. بهبودي خودبخودي وقتي است كه ناگهان بدون هيچ گونه اخطاري، واكنشهاي بد قديمي را حس مي كنيد. وقتي اين اتفاق بيفتد، فقط بدان معني است كه هنوز هم اثرات باقيمانده اي وجود دارد كه هر از گاهي برداشت مي شوند. متوجه مي شويد كه اين هجوم هاي غير منتظره با گذشت زمان كاهش مي يابد تا زماني كه به سختي اتفاق بيفتند. به ميزان كافي شگفت آور، اگر درك كنيد كه چگونه عشق ورزي را به يك تجربه لذت بخش تبديل كنيد، احتمالاً دوست داريد بيشتر از همسرتان عشق را بسازيد. چرا؟ از آنجا كه هرچه بيشتر از چيزي لذت ببريد، بيشتر مي خواهيد آن را انجام دهيد. به همين دليل سياست توافق مشترك منجر به رابطه جنسي پرشور و مكرر مي شود.

پيش آگهي انحرافات جنسي پارافيليا چيست؟

انحرافات جنسي  Paraphilia  كاملاً مزمن است به طوري كه حداقل دو سال درمان حتي براي پارافيلي خفيف انجام مي شود. در حالي كه اكثر مبتلايان به پارافيلي از نظر جنسي توهين نمي كنند و توهين جنسي يك بيماري رواني نيست، اما افرادي كه مرتكب تخلفات جنسي مي شوند گاهي اوقات دچار پارافيلي نيز مي شوند.

آيا مي توان از ايجاد از انحرافات جنسي پارافوليا جلوگيري كرد؟

با توجه به اينكه رفتارهاي انحرافات جنسي پارافيلي گرايش به شدت ننگ آور دارند و برخي از رفتارهايانحرافات جنسي پارافيلي غيرقانوني هستند، پيگيري مي كنند كه چگونه درمان موفقيت آميز غالباً شامل ميزان عود مجدد كيفري است. بنابراين، پيشگيري از رفتارهاي انحرافات جنسي پارافيلي آينده، اغلب بر جلوگيري از دسترسي مجرمان جنسي به قربانيان بالقوه متمركز است. پيشگيري از بروز هرگونه رفتار انحرافات جنسي  پارافيلي معمولاً شامل كاهش عوامل خطر رواني- اجتماعي براي پيشرفت آن است.