همه چيز در مورد پزشكي

برخلاف ميگرن معمولي، ميگرم خاموش باعث ايجاد درد نمي شود. با اينحال چنين شرايطي مي تواند نشانه هاي آزاردهنده ديگري همچون درد شكم، سرگيجه و حساسيت به نور و صدا را در فرد ايجاد نمايد.

ميگرن يكي از مشكلات شايع سلامتي در سرتاسر جهان است. يكي از مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان مي دهد ۱۴.۲ درصد از بزرگسالان آمريكا ميگرن يا سردرد شديد را در سه ماه گذشته تجربه كرده بودند.

علل، فاكتور خطر و درمان براي همه ميگرن ها صرف نظر از اينكه ميگرن خاموش است يا خير، يكسان است.

همه چيز درباره ميگرن خاموش

در اين مقاله سعي مي كنيم نگاه دقيق تري به نشانه هاي ميگرن خاموش بيندازيم و در مورد درمان و روش هاي پيشگيري با هم بحث كنيم.

نشانه هاي ميگرن خاموش:

درد يكي از نشانه هاي رايج بيشتر ميگرن هاست. با اينحال ميگرن خاموش دردي را در فرد ايجاد نمي كند اما ساير نشانه هاي ميگرن معمول را دارد. اين نشانه ها بسته به فاز و مرحله اي كه ميگرن در آن قرار دارد متغير است. فاز و نشانه هاي ميگرن خاموش عبارت است از:

فاز اوليه بيماري:

اين فاز قبل از بروز ميگرن رخ مي دهد و ممكن است چند روز قبل يا تنها چند ساعت قبل از آن ايجاد شود. نشانه هاي اين فاز در برگيرنده موارد زير خواهد بود:

• افسردگي
• مشكل در تمركز كردن
• مشكل در صحبت كردن و خواندن
• خستگي و خميازه كشيدن
• هوس خوردن مواد غذايي
• تحريك پذيري
• سفتي عضلات
• حالت تهوع
• حساسيت به نور و صدا
• اختلالات خواب
• نياز فوري و مكرر به دفع ادرار

بيشتر افراد اين فاز را تجربه مي كنند اما ممكن است چنين فازي قبل از هر حمله ميگرن رخ ندهد.

فاز اورا پانسمان phmb (پيش آگهي دهنده):

تنها ۲۰ الي ۲۵ درصد از افرادي كه ميگرن دارند فاز اورا را تجربه مي كنند. افرادي كه ميگرن خاموش دارند نشانه هاي اين فاز را بدون سردرد خواهند داشت. نشانه هاي اين فاز در برگيرنده موارد زير است:

• بي حسي و حس سوزش در بخش هايي از بدن
• از دست دادن موقت بينايي
• اختلالات بصري همچون ظهور الگوها، نورهاي شعله ور يا نقطه هاي كور در جلوي چشم

اين نشانه ها به طور تدريجي توسعه مي يابد ممكن است براي بيش از يك ساعت دوام داشته باشد.

فاز سردرد:

در طول اين فاز، افراد معمولا دردي را تجربه مي كنند كه مي تواند از ۴ الي ۷۲ ساعت طول بكشد. براي ان هايي كه ميگرن خاموش دارند ،به احتمال زياد در طول اين فاز نشانه هاي زير بروز مي كند:

• افسردگي يا اضطراب
• سرگيجه و گيجي
• ناتواني در خوابيدن
• احتقان بيني
• حالت تهوع
• درد و سفتي گردن
• حساسيت به نور، بو و صدا
• استفراغ

فاز بعد از بيماري:

تقريبا ۸۰ درصد از افرادي كه ميگرن دارند اين فاز را تجربه خواهند كرد. اين فاز در انتهاي فاز سردرد رخ مي دهد و به همين خاطر افراد آن را خماري يا اثر باقي مانده ميگرن مي نامند. چنين فازي ممكن است چيزي حدود ۲۴ الي ۴۸ ساعت طول بكشد و باعث ايجاد نشانه هاي زير شود:

• درد بدن
• مشكل در تمركز كردن
• سرگيجه
• افسردگي
• خستگي

علل ميگرن خاموش:

علل دقيق بروز ميگرن هنوز مشخص نيست اما به نظر مي رسد فاكتورهاي محيطي و ژنتيكي در چنين شرايطي نقش دارد. ميگرن ممكن است به خاطر ناهنجاي در فعاليت مغزي رخ دهد كه سيستم عصبي و رگ هاي خوني را تحت تاثير خود قرار مي دهد. تغيير در شيمي مغز همچون تغيير در سطح سروتونين هم مي تواند يكي از اين فاكتورها باشد.

