همه چيز در مورد پزشكي

به گزارش : كودكان به طور طبيعي ممكن است تا پيش از شش سالگي رفتارهاي پرتنش و پرهيجان از خود بروز دهند اما برخي كودكان از ساير همسالان خود بي‌قرارتر و بهانه‌جوتر هستند كه به آنان كودكان پرنياز يا بيش فعال گفته مي‌شود. اغلب مشكلات آنان در زمينه‌هاي عاطفي، سازگاري‌هاي اجتماعي و پيشرفت‌هاي تحصيلي است كه معمولا هميشگي و حل نشدني است. در همين رابطه ليلا صادقي- روانشناس كودك و نوجوان در گفت‌وگو با ايسنا، درباره ويژگي‌هاي كودكان بيش فعال و نحوه برخورد والدين نكاتي را ارائه كرده چسب زخم بستر است:

۱- رژيم غذايي نادرست، آسم، اگزما، ميگرن، كج‌خلقي ناشي از آلرژي، اختلال شنوايي و ضربه‌ مغزي از عوامل بروز مشكلات رفتاري در كودكان است.

۲- تحرك غيرطبيعي، حواس‌پرتي، نامنظمي، ناآرامي، كم خوابي و بدخوابي، فراموشكاري،‌ اشكال در يادگيري، رشد نايافتگي، نارسايي ذهني، بي‌توجهي و سر به هوايي از ويژگي‌هاي كودكان بيش‌فعال به شمار مي‌رود.

۳- كودكان بيش فعال نمي‌توانند براي مدت كوتاهي روي يك موضوع تمركز كنند، زود خسته مي‌شوند و علاقه‌مندند توجه‌ خود را به موضوع جديدتري جلب كنند. موقع بازي كودكان ديگر را اذيت مي‌كنند، بازي دوستانشان را به هم مي‌زنند، هنگام صحبت كردن كلام ديگران را قطع مي‌كنند، صداهاي آزاردهنده از خود در مي‌آورند، سوت مي‌زنند، هنگام انجام دادن تكاليف حروف را جابه‌جا مي‌نويسند و اغلب با انگشتان خود اعمال جمع و تفريق را انجام مي‌دهند و نمي‌توانند از كاغذ و قلم به‌راحتي استفاده كنند، اغلب دوستان كوچكتر از خود انتخاب مي‌كنند، زود گريه مي‌كنند و پماد زخم بستر به راحتي مي‌ترسند.

۴- جلب توجه، نداشتن اعتماد به نفس، زود انگيختگي، درگيري با دوستان و همسالان نيز از ويژگي‌هاي فرعي اين دسته از كودكان به شمار مي‌رود.

۵- با توجه به اينكه هر كودك بيش‌فعالي ويژگي‌هاي خاص خودش را دارد كه نيازهايش كاملا فردي است بنابراين درمان هر كودك با توجه به نياز اصلي آنها انتخاب مي‌شود اما به‌طور كلي سه راه براي درمان آنها وجود دارد. روان درماني يكي از اين روش‌هاست كه از اين طريق انگيزه‌ها، علايق و مشكلات كودكان شناسايي سپس به كودك آموزش داده مي‌شود تا رفتارهايي را در پيش گيرد كه سازگاري بيشتري با محيط دارد البته در برخي موارد لازم است همه اعضاي خانواده روان‌درماني شوند به‌ويژه اگر منشا تنش و درگيري كودك خانواده باشند.

۶- اصلاح رفتار نيز يكي ديگر از راه‌هاي درمان كودكان بيش فعال به شمار مي‌رود. اين روش درماني اغلب پيچيده و بسيار تكنيكي است كه البته تنها در كلينيك‌هاي تخصصي مي‌توان آن را انجام داد اما ساده‌ترين تكنيك اين روش تعيين اهداف پماد آلفا و پاداش‌هايي است كه كودك براي رسيدن به آن پاداش بايد به آن اهداف دست يابد، هر چقدر رفتارهاي سخت‌تري براي كودك در نظر گرفته شود به تبع بايد پاداش‌ها نيز افزايش يابد.

۷- دارو درماني نيز سومين راه درماني است. در اين روش عمدتا كودك بايد داروهايي از نوع محرك‌ها استفاده كند كه به او كمك مي‌شود تا تمركز و ثبات فكري بيشتري پيدا كند.

۸- با توجه به اينكه اغلب كودكان قادرند اوضاع را به نفع خود تغيير دهند، به همين دليل به والدين توصيه مي‌شود كه اگر درونشان غوغايي برپاست سعي كنند به گونه‌اي با آنها رفتار كنند كه از نظر ظاهري آرام به نظر برسند تا كودك متوجه پريشاني و ناآرامي آنها نشود. همچنين براي كودكان خود برنامه‌ريزي‌هاي بلندمدت نكنند زيرا اگر كودك نتواند براساس آن برنامه عمل كند ممكن است به دليل احساس سرخوردگي و ناتواني كار درمان كودك را پيگيري نكنند.

۹- داشتن رژيم غذايي مناسب و انضباط دو عامل مهم در نگهداري كودكان پرجنب و جوش محسوب مي‌شود. لذا والدين بايد در زمان معيني به كودك كرم رژودرم براي گوشت اضافه خود غذا دهند، از دادن تنقلات ميان دو وعده اصلي به كودك خودداري كنند، محيطي امن و بي‌خطر در خانه براي او فراهم كنند تا كودك هنگام فعاليت صدمه نبيند. هنگام "نه" گفتن به كودك جدي باشند تا كودك بداند نمي‌تواند با اصرار، مقاومت والدين را بشكند، در حضور كودك آهسته صحبت كنند كه در اين زمينه لازم است همه اعضاي خانواده و اقوام همكاري كنند و تحت هر شرايطي آرامش خود را حفظ كنند. با كودكاني كه در امر يادگيري دچار مشكل هستند آرام و شمرده صحبت كنند زيرا صداي زياد باعث مي‌شود آنها نتوانند مطالب را درك كنند و همين باعث عصبي‌تر شدن آنها مي‌شود.

۱۰- باتوجه به اينكه اغلب مردم كودكان پر جنب و جوش و به اصطلاح «شيطون» را پس مي‌زنند و براي آنها ارزشي قائل نيستند، به همين دليل پس از مدتي احساس كمبود و حقارت شديد در اين كودكان مشاهده مي‌شود. لذا زماني كه كودك كار نيكي انجام داد والدين او را تشويق و دلگرم كنند، كودك را در مدرسه‌اي ثبت‌نام كنند كه كلاس‌ مري انسان خلوت‌تر باشدهمچنين والدين مي‌توانند كودك خود را در ساعتي از شبانه‌روز براي چند دقيقه به سكوت و آرامش تشويق كنند، به گونه‌اي كه هوا را از راه بيني وارد شش‌ها و بازدم را از دهان خارج كنند، اين كار به‌ويژه در مواقعي كه كودك احساساتي و هيجان زده است او را آرام مي‌كند.

منبع: ايسنا