- نویسنده : عيسي قاسمي
- بازدید : 308 مشاهده
بر مبتلايان به سرطان دارد؟! وقتي كسي برگه آزمايش را نشان شما ميدهد و ميگويد كه مبتلا به سرطان است، شما بايد عكسالعملي حساب شده و منطقي داشته باشيد چرا كه آن شخص در ضعيفترين و شكنندهترين موقعيت روحي قرار دارد.
به گزارش : «لتي كتين پگربين»، نويسنده كتاب (چطور دوست خوبي براي دوست مريض خود باشيم)، سرطان سينه دارد. او درباره آموزش و نياز به خواندن اين كتاب ميگويد: «مطمئنم شما دوست خوبي در سر ميز نهار يا دورهميهاي دوستانه هستيد؛ اما اينكه چطور يك دوست خوب پيكو اسميت اند نفيو براي دوست بيمارتان باشيد، غريزي نيست. بهتر است از قبل مطالعه كافي در اين باره داشته باشيد تا بتوانيد در بحران به درستي رفتار و صحبت كنيد.»
از اين جملات استفاده نكنيم
۱. يكي از همسايگان خانمي كه مبتلا به سرطان سينه است در پاسخ به اين موضوع گفته است: «خب، حداقل الان لاغرتر هم ميشوي.» شايد آن همسايه ميخواسته فضا را عوض كند اما مطمئنا اين جمله درستي براي گفتن به كسي كه سرطان دارد نيست.
۲. هيچگاه نگوييد: «يكي از بستگان، خواهر، مادر يا ... به علت همين سرطان فوت كرده است». اين جمله در ذهن بيمار درصد نجات نيافتن از بيماري را تكرار ميكند. باعث افكار منفي در فرد ميشود تا جايي كه شايد از ادامه نمايندگي شركت لوهمن روشه درمان خود منصرف شود.
۳. تا مدتي اصلا سعي در تغيير فضاي حاكم نكنيد، جوك تعريف نكنيد. نبايد جلوي فرد مبتلا به سرطان گريه كنيم تا روحيه خود را از دست ندهد. اما حس واقعي ناراحت شدن خودتان را بدون اغراق بروز دهيد. با نيش و كنايه صحبت نكنيد. اگر نميتوانيد حرفهاي مثبت و مفيد بزنيد، بهتر است كه با او هم كلام نشويد.
۴. بيشتر سرطانها ريشه در ژنتيك ما دارند و تنها چيزي كه باعث بروز آنها ميشود نوعي محرك است كه ميتواند هر چيزي باشد. پس نپرسيد: «تو كه وگان بودي پس چرا سرطان گرفت!؟».
از آنها حمايت رواني كنيم
ماري جين ماسي، روانشناس مركز سرطان در نيورك، كه بر سرطان سينه خانمها تمركز دارد، ميگويد: «هيچگاه پانسمان كل اكتيو از يك بيمار سرطاني نپرسيد: «چه كاري ميتوانم برايت انجام بدهم؟». بگوييد: «هر ساعتي از شبانه روز كه احتياج به كمك داشتي، من هستم». چيزي كه حتي يبيشتر از سرطان، بيماران را اذيت ميكند، از دست دادن دوستانشان است. ما بايد از خودمان همدلي، هم فكري و هم نوع دوستي نشان دهيم و ناپديد نشويم. به طور مثال يكي از دوستان خانمي كه مبتلا به سرطان سينه است، هر روز به او زنگ ميزد و حال او را ميپرسيد. در برخي روزها هم فقط يك استيكر قلب برايش ميفرستاد. افرادي كه سرطان دارند نياز به روحيه حمايت كننده شما دارند. شايد كلمه دلسوزي مناسب نباشد اما بايد براي آنها دلسوزي كرد و نشان داد كه برايمان مهم هستند. اعصاب اين احساس مهم بودن براي بيماران مبتلا به سرطان يعني اميد به درمان و بازگشت به زندگي عادي.
پديد آوردن فضايي كه آرامش بيشتري داشته باشند
برايش غذايي كه دوست دارد را بپزيد. موضوعاتي كه ميدانيد تنشزا هستند مطرح نكنيد تا جو را متشنج نكنيد. بايد به خاطر داشته باشيد كه اولين جراحي فشار زيادي را بر روي بيمار دارد در روزهايي كه قرار است به اتاق عمل بروند حتما پيشش باشيد و بگوييد كه منتظرش هستيد تا با حال بهتري پيش شما برگردد. اگر نميتوانيد در كنارش حضور داشته باشيد، بهتر است كه قبل از عمل با او تماس بگيريد و بعد از عمل هم با او صحبت كنيد و جوياي حالش شويد. گاهي اوقات ما براي كاري نياز به راهنمايي و مشورت داريم اما گاهي دوست داريم فقط حرفهايمان پانسمان suprasorb را به كسي بزنيم بدون اينكه ما را نصيحت كند يا راهكاري به ما بدهد. در برخورد با بيماران مبتلا به سرطان فقط سعي كنيم شنونده خوبي باشيم. بسياري از بيماران مركز سرطان در نيورك، به خانم ماسي گفتهاند: «به هيچ كس از دوستان و آشنايان، درباره بيماري خود چيزي نگفتيم. درست است كه از حمايت آنها برخودار نبوديم؛ اما از آنها نااميد هم نشديم».
منبع: ايرنا
منبع