علل جراحي پوست بروز ميگرن چيست؟

فاكتورهاي متعددي وجود دارد كه مي تواند باعث شروع حمله ميگرن شود. اين فاكتورها عبارت است از:

• برخي از غذاهاي خاص
• مصرف الكل و كافئين
• تغيير در عادت هاي خواب
• تغيير در آب و هوا و فشار بارومتريك
• نوسانات استروژن در زنان
• تمرينات و فعاليت هاي فيزيكي شديد
• محرك هاي وابسته به مركز حسي همچون نور روشن، صداي بلند و بوي تند
• استرس
• استفاده از برخي از داروها همچون داروهاي ضد بارداري و كنترل كننده رگ ها

فاكتورهاي خطر:

فاكتورهاي زير مي تواند خطر بروز ميگرن خاموش و ساير انواع ميگرن را بيشتر كند:

• جنسيت: زنان سه برابر بيشتر از مردان ميگرن را تجربه مي كنند. اين موضوع عمدتا به خاطر نوساناتي است كه در هورمون هاي زنانه رخ مي دهد. خطر ابتلا به ميگرن در طول بارداري، دوران قاعدگي و دوران يائسگي بالاست.
• سن: خطر ابتلا و بروز ميگرن در افرادي كه ۳۵ الي ۴۵ سال سن دارند بالاتر است. با اينحال ميگرن بيشتر افراد جوان تر يا كهنسال تر را تحت تاثير خود قرار مي دهد. پيك ميگرن معمولا زماني رخ مي دهد كه افراد در ۳۰ سالگي خود هستند و شدت و تكرار حملات معمولا با افزايش سن كاهش پيدا مي كند.
• سابقه خانوادگي: افرادي كه اعضاي نزديك خانواده شان ميگرن داشته اند بيشتر از سايرين در معرض ابتلا به اين بيماري هستند.

انواع ميگرن:

همانطور كه قبلا نيز بيان كرديم ميگرن انواع مختلفي دارد و ميگرن خاموش تنها يكي از اين هاست. گزينه هاي ديگر عبارت است از :

• ميگرن بدون اورا: اين نوع ميگرن زماني رخ مي دهد كه افراد مرحله اورا را تجربه نمي كنند. بيشتر ميگرن ها بدون اين فاز رخ مي دهد.
• ميگرن با اورا: در اين نوع از ميگرن افراد نشانه هاي فاز اورا را قبل از بروز فاز سردرد تجربه مي كنند.
• ميگرن پايه اي: اين شكل از ميگرن نادر است و مي تواند براي افراد ترسناك باشد. نشانه هاي چنين شرايطي در برگيرنده تاري يا دوگانگي ديد، از دست دادن تعادل، غش كردن و مشكل در صحبت كردن باشد.
• ميگرن مربوط به فلج نيمه بدن: در طول اين نوع ميگرن فرد ممكن است بي حسي، ضعف يا فلج موقت يك طرف از بدن را تجربه كند
• ميگرن مربوط به سوپرازورب c فلجي چشم: اين نوع نادر از ميگرن باعث ايجاد ضعف در يك يا چند عضله اي مي شود كه چشم را حركت مي دهد. اين شرايط بيشتر در افراد جوان بروز مي كند.
• ميگرن Vestibular: افرادي كه اين نوع ميگرن را دارند سرگيجه اي را تجربه مي كنند كه ممكن است از چند دقيقه تا چند ساعت طول بكشد.

تشخيص ميگرن:

پزشك ممكن است ميگرن را بر اساس نشانه هاي فرد و سابقه پزشكي اش تشخيص دهد. او همچنين ممكن است بررسي فيزيكي و نورولوژيكي را هم مدنظر داشته باشد. براي نشانه هاي حادتر و غير عادي تر،پزشك ممكن است تست هاي ديگري همچون تست هاي زير را تجويز نمايد:

• ازمايش خون
• تست تصويربرداري همچون سي تي اسكن و MRI
• پونكسيون كمري

زماني كه براي اولين بار نشانه هاي فاز اورا را تجربه مي كنيد بايد از يك پزشك كمك بگيريد زيرا اين نشانه ها ممكن است شبيه نشانه هاي شرايط ديگري همچون سكته يا مننژيت باشد.

درمان ميگرن:

درمان ميگرن مي تواند تكرار و شدت دفعات ميگرن را كاهش دهد. گزينه هاي درماني موجود عبارت است از:

استفاده از دارو:

انواع اصلي داروهاي ميگرن عبارت است از:

• مسكن ها: اين نوع داروها مي توانند نشانه ها را زماني كه آغاز شدند متوقف نمايند. مسكن هايي كه براي ميگرن استفاده مي شود به صورت بدون نسخه يا تجويزي در دسترس است.
• داروهاي پيشگيرانه: افراد مي توانند اين داروها را به طور منظم براي كاهش خطر توسعه ميگرن مصرف نمايند. پزشك معمولا اين داروها را براي افرادي كه ميگرن شديد، دائمي يا عودكننده دارند تجويز مي كنند. افرادي كه به ساير مسكن هاي معمولي پاسخ نمي دهند نيز مي توانند از چنين داروهايي بهره ببرند.

روش هاي درمان ميگرن

سبك زندگي و درمان هاي خانگي:

برخي سوپرازورب اچ از افراد به كمك داروها و درمان هاي خانگي ممكن است نشانه هاي ميگرن شان بهبود يابد. اين درمان هاي خانگي عبارت است از:

• يادگيري تكنيك هاي آرام سازي همچون آرام سازي عضلات، مديتيشن و يوگا
• خواب كافي در طول شب
• استراحت در يك اتاق تاريك و آرام به هنگام آغاز نشانه ها
• قرار دادن بسته يخ بر روي پشت گردن
• ماساژ دادن نواحي دردناك پوست سر
• نوشتن نشانه ها و محرك هاي ميگرن براي پيشگيري از بروز اين شرايط

درمان هاي جايگزين:

برخي از افراد به خصوص آن هايي كه درد ميگرن مزمن دارند ممكن است از درمان هاي جايگزين بهره ببرند. درمان هاي جايگزين براي ميگرن عبارت است از:

• طب سوزني: بر اساس يكي از مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۶، طب سوزني مي تواند تعداد حملات ميگرن در افرادي كه دوره هاي متعدد ميگرن در ماه را تجربه مي كنند كاهش دهد.
• بيوفيدبك: ارزيابي بيوفيدبك براي ميگرن نشان مي دهد چنين درماني مي تواند نشانه هايي همچون استرس، اضطراب ، تحريك و ناتواني مرتبط با سردرد را بهبود ببخشد. اين درمان همچنين مي تواند طول ميگرن و تعداد روزهايي كه سردرد شديدي وجود دارد را كاهش دهد.
• ماساژ درماني: ماساژ درماني معمولي مي تواند استرس و تنش عضلات را كاهش دهد و تعداد ميگرن را كمتر نمايد.

مديريت و پيشگيري:

برخي از تغييرات در سبك زندگي مي تواند نشانه هاي ميگرن را كاهش دهد يا از بروز آن پيشگيري نمايد. افراد مي توانند موارد زير را امتحان كنند:

• شناسايي محرك ها و اجتناب از آن ها
• تمرين فعاليت هاي تسكين بخش استرس همچون مديتيشن، درمان هاي خلاقانه، آگاهي ذهن و يوگا
• تمرينات منظم اما اجتناب از انجام تمرينات ورزشي شديد كه مي تواند ميگرن را بدتر كند.
• خواب و بيداري منظم
• داشتن برنامه زماني منظم براي وعده هاي غذايي
• اجتناب از خوردن كافئين و محدود كردن مصرف الكل
• ترك سيگار
• داشتن يك وزن سالم و متعادل

افرادي كه ميگرن مربوط به نوسانات هورموني را تجربه مي كنند بايد با پزشك مشورت نمايند. برخي از افراد ممكن است مجبور شوند داروهاي حاوي استروژن را كمتر كنند كه در بيشتر قرص هاي ضد بارداري وجود دارد.

نتيجه گيري:

ميگرن خاموش مي تواند كيفيت زندگي فرد را تحت لوهمن روشه تاثير قرار دهد به خصوص اگر شدت و تكرار بيشتري داشته باشد. با اينكه ميگرن خاموش باعث ايجاد درد نمي شود اما ساير نشانه هاي آن ازاردهنده خواهد بود. دارو و تغيير در سبك زندگي مي تواند به مديريت نشانه ها كمك كند. دوره هاي ميگرن و شدت آن ممكن است با افزايش سن خفيف تر و كمتر شود. افرادي كه نشانه هاي ميگرن را تجربه مي كنند بايد با پزشك مشورت نمايند.